Niels was er niet blij mee. Absoluut niet blij. Als jongen van 17, als je volop nieuwe dingen aan het ontdekken bent. Als je op school je vriendenkring hebt opgebouwd. Gelukkig zou hij voor vertrek zijn eindexamen HAVO doen. Hij zou een HBO-opleiding gaan doen. Hij had al een bedrijfskundige studie gekozen. Maar toen kwamen zijn ouders met het onzalige plan.
Het was op een donderdagavond in maart geweest. “Familiemeeting, allemaal er even bijkomen”. Jos en Marlies, Niels’ vader en moeder, zaten al aan de tafel. Niels en zijn zus Janne schoven met een verveeld gezicht ook aan. “Wij moeten wat vertellen” startte zijn vader. Die gaan scheiden, dacht Niels, maar hij kon er niet verder vanaf zitten. “We gaan emigreren”. Het was alsof iemand de vloer onder Niels had weg getrokken. Emigreren, what the fuck…? Wie is we, waarnaartoe, waarom in Godsnaam? Niels gedachten schoten alle kanten op. Janne reageerde sneller in woorden dan Niels. “Hoezo emigreren, waarheen dan”? Janne zou over twee maanden 16 worden, maar iedereen die haar zag zou denken dat ze minstens 18 was. Janne had enorme grote borsten. Met gemak een C-cup, misschien zelfs wel D, meende Niels.
“Naar Frankrijk” reageerde Marlies. Jos en Marlies hadden de erfenissen van hun beide ouders ontvangen, ze hadden nog wat gespaard en er zat, hoewel het een stuk minder was geworden, nog wat overwaarde in hun huis. Jos zou zijn deel in het bedrijf verkopen aan zijn compagnon en daarmee hadden ze genoeg geld om hun droom te verwezenlijken. Ze hadden een Frans chateau gekocht wat al in gebruik was als hotel. Jos en Marlies waren vastbesloten er een succes van te maken. Marlies had jarenlang ervaring opgedaan in de horeca. Jos had ervaring als ondernemer en had altijd mensen leiding gegeven. Daarnaast had hij vanuit het IT-bedrijf dat hij, samen met zijn compagnon Hans, had gerund veel contacten in de reisbranche opgedaan. Ze meenden dan ook dat ze de sleutel tot succes zelf in handen hadden. Lage financieringslasten, want ze konden vrijwel alles zelf betalen. Lage loonkosten, want Niels en Janne konden in de zomermaanden, het hoogseizoen, meewerken. En de ervaring en het netwerk om het af te maken.
“En wonen we daar dan”? Janne keek hen angstig aan. “Ja natuurlijk”. “En dan moet ik daar naar school”? Janne en Niels bleven vragen afvuren. De frustratie van de twee tieners was groot. Maar ze hadden geen keus. Hun ouders gingen naar Frankrijk en zij zouden gewoon mee moeten. De avond eindigde voor Janne en Niels in mineur. Maar hun ouders hadden er zin in. Hun huwelijk was de laatste jaren een sleur geweest en ze waren meer van elkaar vervreemd geraakt dan ze hun kinderen wilden toegeven. Het was niet dat ze niet van elkaar hielden, want dat deden ze nu juist wel. Het was meer dat er in hun seksuele relatie de nodige spanning ontbrak. Daarom hadden ze dit plan ten uitvoer gebracht. Met een verandering van omgeving en een nieuw bedrijf wilden ze ook hun seksleven nieuw elan geven.
