Annelies – 8

Tom kijkt Lies aan, zachtjes zegt hij; je bent gemaakt voor het moederschap dat kan ik aan je zien, Ben ligt zo vredig in je armen, je zou een hele goede moeder zijn Lies. Jij ook een hele goede vader Tom, kijk maar naar Sam, hij staart je aan met zijn prachtige blauwe kijkers, als hij het niet zo naar zijn zin zou hebben zou hij dat laten blijken ook.

Tom schuift met baby Sam in zijn armen iets meer naar Lies, zijn hoofd naar haar toebuigend zegt hij zachtjes in haar oor; wil ook baby maken met jou, eentje van ons samen. Lies wordt vuurrood, ook zij moet bekennen dat ze het wel ziet zitten om Tom als vader te hebben van hun kinderen, toch wil ze liever nog even wachten, wachten omdat er nog zoveel te doen is, samen en kinderen kan altijd nog. Tom begint te lachen bij het zien van de enorme rode gloed die over haar gezicht verschijnt, zachtjes zegt hij opnieuw; maar eerst wil ik je nog even voor mij alleen. Dankbaar voor zijn opmerking kijkt ze hem liefdevol aan en zegt; zo denk ik er precies ook over.

Inmiddels is Anke naar beneden gekomen met Joris, ze was wakker geschrokken en toen ze op de klok keek en haar tweeling nog niet had horen jengelen, had ze Joris wakker gemaakt. Die was nadat hij van Anke had gehoord dat hun zonen nog niks van zich hadden laten horen, pardoes uit het bed gestapt. Op de wiegjes afgelopen, had hij haar verteld; we zullen ze ook niet horen als ze hier niet zijn Ank. Zij kwam daardoor tot het besef dat hun zonen wel degelijk zich al hadden laten horen, maar dat anderen hun waren voor geweest. Opnieuw had ze zich gewend tot Joris, die haar met een blik aan keek waaraan Anke genoeg had. Keer op keer had hij haar verwend in hun hemels grote bed, zij was echter ook heel gewillig en had hem ook keer op keer sterren laten zien, uiteindelijk moe en voldaan waren ze naar de douche gelopen, om zich lekker op te frissen eer zij naar beneden gingen.

Nu beneden aangekomen kijken zij beide naar het verliefde koppel voor hen die trots hun zonen aan het voeden zijn. Kom Ank, gaan wij maar tafel dekken. Mmm…. dekken, zegt ze opnieuw…. Nee, Ank nu niet, zacht lachend vervolgd ze hem naar de keuken.

Tom ruikt verse koffie en ook Lies snuift de geur op, zijn niet meer alleen is haar droge commentaar. Nee, dat heb je heel goed antwoord Joris vanuit de deuropening, wij zijn inderdaad ook wakker, maar aangezien jullie druk bezig zijn met voeden wat jullie overigens prima afgaat, besloten wij dat wij voor het ontbijt zouden zorgen. Nu komt ook Anke de kamer binnengelopen, als ze zich bij hen heeft gevoegd op de bank begint Ben gelijk te kraaien van plezier bij het zien van zijn moeder. Lies overhandigd hem aan haar en staat op. Zo, zegt ze lachend, dan kan ik nu eindelijk even naar het toilet. Tom een knipoog gevend die Anke niet is ontgaan, roept ze Joris de woonkamer in. Joris neem je Sam even over van Tom, hij moet nogal dringend naar het toilet. Kom eraan, roept hij vanuit de keuken. Inmiddels is Tom recht gekomen van de bank en geeft Sam aan Joris, zo terug roept hij lachend. Neem gerust je tijd, roept Anke, hebben wij net ook gedaan.

