Heel langzaam begint mijn bewustzijn geluiden waar te nemen. Volgens mij herken ik het geluid dat wordt voortgebracht door de pootjes van een kleine vogel op tentzeil. Het dringt niet echt tot me door, het lijkt van heel ver te komen. Een scherpe pijn in mijn zij overheerst. Ik verdraai me iets om de pijn te verlichten. Dan val ik met een smak op de grond. Versuft kijk ik om me hen. Ik zat toch al op de grond? Hoe kan ik dan vallen? Ik probeer de omgeving in me op te nemen. Ik zie een tafel en er staan wat stoelen om heen. Hoe kan dat? Waar ben ik dan? Ik herken niet wat ik zie. Dan begint het tot me door te dringen dat ik in mijn eigen voortent zit. Wanneer was ik dan op die beschutte plek waar ik Edith heb verkracht? Ik snap er helemaal niets meer van. Als mijn bewustzijn heel langzaam weer begint te werken begrijp ik dat ik de hele geschiedenis met Edith heb gedroomd. Ik ben helemaal niet in het toiletgebouw geweest, ik heb geen wraak genomen op Edith. Ik begin aan mezelf t! e twijfelen. Een onprettig gevoel maakt zich van me meester, heb ik nou gdroomd of was het werkelijkheid. Ik heb het wel gedaan! Ik heb haar wel aangerand in het toiletgebouw en heb haar wel op die verscholen plek gepakt! Hoe kan ik dan in de voortent zitten? Is er iets gebeurd wat ik niet meer weet? Ben ik een stuk tijd kwijt? Als ik probeer op te staan voel ik mijn spieren tegensputteren. Mijn zij doet zeer en mijn benen zijn gevoelloos. Als ik me langzaam en langdurig uitrek dringt het eindelijk tot me door. De hele geschiedenis heb ik wel degelijk gedroomd. Nu pas voel ik de natte plek in mijn broek. Ik heb gewoon een natte droom gehad. Er is helemaal niets gebeurd! Een zekere opluchting voel ik toch wel. Ook al wilde ik wraak op Edith, ik moet er niet aan denken dat ik haar echt zou hebben ontvoerd. Ik kijk door het raampje van de caravan en zie Jaap en Jolanda slapen. Ik herinner me weer dat die twee daar bezig waren. Dan hoor ik een vogeltje op het tentzeil lopen. Dat b! eestje en mijn spierpijn hebben me gewekt. Mijn horloge geeft aan dat het even over zevenen is. De dag is nog jong. De camping is rustig, ik hoor zelfs geen kinderen. Ik strek me uit op de grond en probeer nog wat te slapen.
Een half uur lang al draai ik van de ene zij op mijn andere. De slaap kan ik niet meer vatten. Voortdurend denk ik aan Edith. Het is een leuke meid. Eigenlijk ben ik wel gek op haar, ik denk dat ik verliefd ben. Ze gedroeg zich dan wel wat vreemd, maar als ik in haar ogen kijk ben ik als was in haar handen. Ik heb het goed van haar te pakken. Als ik me op mijn rug draai en mijn handen achter mijn hoofd leg staar ik voor me uit en bedenk hoe ik Edith het beste voor me kan winnen.
