Gaaap

Gaaap (1)

Wat als verleiding, opwinding en seks even normaal zijn als elkaar begroeten, een hand geven en adem halen? Wat als bijna iedereen in een permanente staat van opwinding verkeert? Overal. Hoe vreselijk saaai is het leven dan wel niet?

=1=

John

‘Het hele systeem ligt eruit.’
Hij keek fronsend op en zag een van de receptionistes in de deuropening van zijn kantoor staan. Ze streelde haar kruis door haar rok heen.
‘Hoe bedoel je?’ Hij had haar die ochtend nog opgemerkt toen hij op zijn werk verscheen, maar haar naam schoot hem nu niet zo snel te binnen.
‘De telefooncentrale, meneer Kinnen.’ Ze deed een pas naar voren, zonder te stoppen met het gestreel. ‘Daarom ben ik naar boven gekomen. We kunnen eventjes niet bellen, snapt u?’
‘Dat klinkt niet zo best.’
‘Maar er wordt al aan gewerkt, hoor.’ Opnieuw kwam ze een stukje verder het kantoor binnen. ‘Ik kom alleen maar zeggen dat uw bezoek is gearriveerd. Twee dames van het reclamebureau.’
Hij wierp een blik op zijn openliggende bureauagenda en knikte. Op hetzelfde moment wist hij haar naam weer. ‘Fijn, bedankt, Miranda.’
‘Graag gedaan, meneer.’ Ze glimlachte naar hem en draaide zich om.
Hij trok zijn stropdas recht en deed zijn jasje aan. Toen, omdat de etiquette dat nu eenmaal voorschreef, ritste hij zijn gulp open en haalde zijn lul tevoorschijn. Een beetje sneu, die lul, zoals hij lui en slap uit zijn broek hing. Maar hij vertrouwde erop dat daar zeer binnenkort verandering in kwam.
Hij verliet zijn kantoor, stak het halletje over en liep naar de liften. Een van de deuren schoof open en een donkerharige vrouw van bijna vijfenveertig jaar stapte naar buiten. Ze droeg een zakelijke tas en liep op schoenen met halfhoge hakken.
‘Hai John,’ zei ze. ‘Alwéér een nieuwe dag.’
‘Ja, goeiemorgen, Kuth.’ In haar paspoort stond Ruth, maar ze wilde Kuth worden genoemd. Kuth van Vliet was teamleider Financiën, een betrouwbare en loyale werknemer van dit verzekeringskantoor.
Net voordat hij in de lift stapte, zag hij een klodder sperma op haar wang zitten en een heleboel spatten van hetzelfde spul op haar lichtgele blazer. John keek in de manshoge spiegel en begon zijn slappe pik te stimuleren. Het hielp niet veel.
Aangekomen in de ontvangsthal, zag hij Miranda terug. Ze zat op haar plek achter de receptie, naast haar collega Kirsten. Kirstens bloes hing bijna volledig open, waardoor haar redelijk stevige tieten goed te zien waren, vooral omdat die uit haar rode bh hingen.
‘Bijna gepiept, meneer,’ zei Miranda vrolijk. ‘De storing.’
Hij stak een duim naar haar op en liep zonder vaart te minderen naar de twee vrouwen die aan het eind van de balie met elkaar stonden te praten. Beiden waren zakelijk gekleed, in strakke rokken en getailleerde blazers, en ze stonden op hoge hakken.
Zodra hij bij hen was, stopten ze met de wrijfbewegingen in hun kruis en glimlachten hem vriendelijk toe.
‘Welkom, dames,’ zei hij. ‘Ik ben John Kinnen, de vestigingsdirecteur.’ Toen boog hij zich naar de wat oudere bezoekster, stak zijn tong in haar mond en greep haar beet bij haar billen. Terwijl ze stevig tongzoenden, sjorde hij van achteren haar rok omhoog en schoof zijn handen van bovenaf in haar broekje.
‘Esther Damminga,’ stelde ze zich daarna op haar beurt voor, eventjes naar adem happend. Haar collega kon nog juist ‘Tina Kroon’ zeggen voordat zij als tweede kennismaakte met zijn tong. John wilde ook bij haar zijn handen in haar slipje laten glijden, maar dat lukte niet omdat ze niets onder haar rok droeg. Daarom duwde hij snel eventjes zijn beide wijsvingers van achteren in haar kut.