Achter Lies aan rent hij de trap op naar boven, nog voor ze de slaapkamer binnengaat, heeft hij haar ingehaald, haar bij haar armen beet pakkend trekt hij haar naar zich toe. Innig en lang kust hij haar, haar optillend in zijn armen, duwt hij de klink naar beneden en stapt hij de slaapkamer in. Met zijn voet schopt hij de deur dicht, op het bed aflopend, legt hij haar zachtjes neer. Met grote verwachtingsvolle ogen kijkt ze hem aan, hoe hij zich ontdoet van zijn en haar kleding. Voor ze ook maar iets nog kan zeggen komt hij bovenop haar liggen en drukt zijn penis diep bij haar naar binnen.

Kreunend ontvangt ze hem, zich naar zijn lichaam voegend, versnellen beiden al gauw hun ritme. Het duurt voor beiden veel en veels tekort eer ze hun hoogtepunt naderen. Nahijgend, rolt hij naast haar waarop hij zegt; thuis Lies, thuis maak ik je nog meer de mijne. Op haar zij draaiend zegt ze; dat is je geraden ook. Nog even blijven ze liggen om zich dan naar de douche te begeven en zich te wassen. Eenmaal schoon teruggekeerd in de slaapkamer trekken ze het bed af en kleden zich aan. De lakens van het bed leggen ze bij de deur, als ze de deur opendoen zien ze juist Joris langskomen. Toilet zegt hij vragend. Ja, toilet hierboven antwoord Tom, aan de lach op zijn gezicht weet hij donders wat ze hebben uitgespookt. Wat doe jij boven, vraagt Lies. Joris draait zich naar haar om en nu pas ziet ze hoe één van zijn zoons over hem heen heeft geboerd. Even schoon shirt aan trekken, Sam was het er volgens mij niet mee eens dat hij weer werd overgedragen aan zijn vader. Lies begint te lachen, ook Tom begint hard te lachen. Dan lopen ze met zijn twee richting de trap. Beneden aan de trap staat Anke, zitten jullie nou mijn knappe vent uit te lachen, zegt ze wijzend met haar vinger naar Lies en Tom die juist de trap af komen lopen. Ja, dat doen we inderdaad antwoord Tom, maar het was ook zo komisch. Ach, dat hoort er nu eenmaal ook bij. Met zijn drieën lopen ze de keuken door naar het terras. Alles wat je, je maar wensen kan staat er. Verse broodjes, fruit, schalen met vlees. Hongerig kijkt Tom naar al dat eten, begin je al te watertanden vraagt Anke. Ja, is zijn antwoord bij het zien van al dit heerlijks wel. Begin er dan maar aan, antwoord Anke, anders is het ook zo een zonde om er alleen naar te kijken.

Terwijl ze aanschuiven komt Joris al bellend het terras op lopen, het is ook altijd hetzelfde liedje moppert Anke lachend. Lies kijkt haar aan, is het zo, iedere ochtend altijd maar die rottelefoon. Nadat hij naast Anke is aangeschoven horen ze hem zeggen, is goed Dom, zie ik je vanmiddag.

De telefoon naast hem neerleggend ziet hij hoe de anderen hem nieuwsgierig aanstaren, vooral Lies en Tom kijken hem daarbij nieuwsgierig aan. Joris pakt een boterham en Lies is zo nieuwsgierig dat ze zich niet langer kan bedwingen. Is er iets aan de hand met Dom? Nieuwsgierig aagje, zegt Joris plagend, maar om een antwoord te geven op je vraag. Ja, Dom is verliefd. Verlieft nu kijken Tom en Lies elkaar aan, daar gaat ons plannetje om haar te koppelen aan Marcel. Nu is het de beurt van Joris om hen nieuwsgierig aan te kijken.

