Kennismaken met een mede-ouder

Net terug van een enerverend bezoek aan Irene, de moeder van een schoolvriendje van mijn dochter. We hebben onlangs eindelijk kennis gemaakt op een manier die normaal zou moeten zijn tussen mensen. Laat me uitleggen hoe we hiertoe zijn gekomen.

Een week geleden wilde ik Linda, m’n dochter, ophalen bij de NSO. Ze bleek meegegaan te zijn met Nico, een vriendje van haar uit de klas. Ik dus naar Nico’s huis, waar ik een briefje op de deur zag hangen van Irene, zijn moeder, dat ze aan het spelen waren bij de zandbak, een paar straten verderop. Ze waren daar inderdaad aan het spelen, en Irene zat een boek te lezen op een van de plastic bankjes die erbij staan. Ze groette me en ik ging naast haar zitten. Linda kwam meteen naar me toe om te vertellen dat ze nog een hele tijd wilde blijven spelen. Ik keek naar Irene en ze knikte. ‘Ok, maar over een half uurtje gaan we naar huis. Ik heb zin in een koud biertje,’ zei ik. We raakten aan de praat. Wij hadden net een huis gekocht in Arnhem, en Irene en Pierre waren ook bezig een huis te zoeken. Maar dan in Amersfoort. Zij hadden minder succes gehad dan wij tot nog toe. Pierre werkt in Krommenie, en het zou voor hen lekker zijn in een stad als Amersfoort een huis met een tuin te hebben. Ongeveer dezelfde overweging die wij hebben gemaakt dus. Het gesprek kabbelde een beetje voort. We hebben geen van beide moeite met elkaar, en meestal valt een gesprek goed te voeren. Ik was ook wel eens na het wegbrengen van de kinderen met haar meegelopen naar huis. We hadden toen koffie gedronken en zitten kletsen tot het tijd was de kinderen weer te halen, waarna we naar ons huis gingen voor de lunch en nadat we de kinderen weer naar school hadden gebracht kletsten we gewoon door bij haar thuis. Daarna kwam ik op een vrije ochtend wel eens vaker bij haar. Niemand dacht daar vreemd van, wellicht ook omdat haar dochter Anouk er altijd bij was. Anouk was in januari ook naar school gegaan, waardoor Irene vanaf nu ‘smorgens vrij was. Het was er dit jaar nog niet van gekomen bij elkaar koffie te drinken.

Maar goed. We zaten dus bij die zandbak. In de bloedhete zon en uit de wind. De plek bij die zandbak was omgeven door een twee meter hoge heg. We zaten allebei wat onderuit gezakt de woningmarkt te evalueren. Ze hadden de laatste tijd ook in de omgeving van Amsterdam gekeken, aangezien de prijzen daar weinig verschilden met Amersfoort. Tijdens het praten gleden mijn ogen steeds naar beneden. Ze had een geknoopte blouse aan, en ik kon op verschillende momenten een glimp opvangen van haar borsten. Blijkbaar zat ik na een tijdje meer naar haar borsten te kijken dan dat ik haar aankeek, want op een gegeven moment hield ze met haar hand haar blouse dicht en hield ze midden in een zin stil. Ik keek haar blozend aan en zei: ‘Sorry, Irene, ik moet niet zo naar je kijken.’ ‘Ik vind het niet erg dat je naar me kijkt, maar als we praten vind ik het wel vervelend. Ik heb een gezicht en dat zit niet ter hoogte van m’n borsten.’ zei ze tamelijk pinnig. Ik voelde me vreselijk opgelaten en wist niet goed hoe het recht te breien. Het eerste dat me te binnen schoot was: ‘Ik verzeker je dat ik niet meer naar je borsten zal proberen te kijken als we aan het praten zijn, sorry nogmaals.’

Irene bleef stil en ik voelde me nogal lullig. ‘Heb ik het nu helemaal bij je verbruid?’ Toen ze niet antwoorde, suggereerde ik dat ik maar beter kon gaan. ‘Ik zeg niets. Voor zover ik weet, zijn we nu niet aan het praten,’ zei ze, en ze leunde iets naar voren, steunend op haar knieën. Ineens begreep ik de hint. We waren niet aan het praten en dus kon ik nu wel naar haar borsten kijken. Ik lachte en probeerde nu heel opzichtig haar blouse in te kijken. Dat lukte niet erg zoals ze zat. Voordat we iets verder konden gaan kwamen de kinderen aangerend dat de een koekje en limonade wilden. Irene pakte haar tas en deelde uit. Ik bleef proberen een glimp op te vangen van haar borsten. Het was me nooit zo opgevallen hoe haar borsten er uitzagen. Zo gingen we niet met elkaar om, en bovendien droeg ze meestal een trui. Nu zag ik echter dat ze, hoewel niet zo grote, nog wel stevige en ronde borsten had.

