A27

Ik haast me door het drukke verkeer heen naar huis. Het was een enerverende vergadering op het hoofdkantoor in Utrecht, met na afloop borrel. Mijn gevoel hielp gedurende de vergadering niet mee. Alweer heb je geen aandacht aan me besteed. Jij, die lekkere bonk spieren, onze klusjesman, die het gebouw bijhoudt, verhuizingen regelt en de stekkers in de stopcontacten doet. Typisch vrouwelijk dat ik altijd vergeet stekkers in het stopcontact te doen, maar misschien vergeet ik het ook wel een beetje expres. Om de aandacht te trekken, om jou onder mijn bureau te hebben, terwijl ik je subtiel inkijk geef.

Ik had me vandaag nog wel zo goed voorbereid. Altijd ben ik een beetje opgewonden als ik naar Utrecht afreis voor de maandelijkse salesmeeting. Het gevoel dat jij oproept, met je slordige haardos, een door verf bevlekt T-shirt waar gespierde bovenarmen uitsteken, met daarop pontificaal een tatoeage. Je bent mijn type helemaal niet, ik houd van elegant geklede mannen, voorkomend, die de deur voor mij openhouden. Alles wat jij niet bent en niet doet.

Maar ondertussen moest je eens weten hoezeer ik ernaar verlang om dat sterke lijf tegen me aan te voelen. Hoe je me zonder veel omhaal van woorden bestijgt, me dierlijk pakt. Schaamteloos hoe ik mezelf ooit bevredigd heb, toen je met ontbloot bovenlijf juist op onze afdeling moest schilderen. Je zweette, en ik zag je voor het eerst in volle pracht: lekkere stevige tepels op een behaarde borst, snoeiharde buikspieren en vierkante schouders.

Ik probeerde je toen uit mijn hoofd te zetten, me te concentreren op het werk, op de terugreis. Maar eenmaal thuis, tijdens het koken, overviel je mijn gedachten. Hoe ik mezelf toen gevingerd heb, terwijl ik wijdbeens op het aanrecht zat. En toen mijn vingers tekort schoten, ik een gereed liggende komkommer pakte omdat ik je in me wilde voelen. Kreunend kwam ik klaar met het groene gevaarte diep in mij. Heerlijk, maar ook onbevredigend.

Ik draai de snelweg op, pak nog net het doseerlicht mee en wring me in de rij. Luid getoeter van het witte busje achter mij. Helaas, ze zullen genoegen moeten nemen met een plekje op de tweede rij vandaag. Ik neem graag voorrang, in het dagelijks leven en in het verkeer. Dat kan ook met die glimmend grijze auto van Duitse makelij onder mijn kontje. De invoegstrook, ik druk het pedaal in.. Weg ben ik, destination home.

Helaas, even ten noorden van Utrecht staat een file. Het blijft Nederland. Ik sluit aan in de rij terwijl de zon in mijn achteruitkijkspiegel zakt, en lange schaduwen over de weg trekt. Ik voel me nu echt rozig worden, van de warmte in combinatie met de witte wijn. Altijd drink ik er weer een teveel. Het mist de uitwerking op mijn klieren niet. Mijn tepels steken hard door mijn bloesje, de onderbuik tintelt. Wat zou je nu met me doen als je hier was, naast me zat?

Diep in gedachten verzonken, haal ik mijn hand over de versnellingspook. Op en weer neer. Telkens als ik bij de knop ben, knijp ik even. Heerlijk, de gedachte om je nu, hier even af te trekken. Plots een claxon van achter me. Ik schrik wakker, aansluiten moet ik. Ik wil via mijn spiegel een bitse blik naar achteren werpen, maar de zon noopt me mijn ogen toe te knijpen. Door mijn wimperharen zie ik nog wel een wit busje, hetzelfde busje als daarnet.

Stapvoets gaat het verder. Het is ook wel goed zo. Met open kap harder rijden zou het nu ook te koud maken. De rijwind gaat nu al behoorlijk door mijn decolleté, en maakt mijn tepels harder dan ze al zijn. Ik schuif ongemakkelijk heen en weer op de leren stoel. Heb ik altijd als ik me opgetut heb voor jou, in mijn zwarte lingeriesetje, met veel doorzichtig kant. Aan het einde van de dag is de string dan altijd net te vochtig en spant zich als een touwtje tussen mijn lipjes door, vooral als ik diep wegzak in de autostoel. Ik probeer mijn kontje op te wippen en mijn kleding wat te fatsoeneren. Nee, nu zit het helemaal scheef daar beneden, dit zit echt ongemakkelijk. Er zit niets anders op dan mijn rokje wat omhoog te trekken, en dan te proberen met een hand de string wat naar beneden te trekken. Andere hand aan het stuur, halve blik op het verkeer.