Tom begint te vertellen over zijn goede vriend, Marcel en dat hij ook toe is aan een vaste en serieuze relatie, toen ze erover begonnen met de barbecue tegen Dom, was ze afstandelijk en reageerde ze niet zoals verwacht, maar nu blijkt dus dat ze verliefd is. Op wie dan? Ja, ik weet het ook niet precies, antwoord Joris, maar het schijnt dat ze een nogal onguur figuur is tegengekomen bij het uitgaan, toen hun blikken elkaar kruisten was het gebeurd. Jeetje, net zoals bij ons. En nu…. Ja, dat is het probleem, ze vertelde me dat iemand tegen haar opliep en het moment was verbroken. Ze keek weer op, maar hij was verdwenen. Jeetje, dus ze weet ook niet hoe hij heet, helemaal niks eigenlijk. Nee, maar ze wil erover praten. Ze gaat iedere zaterdag en woensdag naar die kroeg om hem tegen te komen, maar tot nu toe helaas niks. Jee zeg, wat een drama voor haar. Misschien moeten we haar toch maar vragen, voor een etentje bij ons een keer één deze dagen, even haar wat afleiding bezorgen, vragen we Marcel ook gewoon. Wie weet gewoon ontspannen. Komen jullie ook gewoon en vraag ik mijn vader en Jasmijn ook. Dan is er ook geen druk, Marcel die is ook toe aan ontspanning. Juist op dat moment dat hij dat zegt gaat zijn telefoon. Het is Marcel, ik neem hem even zegt hij. Op staand van de tafel, neemt hij zijn telefoon op. Marcel, met Tom, zeg het eens.

Niet veel later komt hij terug naar buiten gelopen en zijn ogen twinkelen op een bepaalde manier, Lies die dit heeft gezien zegt; vertel op, wat had hij te melden. Nu ik denk, zegt hij lachend terwijl hij weer gaat zitten, dat niet alleen Dom verliefd is, maar ook Marcel. Niet begrijpend kijken ze hem aan. Hij begint op rustige toon te vertellen wat zijn beste vriend net tegen hem zei; Tom, ik hem iemand gezien in de kroeg en het leek wel of de wereld stil stond. Ze was waanzinnig, mooi lang blond haar, mooie sprekende ogen, ze struikelde toen iemand tegen haar opliep, het moment het vluchtige oog contact was verloren, nadien heb ik haar nog gezocht maar niet gevonden. Dit kan niet waar zijn, roept Anke verheugd uit, jeetje dat etentje, kan dat vanavond niet? Vanavond Tom kijkt Anke aan, vervolgens kijkt hij naar Lies. Nee, vanavond gaat niet, vanavond zit ik al volgeboekt. Anke en Joris kijken naar Lies en vervolgens naar Tom. Ohhh…ja begrijpelijk, morgenavond dan vraagt Anke ongeduldig. Nu is het de beurt aan Joris, Ank kom op we weten nu bijna voor 100 % zeker dat het om de vriend van Tom gaat, maar gun hun ook even privacy.

Lachend kijkt Lies van de één na de andere, morgenavond is wat mij betreft goed, maar dan moeten wij wel direct na het eten vertrekken om de nog nodige boodschappen te halen. Tom, antwoord; dan nodig ik mijn pa en Jasmijn niet uit, maar jullie wel, we willen immers allemaal zien hoe dit afloopt. Uitstekend een uur of 19:00 afspreken. Helemaal top, antwoord Tom, ik zorg dat Marcel er is, ook al zou hij niet kunnen, dan nog zorg ik ervoor dat hij komt. Geweldig roepen Anke en Joris uit, wij zorgen er ook voor dat Dom met ons mee komt.

Na het eten vertrekken Lies en Tom, richting Tom zijn eigen woning. Zittend in de auto zegt Lies, onguur figuur Marcel, kan ik me nou helemaal niet voorstellen. Ik ook niet, maar ik weet wel, dat hij zich af en toe erg kan misdragen. Zullen we gelijk langs de supermarkt rijden om het nodige in te slaan voor morgenavond? Is goed Lies, ben nu al benieuwd naar de reactie van die twee. Ik ook, antwoord Lies, ik ook.