De kinderen bleven de rest van de middag om ons heen spelen. Wij vervolgden ons gewone gesprek weer; op de momenten dat we niet praatten probeerde ik weer haar borsten te zien.

Na een uurtje moesten we naar huis. Pierre en Marjolein zouden beide tegen zevenen thuis komen, en wij moesten het eten verzorgen. ‘Kom morgen koffie drinken,’ zei Irene, ‘Dan zijn de kinderen op school.’ ‘Ok, ik zal er zijn,’ zei ik hoopvol. Ik had bij haar nooit meer dan vriendschappelijke gevoelens gehad, maar nu leek het wel alsof ik verliefd was. Zingend zat ik op de fiets naar huis, en ook Marjolein viel mijn vrolijke stemming op.

De volgende morgen verwachtte ik Irene op school te zien met Nico en Anouk, maar in haar plaats kwam Pierre. Ik schrok. Was ze op andere gedachten gekomen, of had ze het aan Pierre verteld?

Pierre kwam op me af. ‘Ik moest van Irene zeggen dat ze wel thuis zou zijn voor de koffie. Ze had vanmorgen geen zin om op te staan.’ zei hij. Ik was opgelucht. ‘Ik zie wel wat ik doe, ik heb vandaag nog het een en ander te doen,’ zei ik, maar ik wist dat ik meteen uit school naar haar toe zou fietsen. Ik leverde Linda af en stapte meteen op de fiets.

Ik belde aan en heel even later deed Irene de deur open. Ze stond, heel wakker in de deuropening. Ze had een lang T-shirt aan en verders niets. ‘Kom binnen,’ zei ze uitnodigend, maar zonder lach. Ze was gespannen, net als ik. Ik liep de kamer in en bleef staan. ‘Wil je koffie?’ ‘Graag, ik ben al een tijdje op,’ antwoordde ik. Ze ging naar de keuken en ik hoorde haar wat rommelen. ‘Pierre zei dat je geen zin had er uit te komen vanmorgen.’ zei ik. Ze schepte de koffie uit het blik en zei, zonder me aan te kijken, ‘Dat zei ik hem inderdaad. Maar eigenlijk had ik geen zin om me aan te kleden.’

We praatten nog wat heen en weer en toen de koffie doorgelopen was schonk ze ons in en verplaatsten we het gesprek naar de huiskamer. Irene ging tegenover me zitten en gaf me goede uitzicht op haar slipje. Onbeschroomd keek ik ernaar. Als ze er weer een opmerking over zou maken zou ik wel een antwoord hebben. Op een gegeven moment keek ze me aan en zei zonder aarzeling: ‘Wil je nog steeds mijn borsten zien?’ Ik was wat ontsteld door haar directheid, maar ja, daar was ik voor gekomen. Ik knikte en Irene pakte haar T-shirt en trok hem zonder verdere aarzeling over haar hoofd uit. Ik keek naar haar mooie appeltjes en vroeg haar dichter bij te komen. Ze stond op en kwam heupwiegend naar me toe en wreef over haar borsten als een professionele stripper. ‘Vind je ze mooi?’ vroeg ze. ‘Ik vind het de mooiste borsten die ik in lange tijd gezien heb,’ zei ik gemeend, ‘Mag ik er alleen naar kijken of mag ik ze aanraken?’ Irene zei niets, maar duwde haar borsten met haar handen omhoog, als om ze me aan te bieden. Ik legde mijn handen op de zachte maar stevige vleesbollen en kneep er zacht in. Irene had haar ogen gesloten en stond roerloos te wachten op wat komen ging. Ik nam een tepel in mijn mond en likte haar, zoog er aan en beet er zachtjes in. Ik zakte door mijn knieën. Mijn gezicht was op dezelfde hoogte als haar kruis. Ik voelde met mijn lippen aan haar slip, daar waar haar schaamlippen zitten. Ze duwde haar kruis naar me toe. Ik gleed met mijn handen onder de stof van haar slip en omvatte haar billen, haar naar me toe duwend. Haar billen knedend beet ik met mijn door mijn lippen verzachtte tanden in haar schaamlippen en Irene wreef haar kutje tegen mijn mond. Het werd tijd verder te gaan. Ik pakte haar slip en stroopte het ding over haar billen naar beneden. Irene stapte er uit en zette haar benen wat verder uit elkaar. Ik kneedde haar billen weer en zij drukte mijn hoofd tegen haar kruis. Toen ik met mijn tong haar kutje binnen kwam schokte ze even. Ik hapte naar haar nu gezwollen schaamlippen, en zoog ze in mijn mond. Ze was al goed nat.