Het leven op de camping is inmiddels goed op gang gekomen als ik met mijn boodschappen die ik net in het winkeltje heb gedaan naar de tent loop van Edith en Jolanda. Ik ga er maar vanuit dat Edith daar nu alleen ligt te slapen. Jolanda is nog steeds bij Jaap. Heel zachtjes schuif ik de rits van de ingang omhoog zodat deze geen geluid maakt. Plots word ik onzeker. Stel je voor dat ze helemaal niet alleen is en dat ze een andere kerel aan de haak heeft geslagen. Sta ik mooi voor lul met mijn plannetje. De twijfel laat me ophouden met het trekken aan de ritssluiting. Dan neem ik een beslissing. Ik moet niet zeuren, gewoon zelfverzekerd naar binnen stappen en mijn plan ten uitvoer brengen. Het is rustig in de tent, als ik dicht bij de slaaptent sta hoor ik iemand rustig ademhalen. Snel en toch geruisloos dek ik de tafel en leg de verse croissants op de borden. Ik snij vast wat kaas, doe een paar eitjes in een pannetje water op het vuur en zet ook wat water op voor een kopje thee. In twee bekers schenk ik verse jus d’orange in. Deze heb ik net in de voortent staan persen. Dan verzamel ik al mijn moed en doe de ingang van de slaaptent open. De angst dat er toch een man bij haar zal liggen houdt me even tegen. Dan zet ik na deze lichte aarzeling toch door. Gelukkig, Edith ligt alleen en ze is in diepe slaap. In kleermakerszit ga ik bij haar zitten en zet beide bekers naast me neer. Heel licht streel ik haar hand die onder het dekbed vandaan komt. Heel zachtjes en met een vriendelijke stem fluister ik, “Edith, ze willen je wakker maken.” Ik wacht even of er een reactie komt. Alleen een licht gebrom. Dan aai ik haar wang en zeg, “wordt eens wakker, Edith. Ik heb een ! verrassing voor je.” Ze draait zich nu op haar rug. Mijn hand trek ik weer terug en nogmaals spreek ik haar toe. Dan opent ze haar ogen en kijkt me ongelovig aan. Ze strekt zich uit met haar handen ver boven haar hoofd. Ze zegt iets, maar omdat ze eigenlijk nog slaapt versta ik er niets van. “De tafel is gedekt,” zeg ik zachtjes tegen haar, “je wordt verwacht voor een gezellig ontbijt met ons beiden. Jolanda en Jaap zijn in de caravan en ik wil graag met jou ontbijten.” Rond haar mond ontstaat een kleine glimlach. Ze is nog druk doende om wakker te worden. Toch zegt ze, “dat vind ik lief van je, Ed. Ik had niet verwacht dat je na gisteren nog vriendelijk zou blijven.” Ze komt iets overeind en zoent me onverwacht op de mond. Ze ruikt nog helemaal naar slaap. Van binnen juich ik, ze schopt me niet de tent uit.
“Ik ga even douchen,” zegt Edith, “even de slaap van me af spoelen.” Ze staat op en loopt naar me toe. Als ze achter me staat slaat ze haar armen om me heen en zoent me op mijn haar. “Bedankt voor het lekkere ontbijt,” fluistert ze met onvaste stem in mijn oor, “je bent erg lief voor me.” Haar tong verdwijnt een klein stukje in mijn oor en zachtjes bijt ze in mijn lelletje. Een siddering gaat door mijn lijf. Edith voelt het ook. Met hitsige stem zegt ze, “Zo jongetje, wat ben je gespannen. Zullen we dat straks eens even verhelpen.” Dan bijt ze weer in mijn lelletje en trekt er zachtjes aan. Tot aan het pijnlijke toe trekt ze aan mijn oorlel, op het laatste ogenblik laat ze mijn oor los, ze stapt snel de slaaptent in om haar toiletspullen te pakken en laat mij hunkerend achter.
Na een heerlijk romantisch ontbijt hebben we de taken verdeeld. Edith ruimt de tent op en ik ben gaan afwassen. Al fluitend bedenk ik dat we straks het beste maar een flink stuk kunnen gaan rijden. Een kilometer of twintig verder is een uitgestrekt bos. Daar vinden we zeker een leuk liefdesnestje. Bovendien kan ze me dan niet zo makkelijk in de steek laten als ze weer zo vreemd gaat doen als toen op het strand. Ze is dan afhankelijk van me, ze kan niet even lopend terug naar de camping. Als ik nou Jaap en Jolanda ook mee krijg dan heb je kans dat die twee ook een positieve invloed op Edith hebben. Met een beetje goede wil lig ik straks tussen haar dijen. Ik ben trots op mezelf dat ik de juiste aanpak heb gevonden.
