Brommerhok

Onze school is met recht trots om de uitstekende gymnastiekzaal. Twee kleine zalen en een grote zaal met tribune zijn redelijk uniek voor een middelbare school. Veel verenigingen maken gebruik van de grote sportzaal maar voor de gymnastieklessen zijn de kleine zalen prima. Sporten is mijn lust en mijn leven en mijn lichaam is daar dan ook naar. Licht gespierd en strakke buik maar met genoeg rondingen boven en onder om jongens in mij geinteresseerd te houden. Afgelopen April werden er groot onderhoud uitgevoerd op de kleine zaal en dus werden wij verzocht om in de grote zaal te gaan sporten. De grote zaal was daarvoor in tweeen gedeeld, de jongens links en de meisjes rechts. Na het gymen was het dan even buitenom naar het kleedhok. Ik vertelde al dat ik graag en veel sport en vaak praat ik na afloop van de gymnastieklessen nog even met mijn leraar. Hij heeft vroeger op hoog niveau getennist en weet alles van trainingschema’s. Omdat ik zelf ook behoorlijk kan tennissen praat ik vaak nog even met hem over hoe het ervoor staat in de competitie en waar ik qua vorm sta. Hoewel hij al nog voor zijn plezier tegen een balletje slaat (hij is begin veertig) houdt hij zijn lichaam nog steeds in goede conditie. Ik vind het dus ook helemaal niet erg wanneer hij bij een demonstratie tegen mij aanstoot of mijn lichaam een bepaalde richting op stuurt. Na deze les ging het gesprek over de verschillende manier van warming up en daarbij gleed hij een paar keer, onbewust, wat ver over mijn benen. Mijn lichaam reageerde daar behoorlijk op maar gelukkig had hij niets in de gaten. Met een beetje rood hoofd liep ik een kwartiertje na de rest van mijn klas naar het kleedlokaal. De koude lucht hielp wel tegen mijn rode hoofd maar de koude lucht deed ook de tepels van mijn borsten verstijven. De bouwvakkers die ook buiten bezig waren hadden dat perfect in de gaten en er volgde een huis fluitconcert. Ik rende de kleedkamer in en trok probeerde de deur achter mij dicht te gooien. Dat lukte niet. De veer die normaal de deur dicht trok was ‘eraf’ om het mogelijk te maken dat de deur geverfd kon worden. Wat nu..

Ik kon toch moeilijk bezweet en al mijn kleren weer aantrekken en zo in de bus gaan staan? Dus toch maar douchen. Ik trok mijn gymplunje uit en stapte onder de lekker warme douche. Omdat er niemand meer was kon ik er de tijd voor nemen. Na het douchen droogde ik me af en knoopte mijn handdoek om mijn lichaam. Ik liep terug naar mijn kleren, knoopte de handdoek los en trok mijn slipje aan. Daarna moest ik even zoeken naar mijn BH die waarschijnlijk gevallen was. Ik keek rond en opeens merkte ik dat ik niet alleen was. “Zoek je dit soms” vroeg een van de bouwvakkers. Terwijl hij mijn BH aan een vinger liet bungelen. Ik schrok me kapot en sloeg mijn armen voor mijn borsten. “Ja, geef hier” probeerde ik uit de hoogte. De blik op zijn gezicht maakte gelijk duidelijk dat dat niet de goede aanpak was. “Vergeet het maar kakkertje! Voor wat hoort wat”. Daar stond ik dan naakt op mijn slipje na en met een bouwvakker die meer wilde. “Vergeet, jij het maar” zei ik: “van mij krijg je niks te zien”. “Ach, gezien heb ik al genoeg” zei hij hij liep weg. Ik kon niet anders dan maar zonder BH verder te gaan en trok mijn rokje en truitje aan. Woedend en stampvoetend liep ik naar buiten waar ik weer ontvangen werd op een fluit concert. “Waar is die eikel” vroeg ik aan een van zijn collega’s. Na nog wat opmerkingen over mijn borsten en uitnodigen tot standjes met de heren werd uiteindelijk verteld dat ik hem in achter in de fietsenkelder kon vinden, waar hij het brommerhok aan het repareren was.