In de Bourgogne kochten ze Chateau de Frétoy. Het was een mooi romantisch kasteel dat ze vonden op internet en dat voor een passende prijs te koop stond. In elk geval passend bij de bestedingsruimte die Jos en Marlies hadden. Na een stevige onderhandeling hadden ze het Chateau kunnen kopen en kon het verdere uitdenken beginnen. Het was nu in gebruik geweest als luxe trouwlocatie en dat gedeelte wilden ze zeker behouden. Sterker nog, ze wilden uitbouwen op het thema liefde. Liefde moest het kernconcept van het chateau zijn. Ze zouden alles rondom dit thema inrichten en communiceren. Dit zou de plek worden om liefde te (her)vinden. Geen real-life datingsite waar kansarme vrijgezellen blind dates met elkaar zouden hebben. Meer een plaats voor stellen die in hun vakantie wilden genieten van de omgeving en van elkaar. Waar ze hun seksleven een nieuw leven konden inblazen. Net zoals Jos en Marlies zelf wilden. Dat thema zou er niet duimendik op gelegd worden, maar zou langzaam moeten ontstaan. Van mond-tot-mond reclame zouden ze het moeten hebben.
De nieuwe naam van hun kasteel zou worden Chateau d’Amour. Hier zouden de gasten in een vrije en ongedwongen omgeving hun relatie verder kunnen uitbouwen. Er zou een constante spanning van liefde en romantiek moeten heersen. De sfeer moest er één worden die te typeren was als “er kan elk moment iets gebeuren”. In hun hoofd kenden Jos en Marlies het scenario, maar het uitleggen was niet zo eenvoudig als het in hun hoofd had postgevat. In elk geval snapten Niels en Janne er nog helemaal niets van toen ze eind mei hun spullen aan het inpakken waren. Niels had zijn examen gedaan en zakken was eigenlijk niet meer mogelijk geweest. De cijfers van zijn schoolexamens waren goed geweest en het centraal examen was goed gegaan. Hij zou wel geslaagd zijn en ze ging dan ook niet eerst wachten op de uitslag. Niels zou later wel terug gaan voor de diplomauitreiking. Janne zou in Frankrijk de laatste weken van het schooljaar afmaken. Dat was niet ideaal, maar het seizoen begon goed op gang te komen en Jos en Marlies zouden vanaf 1 juni kasteelheer en -dame zijn.
Het begon met prachtig weer. Die eerste juni was een stralende dag, maar de bezetting van het hotel was dramatisch. Jos wist wel dat het niet goed ging, maar dat er slechts één boeking was voor de eerste week viel toch wel tegen. Jos startte de promotiecampagne en schakelde alle contacten uit de reiswereld in. Marlies begon met decoratie en de selectie van personeel. Ze zouden personeel nodig hebben als het hotel vol zou zitten. Die eerste weken waren er echter nog zo weinig boekingen, dat ze het best met zijn drieën aan zouden kunnen. Janne moest nog een paar weken naar school, maar Niels kon al wel meehelpen.
De eerste gasten verschenen op de 2e juni. Het was een gezin wat bestond uit echtpaar en hun dochter. Jan en Ina waren de ouders en hun dochter heette Sofie. De liefde was bij het stel ver te zoeken en het leek erop dat ze elkaar eerder naar het leven zouden staan, dan dat ze de liefde zouden vinden. Een uitdaging voor Jos en Marlies dus. Jan leek het meest sikkeneurig en aan tafel kibbelden Jan en Ina constant op een sikkeneurige manier met elkaar. Het was tijd dat Marlies zich ermee zou bemoeien. Ze had gezien dat Jan zijn bergschoenen uit de auto geladen had toen ze aankwamen. “Houdt u van wandelen meneer”? Marlies keek hem vriendelijk aan. “Ja, enorm”. Marlies vertelde hem dat dit een prachtige omgeving was om te wandelen en dat ze de nodige routes kende door de streek. Ze had die routes eerst online opgezocht en had toen ze hier waren om het chateau te kopen, diverse routes zelf gewandeld. “Als u zin heeft, kunnen we morgenochtend wel samen een wandeling maken”?