‘Fijn dat jullie er zijn,’ zei hij met een gebaar in de richting van de liften. Terwijl ze met hem meeliepen, wreven ze weer met een paar vingers over hun venusheuvel.
In de lift greep Tina naar zijn enigszins steviger lul en begon die zachtjes te kneden. Hij knoopte de meeste knoopjes van haar bloes open en haalde haar linker tiet tevoorschijn.
‘Sorry dat we wat later zijn,’ zei Esther. ‘Er was een wegomlegging in het centrum en de navigatie raakte in de war.’
‘Daar heeft iedereen tegenwoordig last van,’ zei John. Zijn lul begon er eindelijk volwassen uit te zien. Hij nam de tepel van Tina voorzichtig tussen duim en wijsvinger. Toen hij er behoedzaam in kneedde, reageerde de tepel ogenblikkelijk.
John leidde zijn bezoeksters zijn kantoor binnen en nodigde hen uit te gaan zitten. In een hoek, bij het raam, stonden vier fauteuils rond een salontafel.
‘Bedankt,’ zei Esther. Zij en Tina trokken bijna gelijktijdig hun rok op en lieten zich in het zachte leer zakken. Toen spreidden ze hun benen en zag John dat Tina inderdaad in haar blote kont was gekomen. Esther trok haar slipje ietsje opzij, zodat ook haar kut zichtbaar werd.
John maakte zijn broek los en duwde die samen met zijn donkerblauwe boxershort omlaag tot net boven zijn knieën. Terwijl ook hij ging zitten, haalde hij zijn smartphone uit zijn jasje en drukte een nummer in. Ondertussen zaten Esther en Tina zichzelf, terwijl ze de inrichting van het kantoor bekeken, achteloos te vingeren.
‘Wat kan ik jullie aanbieden?’ vroeg John, langzaam met zijn vrije hand zijn lul knedend.
‘Koffie graag,’ antwoordde Tina. ‘Ook voor Esther.’
‘Lies,’ zei John in de telefoon. ‘Zou je ons drie koffie willen brengen?’
Even later dankte Esther hem voor zijn uitnodiging om over de nieuwe reclamecampagne te komen praten. Ze stopte niet met vingeren, ze ging zelfs nóg wat meer gespreid zitten zodat ze ook af en toe een vinger in haar anus kon steken. Tina, die nu even niets te doen had, gebruikte ondertussen haar beide handen om zichzelf te stimuleren. Johns bewegingen begonnen nu steeds duidelijker op aftrekken te lijken.
‘Goedemorgen,’ zei een heldere stem. Dat was Lies met de koffie. Ze had duidelijk in haar broek gepist. Haar strakke, witte jeans was donker in het kruis en twee al even donkere banen liepen omlaag naar haar enkels. Lies Havermaat – een slanke, lange dertiger – functioneerde soms als Johns secretaresse. Ze was echter in de eerste plaats werkzaam op de financiële afdeling.
Glimlachend verspreidde ze de kopjes, potjes, schaaltjes en overige noodzakelijkheden over de salontafel, knikte de bezoeksters vriendelijk toe en verdween weer.
Ze ging via de pantry terug naar haar werkplek, passeerde een mannelijke collega die zijn keiharde pik tegen het flinke achterwerk van een van de stagiaires duwde, en nam in haar nat gepiste broek plaats achter haar computer. Naast haar zat Cindy, ook van de financiële afdeling. Ze was topless en kauwde op een stuk kauwgum. Een derde vrouw, Anneke, liep de afdeling op. Ze had haar rok opgetrokken tot boven haar kruis en haar slipje omlaag geduwd. Vingerend wandelde ze recht op Cindy af, greep haar hoofd, boog zich omlaag en begon haar driftig te tongen. Cindy graaide blindelings achter zich tot ze een van Annekes dijen te pakken had. Door er haar vingers omheen te klemmen, slaagde ze erin haar collega naar zich toe te trekken.
