Gelijkgestemden

De branding spoelde over zijn voeten. Hij bracht zijn armen in de lucht en schreeuwde het uit: “EINDELIJK VAKANTIE! Maandenlange, zware maar succesvolle inspanning lag nu achter hem. Zijn nieuwe baan was precies wat hij nodig had. Nooit had hij het voor mogelijk gehouden zo snel carrière te maken. Hij zat op zijn veranda, met zijn voeten in de branding, van zijn kleine vakantiehuisje in Thailand en keek om zich heen. Wat een geluksvogel was hij toch, direct aan zee en een prachtige omgeving. Dit was nu zijn stukje paradijs op aard. Hij had nu alles waar hij van gedroomd had. Een interessante baan, heel veel geld, hij voelde zich dus echt goed. Voor vrouwen was op dit ogenblik simpelweg geen ruimte in zijn leven. Zeker niet na zijn verbroken relatie met Kim. Hooguit had hij er een nodig om seksueel te ontladen. En daarvoor bestelde hij regelmatig een escortmeisje. Maar voor al het overige vond hij ze te complex en te bezitterig. Zijn werk was nu het allerbelangrijkste. Het verschafte hem erkenning, materiële onafhankelijkheid en stemde hem trots en tevreden.
Hij begon te lopen. Het regelmatige joggen had zijn lichaam in topconditie en vorm gebracht. Het strand was zoals altijd leeg. Hij liep de zee in, zwom met krachtige slagen vooruit en liet zich op zijn rug drijven. Toen hij honger kreeg, draaide hij zich om en zwom terug. De zon scheen recht in zijn gezicht. Hij voelde zich als een vis in het water, toen hij plotseling een vrouw aan de oever uit het water zag stappen. Haar naakte, natte lichaam glom in de zon. Ze deed haar duikbril af en ging op het strand zitten om zich te laten drogen. Toen ze hem zag, knikte ze vriendelijk naar hem. Enigszins tegen zijn zin zwom hij naar het strand, om geen achterdocht bij haar te wekken. Hij zou slechts kort “Hallo” zeggen en vervolgens verdwijnen. Zijn eerste indruk van haar was dat ze er natuurlijk uitzag. Ze was niet superknap, maar wel goed geproportioneerd en een sportief, slank lichaam. Zo op een afstand vond hij haar wel erotisch. Ze gaf hem een hand. “Hoi, ik ben Jennifer en heb een klein huisje daar boven het strand gehuurd. Hij stelde zich voor en kon de vraag niet nalaten haar te vragen of ze alleen vakantie vierde. “Ja gelukkig wel, ik heb zo lang gewerkt dat ik alleen nog in alle stilte kan relaxen”, vertelde ze hem.
Hij zag haar nu elke dag. Hij zag haar gracieus door het water glijden, zich kort laten opdrogen in de zon en ze wisselde kort wat zinnen met elkaar. En daarna verdween zij eigenlijk tegen zijn zin veel te snel. Na vijf dagen wist hij eigenlijk niet meer dat ze een freelance journaliste was, aan een roman werkte, en een amateur body builster was. Bijna ongeduldig wachtte hij elke ochtend op het moment dat hij haar zag. Het gevoel een band te behouden, hielt hem ervan haar voor een kop koffie uit te nodigen. Ze was open maar gelijktijdig ook weer terughoudend, geïnteresseerd en dan weer totaal niet. Jennifer bleek buitengewoon slim te zijn. Ze had gevoel voor humor, en straalde gelijktijdig ook een zeer melancholieke aura uit. Verward stelde hij vast dat hij haar elke graag zag. ’s Nachts droomde hij van haar en raakte dan behoorlijk opgewonden. Hij begeerde haar meer dan dat hij voor mogelijk had gehouden. Hij besloot maar eens de stoute schoenen aan te trekken.
De lichtval van de oude scheepslantaarn viel op haar vlammende rode haren. Jennifer zat in haar schommelstoel op de veranda. Op de tafel stond een fles water en twee glazen. Hij was teleurgesteld. “Sorry hoor, als ik je stoor, ik wist niet, dat je bezoek had”. Geamuseerd stond ze op en liep naar hem toe. “Ga zitten”, gebood ze hem, ik ben alleen. Ik had stiekem al een klein beetje gehoopt dat je langs zou komen. Verbaasd nam hij plaats. “Sinds vier dagen kijk je me aan met een blik: ik zou graag verder met je kennis willen maken, maar weet eigenlijk niet hoe ik je aanspreken moet”. Hij was sprakeloos. Zoiets was hem nog nooit overkomen. En hij stond nogal bekend als ondoordringbaar, vrouwen moesten hem echt betoveren en verleiden. Al lang maakte hij geen aanstalten meer om een vrouw te veroveren. Was het zo duidelijk geweest? Hij had Jennifer niet tegen de schenen willen trappen. Ze lachte naar hem. “Leuk, dat je er bent”! Haar natuurlijke manier van doen maakt hem rustig.Hij voelde zich goed en geborgen bij haar in de buurt. Ze spraken, dronken wijn en hij wist dat hij bezig was een bijzonder iemand te leren kennen. Jennifer vertelde hem over de plotselinge dood van haar man, die aanbeden had als ware hij een halfgod. Over haar angsten en dromen. Hij stond versteld van haar openhartigheid.