Het is inmiddels alweer twee uur in de middag geworden als ik de auto het bos instuur en op zoek ga naar een afgelegen plek waar we met zijn vieren kunnen picknicken. Ik heb niets aan het toeval overgelaten. Behalve veel boodschappen heb ik ook een kleine koelkast en een tafelbarbecue meegenomen. We zouden de komende nacht daar kunnen overleven want zelfs kussens en dekbedden heb ik bij me. Gelukkig wilden Jaap en Jolanda ook mee met ons. Ik ben in een goede stemming, want Edith is niet van me af te slaan. Ze duwt haar venusheuvel regelmatig tegen mijn heupen aan. Ze is zo geil als boter. Bewust betast ik haar niet, ik laat niet merken dat ik haar het liefste nu zou willen nemen. Ik acteer een beheerste man, maar ik kan niet wachten om haar te nemen. Terwijl ik de nodige spullen uitlaad verkent Jaap de plek in het bos of deze intiem genoeg is en we niet te veel last van onverwachte wandelaars zullen hebben. Ik heb hem verteld dat ik vandaag eindelijk eens met Edith wil vrijen.! Jaap begrijpt me en belooft dat hij zich met Jolanda zal afzonderen als de situatie daar om vraagt.
Jolanda en Edith hebben besloten om een gezelschapspel te doen. Unaniem kozen we voor monopoly. Het geluk lacht me toe. Ik heb zelfs een hotel op de Kalverstraat staan. Uitgerekend Edith komt op mijn straat en ze kan bij lange na haar schulden niet betalen. Ze kijkt me verleidelijk aan, maar ik ben bikkelhard. “Het spijt me voor je,” zeg ik, “je zal alles moeten betalen. Ik ben niet van plan om je ook maar iets cadeau te geven. Zelfs als je al je straten en huizen tegen woekerprijzen verkoopt heb je nog niet genoeg. Hoe denk je je ereschuld in te lossen?” vraag ik haar. Ze kijkt me met pruillip aan, maar ik zwicht niet. “Mevrouw,” zeg ik met hooghartige stem, “geef nou maar toe, u zult creatief moeten zijn om mij tevreden te kunnen stellen.” Er verschijnt een grijns om mijn lippen. “U heeft een mooi lijf, u zou dat een maandje belangeloos in één van mijn hotels voor mijn gewaardeerde gasten beschikbaar kunnen stellen en zo u schulden aan mij afbetalen. Wat denkt u ervan?” Edit! h kijkt mij verontwaardigd aan, zoals een slecht actrice doet. “Wat denkt u wel van me? Ik ben een eerzame dame en weiger daaraan mee te werken.” Geeft ze als antwoord. “Dan moet u het zelf maar weten, u zult nu een lijfstraf krijgen.” Ik spring op haar af, pak haar vast en leg haar voorover op de grond en sla dan zachtjes op haar billen. Er gaat een siddering door haar lijf. Beide vinden we dit een prettig spelletje. Een blik van mij richting Jaap is voldoende om hem te vertellen dat ik alleen wil zijn met Edith. Terwijl ik zachtjes blijf slaan staan Jaap en Jolanda op en verdwijnen uit het zicht. We zijn eindelijk alleen en het is duidelijk waar dit gaat eindigen.
Het slaan gaat langzaam over in strelen. Haar billen voelen stevig aan. Edith blijft languit op de grond liggen en wacht op wat komen gaat. Mijn handen masseren haar dijen en heel langzaam, zodat het haast niet opvalt spreidt ze haar benen. Ik kan nu ook de binnenkant van haar dijen strelen. Als ik bijna bij haar slipje ben hou ik mijn duimen zo dat deze haar kruis raken. Ik voel een siddering door haar lijf gaan als mijn duimen een lichte druk op haar slipje uitoefenen precies waar haar schaamlippen zitten. Ze is daar drijfnat. Haar zomerjurkje schuif ik naar boven over haar hoofd en uitgestrekte armen heen. Soepel geeft haar lichaam mee. Ze draagt nu alleen nog haar slipje en BH. Het is een creme-kleurig setje en oogt heel pikant. Ik ga tussen haar benen zitten en vol overgave masseer ik haar rug. Bij haar schouderbladen aangekomen beweeg ik naar de zijkanten van haar lichaam en raak de aanzet van haar borsten aan. Net als ik me over haar heen wil laten zakken begint een ve! rschrikkelijke nachtmerrie.