Ieder in eigen gedachten verzonken rijdt Tom naar de grootste supermarkt vlakbij zijn huis. Daar aangekomen is het een drukste van jewelste, wat is hier aan de hand, normaal is het nooit zo druk. Misschien uitverkoop, antwoord Lies. Ja, wie weet. De auto parkerend lopen ze hand in hand richting de winkel. Dan zien ze waar alle ophef voor is. Wie o wie kan de motor op het evenwichtspunt laten staan. Jeetje Lies, moet je zien wat een gave motor dat is, ja zeker een snelle ook zo te zien. We kunnen het proberen. Een tijd lang staan ze te kijken hoe enkele omstanders het proberen om de motor enkele seconden op een dunne balk in evenwicht proberen te krijgen. Dit is niks voor mij, roept Tom uit, dat lukt me niet, maar jou wel. Ik, zegt Lies nee joh, lukt mij ook niet. Toch door het kijken heeft Lies wel al gezien, waarom het de overige niet is gelukt. Laat de motor in evenwicht staan en deze is voor u. Lies, zegt Tom zacht, zou je het willen proberen, om te kijken of het je lukt? Ze ziet hoe Tom verlangend naar de motor staat te kijken. Misschien, zegt ze liefdevol kan ik wel een poging wagen. Hij tilt haar op en zwiert haar in het rond, mijn kanjer, zegt hij. Dan kust hij haar op haar mond. Haar loslatend staat ze te trillen op haar benen.

Opnieuw horen ze de man door een microfoon lallen, wie o wie durft er een poging te wagen. Tom zegt; zij durft een poging te wagen. Iedereen draait zich om bij het zien waar de stem vandaan is gekomen. De man die even daarvoor nog door de microfoon omriep wie een poging durft te wagen komt op hen afgelopen. U meneer, wilt u een poging wagen? Nee, meneer maar mijn vriendin wel. Lachend kijkt de man naar Annelies, zij is zijn antwoord, zij wil het proberen. Lachend kijkt hij haar aan, de microfoon met zijn hand afdekkend zegt hij tegen haar; dus jij denkt dat je dat kan. Laat me niet lachen, hij draait zich om en wil weg lopen. Lies is witheet van woede, wat denkt die kerel wel niet sist ze tussen haar tanden door. Tom geniet zichtbaar van de woede die zich verspreid over zijn vriendin. Nu weet hij helemaal dat het haar gaat lukken, de toon van de man zinde hem ook niet, maar hij weet nu al dat Lies hem een toontje lager gaat laten zingen. De man loopt van hem weg en Lies beent achter hem aan, de microfoon uit zijn handen trekkend spreekt ze luid en duidelijk door het apparaat; of denkt u soms dat het een vrouw niet kan lukken? De man is met stomheid geslagen, dit had hij niet zien aankomen. Overige vrouwelijke omstanders beginnen te klappen, er wordt geroepen en gejoeld, kom op meid, laat hem maar zien wat vrouwen kunnen. Marcel die toevallig ook aanwezig is, ziet Tom staan. Gaat ze het proberen? Ja, antwoord Tom, ze gaat het proberen en ik sta er niet raar van te kijken als ze het gaat winnen ook.