‘Heeft het advocatenkantoor nog gebeld?’ wilde Lies weten. Ze keek opzij naar Cindy, maar die kon voorlopig geen antwoord geven. Haar tong had zich verstrengeld met die van Anneke. ‘Laat ook maar,’ zei Lies wrevelig.
De stagiaire, die Marleen heette, kwam ook binnen. Er plakte een forse hoeveelheid sperma op haar achterwerk. Het maakte haar kennelijk niks uit om toch te gaan zitten. Ze greep de muis en klikte. Op het scherm flitste een nieuw beeld tevoorschijn. Toen reikte ze naar een dik rapport en sloeg het open. Ondertussen pakte ze een marker.
Cindy en Anneke stopten met zoenen. Cindy haalde diep adem. Nadat ze even over haar tieten had gewreven, concentreerde zich weer op haar werk. Anneke verscheen naast de stagiaire en klom op haar bureau. Zodra ze in evenwicht was, ging met gespreide benen boven haar hoofd staan en begon te persen. Het duurde niet lang of een stroom warme pis viel omlaag. Marleen reageerde niet terwijl haar de gele douche trof. Haar kapsel was binnen een mum doorweekt en de druppels spatten kletterend op het opengeslagen rapport. Onaangedaan sloeg Marleen een volgende pagina om. De pis stroomde uit haar haar omlaag via haar nek en voorhoofd. Ze markeerde een paar zinnen en ging naar de volgende pagina.
Anneke slaakte een zucht van opluchting toen er niets meer te plassen viel. Ze liet zich weer op de vloer zakken, trok haar doorweekte slipje ietsjes hoger over haar dijen – maar liet haar kut nog steeds onbedekt – en nam plaats op de enige nog vrije werkplek.
Er trad stilte in. De vrouwen waren geconcentreerd aan het werk. Zoals elke werkdag.
Maar nog geen halve minuut later kwamen er drie telefoons tegelijk tot leven, twee met een snoer, eentje zonder. Er klonk een verschrikt gilletje, iemand riep ‘shit!’ en Kuth griste haar smartphone naar zich toe. Ze bloosde van de schrik, terwijl ze zich realiseerde dat de telefoonstoring nu dus opgelost moest zijn.
Het nummer van de beller was afgeschermd, dus zei ze formeel: ‘Assurantiemaatschappij Sempre Luxúria, financiële afdeling, met Kuth van Vliet, goeiemorgen.’ En na een luisterende stilte: ‘Godverdomme!’ Cindy keek haar fronsend aan. ‘Natuurlijk!’ ging Kuth verder. ‘Dat spreekt toch vanzelf, kind? Je bent altijd welkom. Kut, zeg. Hoe is het zo gekomen?’
Haar collega’s begrepen dat ze haar oudste dochter Iris aan de lijn had, nu bijna vijfentwintig en het resultaat van een huwelijk dat nog geen zes jaar geduurd had. Iris woonde en werkte in een andere stad, waar ze iets had met een ict’er, maar aan die relatie was kennelijk een eind gekomen.
‘De lul,’ zei Kuth boos. Ze deed haar benen wat verder uit elkaar en stak haar hand onder haar rok tussen haar dijen. Het was een onbewuste handeling, zo te zien. Luisterend naar de stem van haar dochter, bewoog ze haar wijsvinger op en neer over haar schaamlippen. ‘Jezus, wat een verschrikkelijke klootzak. Dat had ik nu écht niet van hem verwacht! Wat? Nee, dat snap ik. Jij ook niet. Wat ga je…? O, sorry, natuurlijk, je moet verder. Ik ook trouwens. Ja oké, kom naar me toe en wind je ondertussen niet te veel op, goed? Geef jezelf maar een lekkere beurt en denk even nergens anders aan. Dat helpt meestal.’
Terwijl Kuth zat te bellen, was Anneke opgestaan en naar de pantry gelopen. Er was een kletsnatte stoelzitting achtergebleven, kletsnat van haar eigen plas. In de pantry pakte ze een plastic bekertje en zette het onder het kraantje van de koffieautomaat. Toen ze op de knop met het opschrift espresso drukte, stond opeens Bram naast haar. Hij werkte verderop in de gang op de afdeling Claims.