Ik word ruw naar achteren getrokken en krijg een harde stomp in mijn buik. Ik snak naar adem, mijn armen worden achter mijn rug vastgehouden. Dan zie ik hoe Edith door twee mannen wordt vastgepakt en een hand over haar mond krijgt. Ik krijg een plastic zak over mijn hoofd en deze wordt strak om mijn nek getrokken. Al snel krijg ik geen lucht. Weerloos word ik tegen een boom gezet en mijn handen worden achter de boom vastgezet met handboeien. Dan laat men de zak los zodat er via de onderkant weer lucht naar binnen stroomt. Als de zak van mijn hoofd wordt getrokken krijg ik een mes op mijn keel gezet en van schuin achter mij hoor ik “Kop dicht jochie, anders maakt dit mes een lange snee in je strot.” De man zet zijn woorden kracht bij door de punt van het mes iets in mijn huid te prikken. Ik schrik me rot en probeer rustig te blijven en na te denken wat ik moet doen. Plotseling krijg ik een stuk tape over mijn mond. Machteloos sta ik tegen de boom aan. Nu komen mijn belagers te! voorschijn en zie ik hoe Edith door drie mannen in bedwang wordt gehouden. De man met het mes lijkt me de leider van de groep. Ze zijn gekleed in strak leren broeken en hebben ontblote bovenlijven. Ze hebben allen tatoeages op hun lijf en armen. Bij de leider is bijna geen gewoon stukje huid meer zichtbaar. Dan zie ik nog een vijfde persoon en tot mijn verbazing blijkt dat een vrouw te zijn. Ik voel de adrenaline door mijn lijf stromen en ruk als een bezetene om los te komen. Helaas tevergeefs. Ik zie Edith spartelen, maar ze heeft geen schijn van kans tegen deze mannetjesputters. “Kop dicht,” snauwt een man, die een rode hanenkam op zijn hoofd heeft, tegen Edith, “als je wilt dat je vriendje heel blijft doe je wat wij zeggen. Begrepen!” Edith knikt ja. Wat moet ze. De hand op haar mond wordt weggehaald en Edith houdt zich gelukkig rustig. Volgens mij is dit een bende waar niet mee valt te spotten. De vrouw draagt verchroomde kettingen als sieraad om haar middel. Ze heeft een zwartleren catsuit aan. Haar vormen zijn goed zichtbaar. Als ik me nogmaals probeer los te rukken trapt ze in mijn kruis. Van pijn zak ik door mijn knieën en blijf met mijn handboeien achter een knoest van de boom half hangen. Versuft zie ik hoe ze alle aandacht op Edith richten. Eén van de mannen, hij draagt een opvallend klein brilletje met ronde glazen, pakt Edith van achteren bij haar armen en houdt ze op haar rug in bedwang. Met zijn knie duwt hij de heupen van Edith naar voren. Ze staat nu uitnodigend voor de leider en de vrouw die waarschijnlijk zijn vriendin is. Hanekam ko! mt met een lange stok met aan beide uiteinden een brede riem met gesp. Hij pakt Edith’s voeten en maakt de riemen om haar enkels stevig vast. Ze staat nu ver wijdbeens. Ik zie geen angst in haar ogen, ze is boos en kijkt haar belagers woest aan. Het verbaast me dat ze niet begint te gillen. Ze heeft zichzelf goed in bedwang. De vierde man komt nu naar voren en gaat voor Edith staan. Hij strekt tergend langzaam zijn armen naar voren uit en zijn handen komen steeds dichter naar haar borsten toe. Edith probeert achteruit te stappen maar Bril duwt haar juist naar voren. Nu zie ik angst in haar ogen en ze probeert zich te verzetten. Ze kronkelt om los te komen en laat zich onverwachts een klein beetje door haar knieën zakken en wat opzij vallen. De handen van de vierde man, die ik de bijnaam Neus geef (hij heeft echt een enorme neus), missen nu net haar borsten. Dan pakt hij met zijn rechterhand Edith’s kin en knijpt in haar wangen waardoor haar lippen zich tuiten. “Teef, sta stil!! ” Bijt hij haar toe. Dan draait hij zich om en komt met een groot