Ik spreid mijn benen lichtjes en verdwijn met een hand tussen mijn dijen. Een schok. Ik heb mezelf te gek gemaakt vandaag. Te gek met de gedachte aan jou, wat er zou kunnen gebeuren bij een terloopse ontmoeting in de keuken of het toilet. Kletsnat ben ik geworden. Zo nat dat er bij het terugtrekken een lange draad geil aan mijn hand blijft hangen. Onwillekeurig ruik ik aan mijn hand. Het is die typische intieme vrouwengeur. Een combinatie van geil, urine, hormonen. Zoet, weeïg zelfs.

Mijn geur wind me nog meer op en ik word nog geiler. Af en aan trek ik mijn bekkenbodemspieren aan zodat mijn kutje over de ruwe stof van de kanten slip glijdt. Binnensmonds kreun ik. Jammer dat mijn handtas achterin ligt. Daarin zit de beste vriend van de vrouw: een kleine lila vibrator. Altijd handig om bij toiletbezoek even mee te nemen, een heerlijk moment voor jezelf te hebben en de dagelijkse spanningen voor even van je af te laten glijden. Zouden mannen dat ook wel eens doen? Heerlijk, die gedachte dat, terwijl ik mezelf klaar maak op het toilet, naast me een man zich staat af te trekken. Jij bijvoorbeeld.

Subtiel laat ik een hand in mijn blouse glijden, alsof ik hem recht wil trekken. Ik kan de neiging niet onderdrukken om even lekker in mijn tepel te knijpen. Automatisch drukt mijn poesje zich stevig tegen de zitting aan. Terwijl ik dat doe, verlaat een diepe kreun mijn mond. De gedachte dat ik nog zolang naar huis moet rijden, dat het nog zolang zal duren voordat ik mezelf lekker klaar kan rijden op mijn dong wordt haast ondraaglijk. Misschien toch maar even stoppen om de handtas te pakken?

Plots zie ik in mijn ooghoek de witte bus rechts voorbij steken. Een open raam waar een gebronsde bovenarm op leunt. Daarboven een vierkante kop met donkere krullen die mij goedkeurend van top tot teen bekijkt. Anders dan jij, brutaler, uitdagender, maar wel een bouwvakker. Geil als geworden ben, besluit ik het spel mee te spelen. Als het verkeer weer stokt, verschuif ik op mijn stoel en draai mijn bekken naar rechts. Ik zie hem met zijn mond de letters ‘lekker’ vormen. Als zijn rij snel optrekt, verdwijnt hij alweer uit beeld.

Vlug handelen nu. De treuzelende sukkel voor mij haal ik links in, over de vluchtstrook. All is fair in love and war, en met een flinke dot gas sta ik weer naast de witte bus. Ik spreid mijn benen en schuif mijn rokje nog wat verder omhoog zodat mijn filegenoot een volle inkijk krijgt op mijn kletsnatte doos. Als reactie krijg ik een korte wenk van zijn hoofd, alsof hij wil zeggen: ‘Eraf nu, hier.’ Een split second later voegt hij daad bij woord door uit te voegen richting een verlaten parkeerplaats. Gedecideerd zet ik mijn knipper uit en duw de auto tussen de kansloze middenklassers op de rechterbaan, richting uitvoegstrook. Blind volg ik de witte bus, als in een roes, zonder te weten wat er staat te gebeuren. Zonder verwachtingen, maar met zeer veel hoop te krijgen waar ik zo intens naar verlang.

Boven aan de afrit versperren boomstronken de doorgang naar de parkeerplaats. Niet voor niets werd deze parkeerplaats ooit aangeduid als “de hengstenberg”, zoveel dingen als daar gebeurden die het daglicht niet konden verdragen. Na weer een incident werd de parkeerplaats afgesloten voor publiek. De witte bus voor mij laat zich hierdoor echter niet weerhouden. Met een snelle ruk aan het stuur zoeft hij met twee wielen door het zand langs de obstakels.

Even opletten nu, mijn auto is beduidend lager. De schok die ik voel als de wielen het wegdek verlaten, dreunt na door mijn hele lichaam. Even gaat een gevoel van schaamte door mij heen als ik bedenk hoe ik in hemelsnaam ga uitleggen wat ik hier doe, in het geval ik vast zou komen te zitten. Al snel hebben de wielen echter weer grip, en zoef ook ik de parkeerplaats op, naar het hoge deel, achter de beschutting van de bosjes.