Jan keek Marlies eens aan. Ze was een vrouw van eind dertig schatte hij. Ze had een lichaam waarvan je gerust mocht zeggen dat het er mocht zijn. Slank, niet al te groot, hij schatte haar net onder de 1,70 m. Ze had donker haar dat ze met een boblijn net boven haar schouders droeg. En haar borsten waren een C-cup schatte hij. Hij wist ook niet waarom hij haar stond te bekijken alsof het een leeskeuring was. Misschien was het omdat hij van het Amour gedeelte van zijn vrouw in elk geval nog niets gemerkt had. Hij bekeek nu Marlies op een amoureuze wijze. Marlies had het wel in de gaten en had er ook alles aan gedaan om er goed uit te zien. Dat was onderdeel van het concept. Jan was een veertiger zoals ze de al vaak gezien had. Minder lang dan haar man Jos. Ze dacht dat Jan niet langer was dan 1,85 m. Hij had een beetje een buikje, maar was wel gespierd. Hij zou vast lichamelijk werk verrichten in het dagelijks leven, meende ze. “Lijkt me leuk. Hoe laat spreken we af”? “Negen uur vertrekken?” stelde Marlies voor. Dat leek Jan wel wat en die nacht droomde hij van de kasteelvrouwe.
Marlies vertelde Jos dat ze met Jan had afgesproken voor een lange wandeling de volgende ochtend. Zorgen jij en Niels voor de twee vrouwen. Jos glimlachte veelbetekend en na een high-five gingen ze slapen. Die ochtend na het ontbijt vertrokken Jan en Marlies voor hun wandeling. Ina en Sofie bleven achter. “Vraag jij of Sofie met je mee wil naar de markt in het dorp. Ik zal dan Ina hier bezighouden. Het is tenslotte onze plicht de gasten een leuke tijd te geven”. Sofie was 17, had Niels in het gasteregister gezien. Ze was niet bijzonder knap. Beetje kort, tikje mollig maar wel een lief gezichtje. Niet iets om verliefd op te worden, meende Niels. Maar nu vroeg zijn vader hem wel om met haar op stap te gaan. Waarom in vredesnaam.Je hoeft toch de hotelgasten niet zelf bezig te houden. “Nou, ik weet niet hoor. Waarom moet dat”? Jos keek Niels indringend aan. “OK dan…”. Niels keek met zijn verveelde tienerblik terug naar zijn vader. Pubers…., dacht Jos toen hij zag hoe zijn zoon naar het meisje liep. Hij praatte tegen haar en ze knikte. Even later liep ze weg en Niels kwam terug. “Geregeld. Ze kleedt zich om en dan gaan we.”
Een half uur later kwam Sofie terug. Ze droeg een korte broek en een blouse met daarover een dun vestje en lage gympen. Haar borsten waren groter dan Niels tot nu toe vermoedt had. Nog steeds niet om verliefd op te worden, maar wel voldoende om seks mee te hebben. Niels vermaande zichzelf. Seks hebben. Niels had tot dusverre nog alleen maar seks met zichzelf gehad. Verder dan wat onhandig gevinger met een klasgenote, was hij nooit gekomen. Onhandig want ze had haar broek nog aan gehad. Ze durfde ook niet eens Niels’ pik aan te raken. Nee, dat mocht je geen seks noemen. Ze liepen druk pratend de oprijlaan af en Jos keek hen na. Nu moest hij Ina zien te vinden. Maar Ina leek wel spoorloos verdwenen. Pas na een uur kwam ze weer naar het kasteel lopen. Jos begroette haar. Ina was een wat vollere vrouw. Niet echt dik, maar erg stevige heupen, een volle kont en een paar grote borsten. Ze had een vriendelijk gezicht van nature, maar er was maar zelden een glimlach te zien. Verzuurd was een beetje, meende Jos.