Daarna brachten zij de dagen door met het zoete niks doen en de avonden in een totaal nieuwe maar eigenlijk o zo vertrouwde aanwezigheid van elkaar. Jennifer fascineerde hem met haar ongecompliceerde en losse manier van doen. Als ze bijzondere schelpen vond was ze zo blij als een klein kind. Als ze met elkaar discussieerde, was ze een hoog opgeleide vrouw, die met beide benen sterk in de samenleving stond. Ze verlangde totale geestelijke gelijkheid. De een sprak uit, wat de ander dacht. Allebei waren ze verbaasd over elkaar’s zijn. Ze waren eender. Exact gelijk aan elkaar om bijna angstig van te worden. Hij wilde haar lichaam, maar nog meer haar begeerte, haar gedachten, hij wilde eerst haar hoofd en daarna haar lichaam veroveren. De seks met haar zou grandioos zijn, dat wist hij zeker. Jennifer zou hem een teken geven als ze zover was.
Op een zeldzaam mooie morgen zag hij haar niet op het strand. Hij besloot, naar haar huis toe te lopen. Hij vond haar in haar slaapkamer, zittend op haar bed. In haar hand hield ze een brief vast. Naast haar stond een grote koffer. “Ik moet morgen naar New York terug. Mijn uitgever heeft mijn manuscript ontvangen en wil het zo snel mogelijk uitgeven. Hij wil me per direct ontmoeten”. Hij vond het fantastisch voor haar, voor haar succes maar tegelijkertijd voelde hij zich verraden. Geschrokken stelde hij vast, dat hij door haar gebruikt was. Tussen waar zij beiden woonden zat een hele grote oceaan. Hun prille relatie liep ten einde, nog voor hij goed en wel op gang was gekomen. Ze spraken nog één keer af voor een avond tezamen. Hij had een rommelige middag daardoor, en kon met moeite een maaltijd in elkaar draaien. Zijn gedachten waren warrig en verdrietig. En kosten hem moeite ze te ordenen. Ze aten zonder een woord tegen elkaar te zeggen. Jennifer zag er moe en gespannen uit. Haar rooddoorlopen ogen verraden hem dat ze moest hebben gehuild. Als hij haar nog eens een glas wijn inschonk inhaleerde hij haar zoet geparfumeerde eau de t’oilette in. Hij brak het glas, hij moest een man zijn. Hij trok haar naar zich toe. Zij zette haar mond op de zijne, alsof ze daar de hele tijd op had zitten wachten. Hij zette haar op de tafel, schoof haar jurk omhoog en trok in één keer wild haar vochtige slip uit. Jennifer liet zich naar achteren vallen en spreidde haar benen weid. Hij streek langs haar benen omhoog en kuste haar dijen tot aan haar duurste bezit. Haar machtig natte poesje. Zij kreunde en schreeuwde van opwinding. Ze trok hem op zich, ontdeed hem snel van zijn kleren. Hij was bijna gek geworden van de opwinding. Beiden waren ze die nacht onuitputtelijk. Ze waren verstrikt in elkaar. De losbandigheid vierde hoogtij. Zoals dat hoort bij prille verliefdheid.
Hij werd niet moe, haar lichaam te verkennen en te verwennen. Haar blik, haar onbeschaamde manier van lachen, haar gezicht toen hij haar keer op keer deed klaarkomen, haar gave, hem volledig te bevredigen, maakten hen beiden gelukkig. Op die volgende grauwe morgen was er geen plekje meer in zijn huisje waar ze de liefde niet hadden bedreven. Hij hield haar in zijn armen geklemd. Hij wilde haar hele gezicht, lichaam, centimeter voor centimeter in zijn geheugen opslaan. Hij schrok er zelf van welke gevoelens zij in hem had weten los te maken. Vertwijfeld drukte hij haar tegen zich aan. Jennifer miste hem bijna nu al. In haar slaap had haar hand nog zijn penis vastgehouden. En werd zij wakker toen hij met zijn penis in haar gleed. Ze zweefden in de traumatische toestand van liefde en lust.
De maan spiegelde in de rustige zee. Zijn hart trok samen bij deze aanblik. Hij voelde zich eenzaam en leeg. Toen de nacht zonder te slapen overging in de dag stond zijn besluit vast. Hij reserveerde een enkeltje voor de eerstvolgende vlucht naar New York. Kort daarna verstuurde hij zijn ontslagbrief via de fax. Op weg naar het vliegveld ontving hij een sms van Jennifer: “Ben goed aangekomen, ik mis je echter zo erg, wat nu?”. Toen het vliegtuig langzaam de lucht in ging, zette hij zijn stoel in ruststand en ontspannen raakte hij in slaap. De wetenschap de juiste beslissing genomen te hebben stemde hem zeer gelukkig!

© 23-10-2005 Yeroen.Bosveldt@lycos.nl