mes op mij af. De vrouw draait Edith’s hoofd mijn kant op, ze dwingt Edith om naar mij te kijken. Ik zet me schrap op wat gaat komen, razendsnel overweeg ik of ik iets kan ondernemen. Neus staat nu naast me en zijn mes komt dreigend op me af. Eerst duwt hij de punt zachtjes tegen mijn kin aan en maakt dan een langzame beweging naar beneden. Langs mijn keel voel ik het harde staal glijden. Ik houd mijn adem in, ik ben veel te bang dat een onverwachte beweging van mij Neus tot daden zet. De punt glijdt steeds lager, tussen mijn borsten door, over mijn navel naar mijn kruis. Ik moet even slikken als de scherpe punt tegen mijn korte jeans op de plek van mijn penis wordt gedrukt. De stevige stof geeft mij het gevoel van enige bescherming. Gelukkig zakt hij nog verder en komt bij mijn knie uit. Dan haalt hij kort uit en een snee is het gevolg. Ik schrik meer van de snelle beweging dan van de pijn. Het mes is zo scher! p, ik voelde het niet eens. Ik zie wel een straaltje bloed uit de wond komen. Edith is sterk onder de indruk van deze aktie en ik zie dat haar verzet afneemt. Ze gaat rechtop staan en gooit haar hoofd enigszins achterover. Ze kijkt de leider en zijn vriendin hautain aan. Neus en Bril pakken Edith op en zetten haar op haar hoofd. Hanekam gooit twee touwen over een stevige boomstronk en maakt de uiteinden aan de riemen vast. Dan trekt hij aan de touwen en hijst Edith op. Ze hangt nu ongeveer een meter boven de grond. De touwen worden aan een andere boom vastgebonden. De vrouw gaat achter Edith staan. Ze bindt de handen van Edith met tape vast achter haar rug en snijdt met het grote mes haar slipje in stukken. Edith is machteloos zoals ze daar hangt. Haar benen worden door de stok ver uit elkaar gehouden en zonder slipje is haar vagina vrij toegankelijk. Haar lange haren raken bijna de grond. De vrouw steekt een vinger tussen de schaamlippen en houdt deze vervolgens onder haar ne! us. “Jongens,” zegt ze met spottende stem, “ze is er helemaal klaar voor. Ze is drijfnat en ruikt heerlijk. Wie wil er eerst?” Dat blijkt een domme vraag te zijn. De leider geeft zijn vriendin een flinke klap met zijn vlakke hand waardoor ze op de grond belandt. Hij heeft nog steeds niets gezegd, maar het is duidelijk dat hij de eerste rechten heeft. Hij trekt zijn ritssluiting naar beneden en haalt zijn penis uit zijn broek. Met rustige krachtige halen bezorgt hij zichzelf een erectie. Dan gaat hij voor Edith staan. Haar gezicht hangt ter hoogte van zijn kruis. Dan laat hij zich iets door zijn knieën zakken, zijn penis raakt Edith’s voorhoofd. Een kort gebaar met zijn hand is voldoende voor de anderen. Ze laten de touwen iets vieren. Het hoofd van Edith komt nu tussen zijn dijbenen te hangen en zijn penis zit recht voor haar mond. Met zijn hand slaat hij zijn penis tegen haar lippen en op haar kin. De klappen komen hard aan en als Edith schreeuwt van de pijn ramt hij zijn pen! is naar binnen. Met zijn dijbenen knelt hij haar hoofd vast en zo kan ze zich niet terug trekken. Dan buigt hij zich iets voorover en met zijn tong beroert hij Edith’s schaamlippen. Met zijn handen trekt hij haar billen naar zich toe en zijn tong verdwijnt naar binnen. Ik zie hoe Edith schokt. Ze probeert zich te bewegen en los te wurmen, maar ze wordt stevig vastgehouden. Bril komt achter haar staan en houdt haar hoofd vast. Nu kan de leider zijn dijbenen ontspannen en zich ritmisch heen en weer in haar mond bewegen. Door de stevige greep van Bril kan ze geen kant op. De leider begraaft zijn gezicht in haar kruis. Ik sta er tien meter vandaan en hoor hem slobberen. Ik kan het niet aanzien, maar als ik mijn