“Heeft u het naar uw zin”? Jos keek haar vriendelijk aan. “Ach als Jan en Sofie het naar hun zin hebben, dan ben ik ook tevreden”. “Maar u heeft toch ook het recht u te vermaken. Een mooie vrouw als u, heeft zeker ook recht op een mooie tijd”. Jos raakte even haar schouder aan. Subtiel lichaamscontact om te kijken hoe ze reageerde. Ze bloosde een beetje en keek Jos aan. “Zeg maar gewoon Ina en jij hoor, dat u zeggen schept zo’n afstand”. “Ok, als jij beloofd me Jos te noemen. Zal ik je een rondleiding door het kasteel geven”. “Dat lijkt me leuk.” Opnieuw meende Jos blosjes te zien op het gezicht van Ina. “Kom, we beginnen bij de entree”.
Jos begon te vertellen wat hij wist over het chateau, inclusief alles wat hij en Marlies hadden verzonnen rondom het thema liefde. Ze hadden veel verhalen uit de historie van het kasteel zelf bedacht en in scripts geschreven. Hij had zijn arm inmiddels rond Ina’s schouder geslagen. Met zijn 1,94 m was hij veel langer dan Ina die waarschijnlijk de 1,65 niet eens haalde. Hij merkte dat ze zich aan de ene kant ongemakkelijk voelde bij de arm om haar schouder, maar dat ze het aan de andere kant niet onprettig vond. Ze duwde zijn arm niet weg en ze bleef ook gewoon dicht naast hem lopen. Ina was blij met de aandacht die ze kreeg. Jan keek niet eens meer naar haar. Niet meer als vrouw, als lustobject. Jan was toch weg nu en ze besloot te genieten van de aandacht. Daar hunkerde toch elke vrouw naar? “Dan nu de tuin nog”. Jos leidde haar naar buiten. De liefdesboom. Onder een prachtige lindeboom vertelde hij het verhaal van de zoon van de eerste bewoners van dit slot die hier zijn onmogelijke liefde stiekem ontmoette.
Ze was de dochter van de tuinman en ver beneden de stand van de adellijke jongeman. Zij heette Mireille en hij heette Jean-Jacques. Iedere vrijdagavond, als haar vader in het dorp in de kroeg zat sloop Mireille naar deze plek en wachtte dan op haar geliefde. Rond tien uur, net na het diner, veinsde Jean-Jacques dan naar bed te gaan. Maar hij sloop door het raam van zijn slaapkamer de tuin in om zijn heimelijke liefde te ontmoeten. Zijn hart bonkte in zijn keel van opwinding, elke keer als hij bij dat pad de hoek om kwam. Hier stond zijn Mireille dan tegen de boom geleund. Jos duwde Ina zachtjes op de plek tegen de boom waarmee hij het verhaal nog meer verlevendigde. Hij zag hoe Ina’s borst versneld op en neer ging. Ze werd meegesleept in het verhaal. “De laatste meters vertraagde hij altijd zijn pas. Die laatste meters leek het alsof de wereld zich op vertraagde snelheid afspeelde. Haast alsof je naar een herhaling van het voetbal zat te kijken”. Jos had een paar stappen terug gedaan en liep nu net zo traag als Jean-Jacques gedaan zou hebben destijds.
Stapje voor stapje kwam Jos dichterbij. Zijn hand reikte naar haar nek. “En dan, plaatste Jean-Jacques zijn lippen op die van Mireille en volgde een hartstochtelijke kus”. Ina had haar ogen gesloten en was volledig in het verhaal opgegaan. Toen Jos zijn lippen op de hare plaatste, opende ze haar mond, hoewel ze dat niet van plan was. Een paar seconden beantwoordde ze zijn hartstochtelijke kus voordat ze die beschaamd en verschrikt beëindigde. “Dit mag niet” stamelde ze. “Dat waren exact de woorden die Mireille ook sprak, maar dan pakte Jean-Jacques haar borsten vast. De liefde laat zich niet vangen in regeltjes Mireille. De liefde kent geen rangen en standen. De liefde kent geen onmogelijkheden. De liefde kent alleen de liefde”. Jos kneedde nu de borsten van Ina die opnieuw was weggezakt in het verhaal. Haar tepels waren inmiddels keihard geworden en haar slip had een vochtige plek gekregen. Jos had haar al de hele tijd om haar schouder vast gehouden en nu had hij haar gekust en stond hij haar borsten te betasten. Ze zuchtte diep. “Dit kan echt niet” klonk het, een stuk zwakker dan zojuist. “Maar het kon wel. Jean-Jacques wist ook wel dat de omgeving het niet goed vond. Maar bij hem voelde het goed en bij Mireille ook. Tenminste dat gevoel had hij als hij zijn hand onder haar rok stak”.