‘Kom mee, dan gaan we naar m’n bed,’ zei ze, en ze trok me mee. In haar slaapkamer gekomen ontkleedde ik me snel en ik wierp me op Irene’s hunkerende lichaam. Met een snelle, gerichte stoot kwam ik in haar en we neukten snel en onbeheerst. Irene kwam na een paar stoten al schreeuwend klaar en ik volgde niet lang daarna. Golven dik sperma vonden hun weg uit mijn lichaam, diep in het hare.

We bleven even op elkaar liggen, mijn verslappende penis nog in haar vagina. Irene zocht met haar lippen de mijne en lange tijd lagen we verstrengeld, wild te zoenen. Mijn penis verstijfde weer en Irene bewoog haar onderlichaam weer naar me toe. We begonnen weer te neuken, ditmaal langzamer en meer genietend. Na een tijdje vroeg Irene of ik haar van achter wilde neuken. Ik vroeg of ze bedoelde dat ze achterlangs geneukt wilde worden. ‘Nee, in m’n kontje, ik wil dat je me anaal neemt.’ zei ze uitnodigend. Dat nu was iets wat ik niet zo vaak mocht ervaren, en toen Irene zich op haar buik had gekeerd legde ze een kussen onder haar buik en deed haar benen zo wijd mogelijk uiteen. Ik kwam achter haar en legde mijn eikel tegen haar roosje. De weerstand om binnen te komen was groter dan in haar vagina, maar het ging zonder problemen. Irene liet een diepe zucht toen mijn paal helemaal binnen was. ‘Neuk me nu langzaam en lang. Ik wil lang genieten en je zaad in mijn darmen voelen.’ Ze lag met haar ogen dicht op het bed en haar armen naast haar hoofd. Ik neukte haar langzaam. Het was een mooi gezicht mijn lul in en uit haar lichaam te zien schuiven. Het duurde nu ongeveer een kwartier eer ik tot een zaadlozing kwam. Irene was inmiddels zeker tweemaal klaar gekomen.

Nu hield mijn penis zich niet meer zo sterk en hij floepte uit haar kontje. Irene rolde zich om en ging zitten. ‘Je lust nu zeker wel een bakkie?’ vroeg ze lachend. ‘Ik geloof wel dat ik daar aan toe ben, ja.’ We liepen naar de keuken en ze schonk koffie in. Nog steeds naakt gingen we in de kamer tegenover elkaar zitten, net als voor het vrijen. ‘En, vind je ze mooi?’ vroeg ze, over een dampende bak koffie. Ik keek haar ietwat vragend aan en ze wees op haar borsten. ‘Oh, meid, je hebt de mooiste borsten op dit halfrond. Ik zou ze elke dag willen zien.’ antwoorde ik. ‘Nou, wat let je, je bent welkom zo vaak je wilt.’

Ik keek naar haar, zoals ze met een been opgetrokken in de stoel zat. haar kutje stond open en uit beide gaatjes kwam mijn sperma. Wat ze zei leek me een goed voorstel. Zo vaak ik wilde zou ik haar kunnen opzoeken en zouden we kunnen neuken. Een mooie vrouw, zo dichtbij, en een liefhebster van kontneuken, wat wilde ik nog meer? ‘You’ve got a deal, lady,’ zei ik en ik zette mij koffie naast me neer. ‘Als je laat zien of je net zo goed kunt pijpen als kontjeneuken, zal ik je zo vaak je wilt klaar maken.’ En ze kwam naar me toe, pakte mijn lid in haar handen en binnen de kortste keren had ze hem weer stijf. Ze leek wel en beroeps, zo heerlijk pijpte ze me. En wat nog nooit was vertoond, binnen een paar minuten had ze weer een zaadlozing veroorzaakt. ‘Irene, je bent de beste,’ zei ik, en trok haar omhoog. Met haar zoen proefde ik mijn eigen sperma en we smeerden het met onze monden over elkaars gezicht.

We moesten ons toen snel opfrissen en de kinderen uit school halen. We spraken af voor de volgende morgen dat ik weer vrij zou hebben. Dat was vanmorgen. Alles wat we die eerste keer hebben gedaan werd vanmorgen in dubbele geilheid herhaald. Dit moet ik vast zien te houden. Irene heeft Pierre zo ver gekregen dat ze ook in Arnhem naar een huis gaan kijken.

Nee, ik heb zeer zeker geen spijt dat ik een keer bij haar in de blouse heb gekeken. God, wat een heerlijk wijf!