ogen sluit lijkt het of het harder klinkt. Ik krijg een harde slag tegen mijn slaap. “Blijven kijken lulhannes,” roept de vrouw, “je vriendin wordt nu eens goed verwend. Aan dat kleine pikkie van jou heeft ze niets. We nemen je weer een hoop werk uit je handen.” Smalend la! chend loopt ze weg, ik zie hoe ze achter de Leider gaat zitten en met haar vingers zijn anus bewerkt. Zijn heupen gaan steeds sneller bewegen en zijn stoten worden feller. Zijn penis glijdt bijna geheel uit haar mond en dan gaat de volle lengte met veel kracht weer naar binnen. Edith maakt de verschrikkelijkste geluiden. Ik zie dat ze pijn heeft als hij haar penetreert. De Leider trekt zich niets aan van haar gejammer en ragt gewoon door. Zijn wijsvinger duwt hij nu zelfs in haar anus. Edith probeert te schreeuwen van de pijn, maar de dikke penis belet haar om geluid uit te brengen. Zijn andere wijsvinger duwt hij nu ook in haar anus en hij trekt beide vingers uit elkaar zodat hij haar oprekt. Hij richt zijn hoofd op en zegt tegen zijn vriendin, “sletje van me, haal eens wat leuks voor dit gaatje. Ze moet hier nodig ontmaagd worden.” De vrouw laat het zich geen twee keer zeggen en komt met de rubberhamer uit onze auto aanzetten. Ze spuugt op de steel en smeert deze met haar h! anden in. De leider likt Edith alweer in volle overgave en kijkt toe hoe de vrouw de steel van de hamer tegen de anus van Edith houdt. Met redelijke kracht tracht ze de hamer naar binnen te duwen. Edith knijpt haar sluitspieren samen en schreeuwt het uit van de pijn. Haar noodkreet is door de wild heen en weer stampende penis nauwelijks hoorbaar. Vloekend roept de vrouw om een glijmiddel. Neus ziet sla-olie in de auto staan en smeert de anus en de steel er ruim mee in. Edith kan gelukkig niet zien wat er allemaal gebeurt, maar de pijn is des te heftiger. De vrouw leidt de hamer nogmaals voor haar anus en duwt nu met meer beleid de hamer naar binnen. Als Edith zich probeert te verzetten en haar mond nog verder opent om te gillen ramt de leider zijn penis tot aan zijn ballen in haar mond. Zijn eikel moet nu in haar slokdarm zitten. De steel van de rubberhamer verdwijnt nu helemaal naar binnen, de leider stopt met likken en ziet van dichtbij hoe alleen het rubberen gedeelte uit h! aar lijf steekt. Hij pakt haar billen beet en knijpt ze samen zodat de steel nog meer wordt vastgeklemd. Met zijn heupen stoot hij als een bezetene heen en weer en zo neukt hij Edith al een tijdje ruw in haar mond. Ik zie de tranen over haar gezicht lopen. Dan schokt de leider onbeheerst en loost hij zijn sperma in haar mond. Hij duwt zijn penis zo ver mogelijk naar binnen en langs haar mondhoeken zie ik wat sperma naar buiten stromen. Nog enkele malen stoot hij naar voren en spuit hij nog meer sperma in haar mond. Dan blijft hij stil staan, zijn penis blijft in Edith’s mond. Ik zie Edith slikken, want ze ziet geen kans om het uit te spugen. Bril duwt haar hoofd nog verder over zijn penis. Ze kan geen kant op. Dan laten ze allebei Edith los. Ze ziet er ontreddert uit, bij haar anus sijpelt een dun straaltje bloed naar beneden en uit haar mond stroomt sperma. Ze houdt haar ogen dicht alsof ze daarmee de werkelijkheid kan buitensluiten. Omdat ze al een tijdje op haar hoofd hangt! begint ze een rode kleur te krijgen. De vrouw pakt nu de hamer beet en trekt met een wilde beweging de steel uit Edith’s anus. Ze gilt het uit en de vrouw trapt Edith in haar rug. “Kop dicht, teef,” roept ze hysterisch, “stel je verdomme niet aan. Ben je niets gewend?” Neus en Hanekam pakken beiden een stoeltje en zetten deze aan weerszijden van Edith neer en stappen er op.