De man kijkt naar de jonge vrouw voor hem, ach wat kan hem het ook schelen laat het haar een keer proberen. Een nieuwe kandidaat biedt zich aan, een vrouw dit keer. Weer een hoop gejoel en geklap te horen. Op sarcastische wijze vraagt hij haar naam, Lies Boom, antwoord Lies. Hierbij wens ik je veel succes lacht de man. Lies mag zoals in de spelregels staat geen rondje rijden op de motor, ze krijgt maar één kans, die moet gelijk goed zijn. Op de motor stappend kijkt iedereen gespannen toe. Een helm op haar hoofd doet ze een schiet gebedje richting de hemel. Dit heeft de man gezien, lachend hierop in spelend laat hij de omstanders weten dat ze een schietgebedje doet om hulp van bovenaf te krijgen. Echter laten de omstanders weten dat hij zijn mond moet houden. Dan draait ze de sleutel om van het contact. De motor, ze voelt het, de pk’s die onder haar door trillen. De motor is veel en veels te zwaar voor haar, maar hoe je het went of keert ze zal een poging wagen, alleen al om die rotvent een lesje te leren. Tom en Marcel kijken gespannen toe, ook zij zien nu verder naar voren gekomen te zijn dat de motor qua gewicht veel te zwaar is voor Lies. Ook al wint ze niet, die vent zingt dadelijk wel een toontje lager. Ja, zeker dat denk ik ook wel. Dan begint ze aan de aanloop naar de plank, Lies heeft zichtbaar moeite om het apparaat in bedwang te houden, ohh….als dat maar goed gaat denkt Tom. De plaatselijke tv is aankomen lopen en filmt de poging van Lies die zich voort beweegt richting de plank om dadelijk als eerste vrouwelijke deelneemster een poging te wagen. Lies rijdt de plank op, iedereen van de omstanders houdt zijn adem in. Ze stopt precies in het midden en ja hoor de motor staat in evenwicht op de plank. De omstanders joelen en juichen het uit. De man van de actie is met stomheid geslagen. Die vrouw, die hij had uitgelachen dat ze mee wilde doen, die doet juist datgene wat hij totaal niet had verwacht. Tom en Marcel schreeuwen Lies toe, geweldig wat een topwijf die vriendin van jou, zegt Marcel en slaat daarbij Tom vriendschappelijk op zijn schouder. Even laat Lies de motor in het midden staan dan rijdt ze van de plank af. Voor de neus van de man zet ze de motor af, trekt de helm van haar hoofd en kijkt hem triomfantelijk aan. Wat vrouwen wel niet kunnen zegt ze lachend. Haar been over de motor heen slaand zet ze deze op de standaard en loopt naar Tom. Hij tilt haar op in zijn armen en zwiert haar in het rond. Geweldig mop, echt waanzinnig. De man komt aangelopen en feliciteert haar. U bent nu eigenaar van deze mooie zwarte geweldige Yamaha motor. Ik niet, mijn vriend wel, antwoord ze hem lachend. Omstanders klappen in hun handen.

De tv ploeg zoemt in op Lies en Tom en hoe de man komt aangelopen met de papieren van de motor. Ook de eigendomsakte wordt ingevuld en nu is het officieel Tom zijn motor. Zou ik u mogen vragen hoe jong u bent? Dat mag antwoord Lies, ik ben zeventien jaar en volgende maand achttien. Nu is de man nog meer met stomheid geslagen, heeft u ervaring met motor rijden? Ja, heb altijd crossmotors gereden, maar aangezien er geen leeftijdsgrens werd gesteld bij deze actie is de motor gewoon voor Tom.

Marcel die juist zijn motor weg heeft gebracht voor onderhoud en met de bus terug zou gaan zegt; zal ik hem naar huis rijden? Ja, dat zou je wel willen, maar nee, je mag de auto van mijn vader naar huis rijden, het eerste ritje is voor mij en Lies samen. Dit keer antwoord Lies, Tom ik ga liever met de auto, de reden ervan is dat ik geen motorpak aan heb en jij ook niet. Opnieuw kijkt Tom naar zijn vriendin. Marcel je hebt geluk, maar o wee…geen snelheidsovertredingen en regelrecht naar mijn woning. Die motor betekent heel veel voor mij. Mijn meisje Lies tegen zich aantrekkend heeft die voor mij gewonnen. Goed kerel, antwoord Marcel, zal er extra zuinig op zijn. Is je geraden ook antwoord Lies. Oja, voor je hem thuis brengt, kom je morgenavond bij ons eten?

Ja, dat kan wel antwoord hij, heb toch niks bijzonders te doen, zal ik er zijn rond een uur of 19:00? Graag Marcel, zien we je dan. Dan begeven Lies en Tom zich richting de supermarkt op de boodschappen te doen voor de volgende avond. In de winkel vraagt Tom, wat zullen we maken, heb jij een idee? Ja hoor, ik wel. Dacht aan zalm op toast vooraf, gevolgd door een groenten soepje, eendenborst met sperzieboontjes en kriel aardappeltjes, gevolgd door fruit coupe met verschillende bolletjes ijs en dan nog eventueel een afzakkertje met heerlijke chocolade bonbons. Tom staart haar aan met open mond, ga jij dat allemaal maken. Ja, heel graag koken vind ik zo leuk, nog leuker is het als het word opgegeten. Mmm… zegt hij, hij heeft al eerder vernomen dat ze hem helemaal geweldig vindt, maar dat ze zo bedreven erin was had hij niet gedacht.