Nog steeds boos liep ik de fietsenkelder door. Daar waren zo’n beetje alle fietsen al verdwenen en de verlichting achter in de kelder was ook al niet 100% dus helemaal op mijn gemak voelde ik me niet. Dus toen ik het brommerhok inliep was ik al een stuk rustiger. Maar toen ik daar achter hem mijn BH aan de muur zag hangen werd ik weer boos. Ik stapte langs hem heen en pakte de BH van de muur af. Vervolgens probeerde ik weer langs hem heen het hok uit te stappen maar hij stond voor me en blokkeerde de weg. “Ho, ho juffie, niet zo snel, half aangekleed kun je niet naar buiten”. Met een stap stond hij voor de deur en groot en sterk als hij was kwam ik er niet zomaar langs. “Wat wil je nou van me” vroeg ik hem. “Ik wil eerst dat je even netjes je BH aantrekt” Ik wilde hem voor van alles uitschelden en het op een lopen zetten maar hij stond voor de enige uitgang en met zo weinig fietsen nog in het rek hoefde ik ook niets van roepen te verwachten. Daarbij kwam dat ik de situatie best opwindend vond. Hier stond de een of andere bouwvakker te wachten tot ik mijn truitje uitdeed om een BH aan te trekken. Ik moest wel half gek zijn maar het leek me eigenlijk wel spannend. “Hup, hup, we kunnen niet de hele middag wachten” zei hij. Het leek wel of hij in de gaten had dat ik de situatie wel spannend was gaan vinden. Ik draaide me om en trok mijn truitje uit. Met een paar snelle bewegingen trok ik mijn BH weer aan maar door de zenuwen lukte het met niet de sluiting goed vast te maken. Opeens voelde ik zijn handen over mijn blote rug gaan. “Doe die natte haren maar even omhoog” was alles wat hij zei. Ik deed met twee handen wat hij vroeg en met duidelijke ervaring deed hij het sluitinkje dicht. Daar stopte zijn handen echter niet die begonnen een lange weg over mijn rug mijn armen en gleden zachtjes omlaag. Hij kwam dichter bij me staan en begon me zachtjes in mijn nek te zoenen. Terwijl hij dat deed gleed hij met een hand omhoog op weg naar mijn tepels en mij zijn andere hand gleed hij over mijn billen. De opwinding uit de gymzaal kwam in volle hevigheid terug. Ik stond nog steeds met mijn handen omhoog en durfde nauwelijks te bewegen.

Hij kwam nog dichter tegen me aan staan en duidelijk was te voelen hoe opgewonden hij was. Met twee handen gleed hij nu onder mijn rokje en trok mijn slipje tot onder mijn knieen waarna hij mij eruit liet stappen. Hij draaide me om en gleed mijn zijn handen over de binnenkant van mijn benen omhoog . Gewillig liet hem zijn gang gaan. Van mijn kwaadheid was niets meer over alleen een warme zalige geiligheid voelde ik nog. Zijn hoofd kwam omhoog tussen mijn benen en zijn tong zocht zijn weg mijn poesje binnen. Ik kreunde nu volop met mijn benen een stukje uitelkaar en mijn rug tegen de muur van het hok. Hij ging nog even zo door en net toen ik op het punt stond om gillend klaar te komen stopte hij. “Niet stoppen” zei ik. Terwijl hij langzaam ging staan. “Wees maar niet bang juffie” Hij gleed uit zijn broek en onderbroek en met een joekel van een stijve stapte hij weer op mij af. “Hij, wil ook meedoen” zie hij, en zonder er verder nog woorden aan vuil te maken tilde hij me op tegen de muur en duwde zijn dikke paal bij me naar binnen. Ik geloof dat ik het uitkraaide van plezier met iedere stoot bracht hij me dichter bij een krankzinnig hoogtepunt. Maar het leek wel of hij het me niet gunde iedere keer als ik op punt stond om te komen stopte hij even of verandere hij van ritme. “Niet doen, doorgaan, doorgaan, alstjeblieft” kreunde ik toen hij me voor de derde keer niet liet komen. “Ok, juffie” en paar met een na paar krachtige stoten spoot hij me vol terwijl ik gillend klaar kwam.

Terwijl ik half uitgeput tegen de muur aan stond bij te komen trok hij plotseling een mobiele telefoon tevoorschijn en maakte hij snel een paar foto’s. “He, wat is dat?” riep ik. “Herinnering juffie”. Mijn kwaadheid kwam weer terug, ik trok mijn kleren recht en rende het hok uit. Achter hem hoorde ik het hardop lachen. Ik heb hem daarna nooit meer gezien maar de overige bouwvakkers noemen me nog steeds ‘juffie’ als ik voorbij kom.