Jos had zijn hand tussen Ina’s dijen en schoof omhoog. Hij voelde de natte plek en Ina wilde zijn pols pakken, maar Jos pakte haar pols met zijn andere hand en legde haar hand op zijn schouder. Toen kustte hij haar weer en zijn vingers zaten nu tussen de volle dijen. Ze plaatste haar voeten iets uit elkaar. Niet bewust, maar onbewust, tenminste dat maakte ze zichzelf wijs. Jos wreef over haar kruis. Zijn pik was inmiddels keihard. Ina had haar verzet, als je de zwakke pogingen daartoe tenminste zo mocht noemen, inmiddels opgegeven. Ze kuste hem terug met dezelfde passie die Jos erin legde. Ze kreunde toen ze voelde hoe Jos via de zijkant van haar slipje haar schaamlippen aanraakte. Wat was ze blij dat ze haar kut altijd zo keurig netjes kaal hield, ook al keek Jan er bijna nooit meer naar. Jos voelde dat de schaamlippen glad en gezwollen waren. Hij vermeed opzettelijk nog de binnenkant van haar lippen aan te raken. Zijn vingers gleden nu aan de buitenkant over de grote labia. Bovenop de venusheuvel bleek ze nog wel een streepje haar te hebben. Het zuchten nam steeds verder toe. Jos had met zijn andere hand haar blouse geopend en zijn vingers gleden boven over de welving van haar borsten. Door de BH was een mooie welving van de melkwitte borsten te zien.
Zijn vingers gleden onder de stof van haar BH en kwamen bij de harde tepel van haar linkerborst terecht. Toen hij er zachtjes in kneep, kreunde ze. “Oh Jos, je maakt me gek”. Ze was botergeil en kon aan niets anders denken dan geneukt te worden door de kasteelheer. Jan kon verrekken. Even stopte Jos met het bewerken van haar kut en met twee handen maakte hij haar BH los. De grote tieten zakten uit de BH. Een vrouw van achterin de dertig met dit formaat borsten had doorgaans geen erg stevige borsten meer. Maar het viel Jos bepaald niet tegen. Ze zagen er nog heerlijk uit. De tepels waren groot en hard. Om de tepels zat een vrij grote tepelhof waar de opwinding ook duidelijk in zichtbaar was. De tepels waren lichtbruin en oogden zeer appetijtelijk meende Jos. Hij bewoog zijn mond naar één van de tepels. Met het puntje van zijn tong beroerde hij de tepel. Hij maakte bewegingen die nog het meeste leken op pogingen om de harde ronde tepel weg te rollen. Maar dat werd verhinderd door de grote borst waar de tepel aan vastzat. Ina werd steeds heter van dit geile voorspel. Jos wist hoe hij een vrouw moest verwennen. Met zijn hand had hij inmiddels haar slip van haar billen geschoven. Ze voelde hoe een koel briesje langs haar blote kut streelde. Een rilling ging door haar lichaam. Ze wist niet of dat door het briesje kwam of door alle aanrakingen van haar erogene zones. De tepel vandaar linkerborst zat inmiddels in Jos’ mond. De andere tepel werd tussen de vingers van zijn linkerhand nu zachtjes geknepen. Ze voelde dat ze nu zo nat was dat vocht uit haar kut droop.