De boodschappen in de kar te hebben geladen gaan ze zich richting de kassa, bij de kassa aangekomen is Lies de boodschappen op de band aan het stapelen als ze verschrikt uitroept; Tom slagroom ga jij nog even snel vier bussen slagroom halen. Lachend kijkt hij haar aan, vier bussen nog wel, jij bent heel wat van plan. Ze geeft hem een knipoog, hiermee weet hij voldoende en begeeft zich langs de mensen, die hem lachend nakijken. Ook zij hebben zijn opmerking gehoord.

Als hij terug komt met vier bussen slagroom in zijn armen zet Lies juist het laatste product uit de kar op de band, precies op tijd schat; zegt ze lachend tegen hem. Terwijl ze afrekenen horen ze mensen achter hun fluisteren, zij is toch diegene die de motor heeft gewonnen, ja dat ben ik, antwoord Lies lachend. Ik hoorde dat je nog maar zeventien bent, zegt de vrouw achter hen. Ja, dat klopt ook, antwoord Lies, maar bijna achttien hoor. Vind het super knap wat je hebt gedaan, vooral door het feit dat je die gladjakker een toontje lager hebt doen zingen. Hij zal het zich nog lang heugen denk ik. Hoop het ook, antwoord Lies, anders komen we gewoon nog eens een poging doen, dan weet hij dat vrouwen ook echt wel mannen dingen kunnen doen. Zo is het maar net, antwoord de kassamedewerkster. Het bedrag doorgevend betalen zij voor hen boodschappen. Prettige dag allemaal nog, roept Lies iedereen in de rij toe.

Terug buiten, lopen ze bepakt met de boodschappen richting de auto van Tom zijn vader, de kar terug naar binnen brengend denkt Tom, moet ook iets voor haar halen. Langs de juwelier lopend ziet hij een mooie ketting liggen, snel loopt hij naar binnen. Die ketting die in de etalage ligt, die wil ik graag zegt hij tegen de man. Die met die motor, voor je vriendin, zegt de man lachend. Je vriendin die vandaag jouw droom motor heeft gewonnen? Ja, inderdaad voor haar, antwoord Tom. In dat geval geef ik u korting, iedereen heeft het erover, heb de beelden al gezien op de tv. Tv, vraagt Tom, is het op de tv geweest. Ja, en het is leuk, heel leuk om te zien, vooral die kerel die de actie deed, hoe hij met stomheid is geslagen als uw vriendin exact de motor in het midden weet te krijgen. Dat had hij totaal niet verwacht. Ik ook niet, wel gehoopt, maar niet verwacht. Na te hebben betaald laat hij het doosje in zijn zak glijden, hij hoefde niet speciaal de korting te hebben, het is ook nog niet speciaal genoeg voor Lies, maar hij kan hiermee wel haar al laten weten dat er nog iets heel speciaals aan zit te komen.

Terug bij de auto aangekomen ziet hij haar nonchalant een sigaretje roken. Bij haar voegend kust hij zacht op haar voorhoofd, je bent beroemd schat je bent zelfs al te zien op de tv. Nietes roept ze uit. Welles, zegt hij lachend, het portier voor haar opent stapt ze in de auto. Als hij zich achter het stuur heeft geïnstalleerd kijkt hij haar liefdevol aan. Echt waar, je bent op tv te zien. Dan moet ik dat dadelijk bij jou thuis maar eens bekijken. Dan kijk ik lekker met je mee. De auto startend rijden ze het parkeerterrein af richting zijn woning.