‘Anneke,’ zei hij en kneep eventjes in haar bil. ‘Hoe gaat-ie?’
‘Vooral nat,’ grinnikte ze, met een blik op de manier waarop hij naar de hand keek die zojuist in aanraking was geweest met haar kont. ‘Sorry, ik had je moeten waarschuwen.’ Ze reikte naar zijn riem, trok die los en ritste zijn broek open. Het kledingstuk zakte onmiddellijk, samen met zijn boxer, omlaag op zijn enkels. Er kwam een snel rijzende lul aan het licht, boven een goed gevulde balzak. ‘Nog niks geloosd vanmorgen?’ vroeg ze. Terwijl ze haar koffie pakte, woog ze zijn zak in haar hand. ‘Helemaal vol, compleet vers.’
‘Pijp me maar, als je wilt,’ stelde Bram voor. ‘Kan nooit kwaad.’
Anneke knikte, dronk een slokje koffie en zakte op haar hurken.
 

=2=

Kuth

Kuth van Vliet had die ochtend haar elfjarig dochtertje weer zelf naar school gebracht. Sinds echtgenoot Ed als vertegenwoordiger de verre buitengewesten bereisde voor zijn werkgever, zagen zijn vrouw en kind hem meestal alleen nog maar tijdens de weekends. Jammer, maar het was een tijdelijke zaak totdat het bedrijf een nieuwe kracht voor deze gewesten had gevonden. Tot die tijd nam Ed de honneurs waar, waarschijnlijk nog een week of zes tot zeven.
Zijn dochtertje Trudy was al erg zelfstandig. Ze stond ‘s morgens zonder mopperen op tijd op, douchte zich en kleedde zich netjes aan. Toen haar moeder in de keuken de ontbijttafel dekte, zat het meisje in de woonkamer naar een kinder-dvd te kijken. Ze had ‘De spannende avonturen van de drie prinsesjes’ al vaker gezien, maar kreeg er kennelijk geen genoeg van. De vrolijke film was opgebouwd rond de super populaire meidengroep De Drie Clitjes. Het trio sprak vooral meisjes van zes tot veertien aan. De Drie Clitjes waren hun rolmodel en leefden in een wereld waar elk meisje van die leeftijd van droomde.
De film zat boordevol opwindende liedjes. Het verhaaltje stelde niet zoveel voor, maar daar ging het ook nauwelijks om. Het draaide voor een groot deel om de aankleding, de sprookjesachtige fantasiedecors en de prinsessenjurken van de hoofdrolspeelsters.
Trudy hing onderuit op de bank, hield haar benen uit elkaar en had beide handen in haar Drie Clitjes-broekje gestoken. Gespannen keek ze naar de prinsessen die nu in de grote kasteelkeuken een maaltijd probeerden klaar te maken. Er werd veel gegiecheld en een hoop geknoeid met allerlei ingrediënten. Meel, groenten, melk, limonade en frietjes vlogen in het rond. De mooie jurken van de prinsessen raakten helemaal besmeurd, ze smeerden ook nog eens elkaars gezichten en kapsels in.
Trudy lachte en riep soms iets naar het scherm. Haar moeder keek op een gegeven moment om de deur en glimlachte. ‘Heb je al gescheten?’
‘Ja-a,’ zei het meisje.
‘Mooi zo. Zeg, liefje, je moet nu aan tafel komen, hoor. Je kunt de film vanmiddag af kijken.’
‘Ja, mama,’ zei het meisje gehoorzaam. Ze trok haar handen uit haar broekje en zette de apparatuur uit. Terwijl ze naar de keuken huppelde, liet ze een plasje lopen. Daardoor bleef er een glinsterend spoor achter toen ze aan tafel ging zitten. Voordat Kuth ook plaatsnam, tilde ze haar rok op tot halverwege haar dijen en trok haar onderbroek uit. Wijdbeens begon ze in haar blote kont aan haar ontbijt.
‘Gaan we weer te voet, mama?’ vroeg Trudy. Ze had haar vingers gebruikt om een boterham met pindakaas te smeren. Met diezelfde vingers pakte ze haar beker met melk en begon al te drinken voordat ze de eerste hap had doorgeslikt. Een natte, bruin-witte brij gulpte uit haar mond en viel op haar bord.