De vingers van Jos’ rechterhand speelden inmiddels weer met haar kut, maar nog altijd had hij haar natte gleuf en keiharde kittelaar niet aangeraakt. Ina verlangde daar nu zo naar dat ze begin te smeken. “Stop je vinger erin, alsjeblieft, stop je vinger erin”. Jos hield zich van de domme. “Waarin Ina”? Ze zuchtte diep. “In mijn kut, in mijn natte druipende kut. Mijn kut die zo geil is dat ik druip”. Ze zei nooit dit soort dingen, maar Jos maakte wat in haar los, wat haar gek maakte van geilheid. Ze wilde geile dingen schreeuwen. Ze wilde gevingerd worden. Ze wilde geneukt worden. Geneukt door een harde paal, in haar kletsnatte kut. Jos haalde zijn middelvinger door de zeiknatte spleet. Hij voelde de kleine schaamlippen wijken en gleed door verder naar voren en naar boven. Met zijn natte vingertopje wreef hij over de gezwollen clitoris van Ina. Ze kreunde “Ja oh wrijf me over mijn klit. Niet stoppen. Ga door”. Jos wreef over de harde kittelaar en liet haar steeds harder kreunen. Toen hij zich op zijn knieën liet zakken, zuchtte ze verlangend. Zou het echt gaan gebeuren, zou ze gebeft gaan worden? Jan had dat altijd hartgrondig geweigerd. Een kut is niet om aan te likken, vond haar man. Maar Jos dacht daar blijkbaar anders over. Ina spreidde haar benen nog wat verder en trok haar rok omhoog. Op haar hoge hakken stond ze daar met haar rug tegen de boom geleund. Haar tieten waren bloot en met haar vrije hand speelde ze met één van haar tepels.
Jos keek tegen de natte kut aan. Haar schaamstreek kleurde roodachtig van het vele bloed dat daar door alle opwinding was heen gestuwd. Haar schaamlippen waren dik en opgezwollen. De kleine schaamlippen staken buiten de gleuf van de grote schaamlippen uit. De gleuf was glimmend van het vocht in de zon. Hij snoof de geur van haar geilheid op. Zijn pik klopte in zijn broek. En rilling liep door hun beider lichamen toen hij zijn tong door natte kut liet glijden. “Oh ja lik me. Lik mijn kut. Zuig op mijn klit”. Ze had de rok losgelaten en trok hem met zijn hoofd strak tegen haar kruis aan. Hij likt haar terwijl ze door zijn haren wreef. Met zijn vingers had hij de opening van haar verlangende vagina gevonden en hij stootte nu drie vingers in haar kut. “Ja neuk me met je vingers. Lik mijn klit. Maak me klaar. Oooooh ik ben zo geil. Neuk me. Vinger me…” Jos likte steeds sneller. Zijn vingers maakte soppende geluiden in de geile kut van Ina. Ze waren zo in hun geilheid meegevoerd dat ze niet door hadden dat Sofie en Niels terug waren gekomen uit het dorp. Ze konden de geluiden uit de tuin horen en slopen naderbij. Sofie schrok toen zij, van achter een boom zag wat er gebeurde.
“Oh God, Jos, ik ga klaarkomen. Ooooooooh God…Oooooooohhhhhh. Oh, ja ga dooooooorr. Ik …oh God”. Jos was verrast door de spuitende Ina. Luid kermend kwam ze spuitend klaar. Het vocht sprayde in zijn gezicht. Ze wreef over haar kut en met stralen spoot het in zijn gezicht. Hij duwde de vingers diep in haar kut tegen haar G-spot. Achter de boom verderop stond Sofie met schaamrood op haar kaken te kijken naar haar moeder en Jos de vader van Niels.
Dat brengt ons aan het eind van deel 1. Maar niet aan het einde van het verhaal. Laat even een reactie achter. Ik hoor graag wat je ervan vindt. Ik ga alvast aan het vervolg werken. JohnD
Recente reacties