Hanekam haalt zijn penis tevoorschijn en plaatst deze tussen de schaamlippen van Edith. Neus, die aan de andere kant staat, legt zijn penis tegen haar anus aan. Ik zie ze beiden in gedachten aftellen en tegelijk duwen ze zich naar binnen. Zowel haar darm als vagina worden gevuld met dikke penissen. Hanekam begint direct met lange stoten te neuken. Het valt niet mee om een vrouw die op haar hoofd hangt fatsoenlijk te penetreren, maar zijn enorme lengte komt goed van pas. Neus heeft het makkelijker, de anus is voor hem goed toegankelijk en hij leeft zich helemaal uit. Hun ritmes gaan ongelijk, soms stoten ze beiden tegelijk toe en heeft Edith het erg moeilijk om de stoten op te vangen en dan stoot de een toe terwijl de ander zich net terugtrekt. In ieder geval hebben ze de grootste lol, want van verre moet je ze kunnen horen lachen. Ze genieten van elk moment. Neus zit strak tussen haar sluitspieren en houdt het niet lang meer. Ik zie aan zijn gezicht dat hij elk moment kan kome! n. Plots spuit hij zijn sperma in haar darmen. Zeker vijf stralen dik vocht spuit hij naar binnen. Als Neus zich voldaan terugtrekt neemt Bril zijn plaats in. Ook hij penetreert Edith in haar anus. Met nog meer geweld stoot hij toe. Het lijkt wel of hij Hanekam nog probeert in te halen. Deze verhoogt nu ook zijn tempo, want hij heeft door dat Bril sneller wil zijn. Met groot gemak wint Hanekam het, hij spuit zijn eerste lading in haar vagina en trekt zich dan terug om enkele stralen tegen de onderbuik van Bril te spuiten. “Godverdomme, lul die je bent,” roept Bril, “kun je niet uitkijken. Ik zit helemaal onder met die imbeciele zaadcellen van je.” Hij haalt zijn penis uit de anus van Edith en stapt van zijn stoel af. Hij duwt Hanekam een eind opzij en pakt Edith’s gezicht met twee handen vast en wrijft haar neus en mond door het sperma op zijn onderbuik. Dan duwt hij zijn penis in haar mond en met zijn handen beweegt hij haar hoofd snel heen en weer. Als hij Edith’s hoofd naar! zich toe trekt, stoot hij zijn heupen naar voren. Edith heeft al die tijd geen geluid uitgebracht, ik denk dat ze buiten kennis is. Zoals deze gasten op haar tekeer gaan moet dat heel pijnlijk zijn. Dit kan geen mens verdragen. Tranen wellen in mijn ogen op. Het was zo gezellig en romantisch, komt dit tuig alles verzieken. In plaats van een gezellige vrijpartij met mijn nieuwe vriendin moet ik machteloos toekijken hoe ze wordt uitgewoond. Terwijl ik zo in gedachten ben voel ik wat warms en nats tegen mijn lijf komen. Als ik mijn ogen open zie ik dat de vrouw met haar handen haar schaamlippen uit elkaar houdt en een enorme straal plas op mij richt. Ik wil vloeken, maar de tape op mijn mond voorkomt het. Als ze is uitgeplast zie ik Neus nog steeds Edith in haar mond neuken. Voor mijn gevoel is hij al een kwartier bezig. Dit moet rampzalig voor Edith zijn. Dan zie ik dat Neus zich terugtrekt en zijn sperma in haar gezicht spuit. Lange slierten lopen over kin en zakken in haar neusgaten. Een andere straal komt precies op haar oo! g terecht. Haar hele gezicht zit onder. Nog steeds reageert ze niet. De angst dat ze is gestikt bekruipt me.