‘We moeten wel, liefje,’ zei haar moeder. ‘De auto is nog altijd in de garage. Maar zo ver is het toch niet, vind je wel? Minuutje of vijftien, twintig? Mooi weer vandaag en lopen is altijd gezonder dan in een auto zitten.’ Kuth slurpte een slok koffie naar binnen. Ze opende haar mond iets te vroeg, want zodra ze een hap van haar boterham wilde nemen, stroomde de koffie er weer uit. De spetters vielen omlaag en bedekten een flink deel van het tafeloppervlak.
Toen moeder en dochter vonden dat ze genoeg hadden gehad, raapte Kuth haar onderbroek op, stak die onder de neus van haar dochtertje, dat er eventjes als een hondje aan snuffelde, en liet het broekje in haar bord vallen.
Trudy holde naar de gang, waar haar roze rugzakje aan de kapstok hing. Ze deed het rugzakje om en opende alvast de voordeur. Haar moeder pakte haar schoudertas, controleerde of daar alles in zat wat ze nodig had en liet haar dochter als eerste naar buiten gaan. De rok van Kuth zat nog steeds om haar dijen geklemd, daardoor kreeg iedereen op straat een onbelemmerd uitzicht op haar billen terwijl ze de deur afsloot.
De wandeling was inderdaad aangenaam. Er scheen een zwak zonnetje en het was bijna twintig graden. Trudy trippelde mee met haar moeder en babbelde honderduit. Af en toe zong ze blij het refrein van een Drie Clitjes-liedje: ‘Mijn tietjes zijn nog klein, maar papa vindt ze fijn.’ En: ‘Kijk eens naar mijn poesje, kijk toch wat een snoesje. Voel eens aan mijn kontje, ik neem ’em in mijn mondje.’
Door de loopbewegingen zakte de rok van haar moeder langzaam terug in de juiste positie en toen het tweetal de school bereikte, zat het kledingstuk weer helemaal zoals het bedoeld was.
Meer moeders – en een enkele vader – kwamen aanlopen met hun kinderen. Hier geen opstopping van auto’s, want wie de auto gebruikte, moest die twee straten verderop parkeren.
Opeens gilde Trudy ‘Theaaa!’ en rukte zich uit de hand van haar moeder.
‘Ogenblikje,’ zei Kuth. Ze bukte zich en drukte een zoen op de lippen van haar dochtertje. ‘Fijne dag, hè?’ Toen liet ze haar gaan. Trudy holde naar een blond meisje met een kikkerrugzak, sloeg haar armen om haar heen en kuste haar. Het andere meisje tilde van achteren Trudy’s rokje op en gaf kneepjes in haar billen.
‘Hoe oud is ze nu?’ vroeg een stem. Kuth draaide zich om en keek in het vriendelijke gezicht van Eleonoor, een van de andere moeders. ‘Elf, maar ik kan het nog steeds niet geloven.’
Eleonoor lachte. Ze droeg een soepel vallende jurk en hield de hand vast van een blond jongetje. ‘En deze kanje hier is al bijna tien. Wat zeg je daarvan?’
Kuth zakte op haar hurken en keek de jongen rechtstreeks aan. ‘Ja, jij bent absoluut een kanjer, knul. Hoe heet je?’
‘Jordi,’ zei hij kortaf.
Zijn moeder liet zich ook op haar hurken zakken en begon zijn broek omlaag te trekken. ‘Weet je wat ik zo verbazingwekkend vind? Dat zijn lul al zó stijf kan worden.’ Met die woorden haalde ze de piemel van haar zoontje uit zijn onderbroek en begon hem zachtjes te strelen.
‘Jezus,’ fluisterde Kuth toen de lul binnen een paar tellen opzwol. ‘Mag ik ook even?’ Ze nam het nu harde orgaan in haar beide handen en gebruikte die gelijktijdig.
‘Jij hebt alleen dochters, hè?’ vroeg Eleonoor. ‘Dan moet jij wel héél erg verbaasd zijn. Hoe zou het komen? Van mijn broers kan ik me dit niet herinneren.’