In de verte zie ik de bus al staan en een gedrongen gestalte erachter. Hm, inderdaad een bouwvakkertype. Trillend parkeer ik achter de bus, en de onbekende loopt al om, richting mijn portier. ‘Uh, wat kan ik voor u doen?’ Verlaat nog net als onzekere begroeting mijn mond, maar gedecideerd buigt de bouwvakker voorover in de auto en verdwijnt met zijn grote, eeltige hand tussen mijn benen om in een beweging zijn middelvinger in mijn kutje te prikken.

De plotselinge aanraking van mijn intieme delen, na zo’n intense dag van spanning, doet het licht in mij uitgaan. Vanuit het diepste, als vanzelf, kreun ik. Even snel als de vinger mij penetreerde, verlaat die mijn vochtige grotje echter weer, om afgewisseld te worden door een dikke, ruwe duim, die tergend langzaam via mijn klitje weer naar binnen verdwijnt. Eenmaal binnen, opponeert hij recht tegen mijn G-spot aan. Ik duw mijn bekken tegen de duim aan, automatisch, alsof het lichaam wil zeggen: ‘maak me klaar, nu!’

Zover komt het echter niet. De hand trekt zich weer terug, om de portier te openen. Twee sterke armen omsluiten mij, en als een weerloze prooi word ik opgetild, en wijdbeens op de motorkap van mijn eigen auto gezet. De bouwvakker duikt met zijn gezicht tussen mijn benen, waar ik hem mijn geuren op hoor snuiven. ‘Jee, lekker geil ben jij zeg.’ Hoor ik de man zeggen. Allemachtig, ik maak waarschijnlijk iemands stoutste droom waar vandaag, en dan is dit alles wat je kunt zeggen. Ja, ik ben geil! Natuurlijk ben ik geil, anders was ik geen onbekende gevolgd naar een al even onbekende plek.

Deze gedachte doet bij mij de zinnen terugkeren. Als ik wil krijgen wat ik hebben wil, moet ik in controle zijn. Ik trek mijn benen iets op, waardoor de bouwvakker een volle inkijk krijgt op mijn kut waaruit al wat geil over de motorkap loopt. Tegelijkertijd ruk ik mijn BH naar beneden zodat mijn grote, vlezige borsten fier naar voren komen te staan. ‘Neuk me nu,’ zeg ik gedecideerd ‘neuk me hier en hard.’

Hier heeft mijn bouwvakker niet van terug. Niet gewend dat een vrouw de leiding heeft waarschijnlijk. Hij ritst zijn overal open, en eenmaal beneden springt als vanzelf een forse, dooraderde lul naar buiten. Ik pak hem beet, en breng hem precies voor mijn neukgaatje. ‘Stoten, nu’, moedig ik de bouwvakker aan. Door deze aanmoediging en het geile plaatje voor hem, zie ik het verstand uit zijn gezicht verdwijnen, richting de kloppende neukspier in mijn hand. Heerlijk als mannen in die toestand komen, slechts geleid door hun instinct.

Woest word ik gepenetreerd, ik voel de ruwe behaarde balzak tegen mijn kontje slaan, terwijl mijn tieten ritmisch op en neer mee bewegen. Ik verlustig me aan de aanblik van deze dekhengst, zijn samenspannende buikspieren, zijn behaarde borst en de gouden ketting die wild boven mee heen en weer zwaait. Voor hem is nu geen weg terug, hij moet spuiten en ik kan alleen maar genieten van wat komen gaat.

Al snel zit de man tegen zijn hoogtepunt aan. Ik moedig hem nog wat aan door met mijn bekken tegen te stoten en mijn eigen tepels te likken, terwijl ik hem strak aankijk. Dan begint hij te schokschouderen, met het hoofd in de nek terwijl een oerkreet zijn mond verlaat. Tegelijkertijd trek ik gedecideerd mijn kontje op, waardoor zijn op ontploffen staande lid bloot komt te hangen, kletsnat van mijn kutsap. Snel geef ik een paar rukjes aan de lul, van vlak onder de eikel naar boven, en daar komt het al, als water uit een hoge drukspuit: grote, witte klodders draderig sperma. Ik laat de lul los, en smeer het sperma over mij uit. Over mijn borsten, mijn buik en tenslotte in mijn vragende kutje.

‘Ziezo,’ zeg ik terwijl ik hem opzij duw ‘en nu weer netjes terug naar moeder de vrouw.’ Ik stap in, fatsoeneer mijn kleren en start mijn auto. Vanuit mijn ooghoek zie ik nog net een verbouwereerde man staan, met een inmiddels wat slappere lul die uit zijn overal steekt.

Binnenkort mag ik een nieuwe auto uitzoeken: groter, beter, duurder. Promotie gemaakt. Wat het ook wordt: het zal in ieder geval weer een cabriolet zijn, want de kans op nog eens zo’n geil avontuurtje wil ik zeker niet missen!

Lisanne