De leider heeft zijn kleding weer gefatsoeneerd en met korte gebaren maakt hij duidelijk dat hij wil gaan. De vrouw gooit een plens water in Edith’s gezicht en ik zie dat ze reageert. Gelukkig, denk ik, ze leeft nog. Neus en bril maken mijn handboeien los en sleuren me naar Edith toe. Hanekam rukt mijn broek naar beneden en de vrouw begint me te pijpen. Ik trek mijn heupen naar achteren om uit haar mond te komen, maar direct krijg ik trap in mijn rug en wordt ik naar voren geduwd. Vol overgave wordt ik gepijpt door die sloerie. Ze duwt haar tong in mijn pisbuis en zuigt er als een bezetene aan. Haar vinger duwt ze een klein stukje in mijn anus en mijn erectie neemt steeds meer toe. Ik wil het tegengaan, maar het lukt niet. Dan pakt ze mijn stijve penis met haar handen vast en duwt deze in Edith’s mond. Onze lichamen worden tegen alkaar aan gezet en mijn hoofd duwen ze in haar kruis. Zo worden we door drie man vastgehouden. De vrouw bindt ons aan elkaar vast met brede verpakkin! gstape. Vele malen windt ze de tape strak rond onze lijven. Mijn hoofd wordt stevig in haar kruis geduwt en mijn neus zit tussen haar schaamlippen. Om mijn hoofd goed vast te zetten gaat er veel tape overheen en Edith’s dijen worden door de tape strak tegen mijn hoofd vastgezet. Ik kan me nauwelijks bewegen. Als ik mijn tong naar buiten zou doen kan ik precies haar vagina raken. Ik voel hoe ze Edith’s hoofd goed vast zetten. Ze kan mijn penis niet loslaten. “Sabbelen teef! En jij likken hufter!” Wordt er tegen ons geroepen. We weigeren beide, hetgeen ons op een aantal rake schoppen en klappen komt te staan. Dan horen we tot onze opluchting dat de bende weggaat. We kunnen ons niet verroeren. Mijn penis begint gelukkig slap te worden en Edith ziet kans om hem met haar tong uit haar mond te duwen. Mijn hoofd draai ik zoveel mogelijk opzij, zodat ik weer wat adem krijg. We zijn machteloos. Ik hoop dat we snel bevrijd worden door onze vrienden.
Het begint al te schemeren als we mensen horen. We blijken een goed afgelegen plek opgezocht te hebben, want er is al die tijd niemand langsgekomen en we hebben voor ons gevoel toch wel uren in deze houding gestaan. “EDITH!” horen we gillen, “EDITH! wat is hier godverdomme gebeurd?” Ik herken de stem van Jolanda. Ik hoor de paniek in haar stem. We zijn er slecht aan toe en niet in staat om iets uit te brengen. “Wat is er met jullie gebeurd?” roept ze vol afgrijzen. “Wie heeft dat gedaan.” Dan hoor ik Jaap dichterbij komen. Resoluut zegt hij, “Jolanda, hou ze vast. Ik snij alle tape door.” Onze lichamen zijn snel van elkaar los, maar het lostrekken van de tape is geen pretje. Jolanda en ik houden Edith vast als Jaap het touw losmaakt en laat vieren. Snel maken we de riemen om haar enkels los en eindelijk is Edith bevrijd. Onze spieren zijn zo stijf dat we ons niet kunnen verroeren. Versuft en niet realiserend wat er allemaal is gebeurd zitten we op de grond en staren we voor on! s uit. Jolanda wast Edith’s gezicht liefdevol. Ze verwijdert alle spremaresten van haar huid en uit haar haren. Edith geeft geen kik. Ik zie wel tranen over haar gezicht lopen, maar ik hoor niets. Ze kijkt boos en strak voor zich uit. Wat we ook zeggen, het maakt geen indruk op haar. We besluiten om haar even te laten gaan. Zelfs Jolanda kan niet tot haar doordringen. Ze neemt geen drinken en eten aan. Ze kijkt alleen maar voor zich uit. Jaap laadt al onze spullen in de auto en Jolanda zet Edith op de achterbank. “We hebben in de buurt een soort blokhut gezien die leeg staat,” zegt zij. “We gaan daar naar toe. Kunnen we je opfrissen.” De auto wordt door Jaap langzaam in de richting van de hut gereden. Hulpeloos kijk ik Edith aan. Als ik mijn arm troostend om haar heen leg slaat ze mijn arm weg en kruipt ze tegen Jolanda aan en begint hartverscheurend te huilen. “Ik voel me zo vies,” zegt ze met horten en stoten tussen haar snikken door. Ik wil haar troosten, maar ik ben bang dat ze voorlopig geen kerel wil aanraken en laat haar maar gaan. Langzaam neemt het snikken af en ligt ze alleen maar stil tegen Jolanda aan. Met gemengde gevoelens bekijk ik die twee. Ik vrees dat dit het einde van de vakantie is. Dit is niet eenvoudig te verwerken voor ons beiden. Wat denken die klootzakken wel, dat ze kunnen doen wat ze willen. In gedachten verzonken staar ik voor me uit en probeer helder te krijgen wat nu moeten doen.
Recente reacties