‘Kinderen zijn veel sneller groot tegenwoordig.’ Kuth stopte de stijve lul van het jongetje tussen haar lippen en zoog behoedzaam aan de eikel.
‘Dat zal het zijn,’ zei diens moeder. Ze had haar knieën gespreid en tastte naar haar kruis. Terwijl Kuth aan de piemel van haar zoontje zoog, begon Leonoor zichzelf te vingeren. Maar opeens trok ze haar hand terug en riep ‘Mijn god, we vergeten de tijd!’ Ze duwde het hoofd van Kuth weg, veerde op en greep Jordi bij de hand. ‘Jij hoorde de bel toch ook?’
Kuth, die nu ook weer recht stond, keek het tweetal glimlachend na. De broek van het kereltje hing nog steeds omlaag en zijn harde pik wiebelde op en neer terwijl hij moeite had om zijn moeder bij te houden.
Drie moeders die hun kinderen al hadden afgeleverd, stonden bij de poort met elkaar te praten. Een van hen had haar hand aan de voorkant achter haar broekband gestoken en stond zichzelf op te geilen. De twee anderen brachten op een bepaald moment hun hoofden dichterbij en begonnen elkaar te tongen. Een vader die uit de schoolpoort kwam en wiens lul uit de gulp hing, bleef even staan om het tafereel te bekijken. Hij stond al snel te masturberen, maar hield daarmee op nadat hij op zijn horloge had gekeken. Even later was hij haastig om de hoek verdwenen.
Kuth stapte een halve straat verder in de tram. De rit naar kantoor zou haar bijna een half uur kosten. Gelukkig was haar baas, John Kinnen, een fidele vent die er geen punt van maakte dat ze in deze dagen te laat op haar werk verscheen. Ze miste haar auto, want reizen met het openbaar vervoer was geen hobby van haar. Over te laat komen, maakte ze zich niet druk.
Toen ze op de tram stapte, zag ze dat de bestuurster wijdbeens naar de ingang gedraaid zat om de nieuwe passagiers te bekijken. Het was niet duidelijk te zien, maar volgens Kuth droeg de vrouw geen broekje.
Kuth vond een lege plaats naast een tienermeisje met oordopjes in. ‘Sorry,’ zei Kuth omdat het meisje haar linkerbeen op de vrije plek had gelegd zodat ze zichzelf beter kon vingeren. De tiener wierp haar een boze blik toe voordat ze in een zucht haar been terugtrok.
Ach, dacht Kuth geamuseerd. Ze herinnerde zich haar eigen puberteit en vond dat ze zich soms nog veel ergerlijker had gedragen dan dit meisje. Puberteit… mijmerde ze met weemoed. Die ligt al dertig jaar achter me. Ze haalde in gedachten haar schouders op. Nou ja, alles gaat voorbij.
Na een minuut of twintig was de tram meer dan vol. Veel passagiers moesten staan. Naast haar, vlak voor haar gezicht, had een man van ongeveer haar leeftijd zijn harde paal vast en duwde die zachtjes tegen haar wang. Ze besloot er geen aandacht aan te besteden. Misschien hoopte hij dat ze hem zou afzuigen, maar daar had ze nu geen zin in.
Daar legde hij zich kennelijk bij neer, want hij begon zich enthousiast af te trekken. Toen hij in een grom klaar kwam, viel er een kledder op haar wang en spatte de rest van de productie op haar lichtgele blazer. Kuth leunde achteruit en deed haar ogen dicht. Opeens voelde ze dat de tiener naast haar haar been in haar schoot legde. Blindelings gleed Kuth met haar hand over het zachte meisjesvlees langzaam naar boven. Ze voelde het natte kutje, wriemelde met de schaamlippen en dacht ondertussen aan het financiële kwartaaloverzicht dat ze deze ochtend moest zien af te krijgen.
De tiener naast naast haar kirde, huiverde eventjes en slaakte toen een zacht gilletje. Nog geen drie seconden later remde de tram af.
Kuth was waar ze moest zijn. Twintig meter verderop stond het gebouw waarin Sempre Luxúria was gevestigd. Haar werkdag was begonnen.
 
(Einde van hoofdstuk 2 – wordt vervolgd)