Rob – 3

Als Rob zijn woning binnen stapt denkt hij even terug aan wat hij hier allemaal beleefd heeft, genietend opent hij zijn ogen, dan loopt hij de trap op naar boven en pakt wat kleren uit zijn kast die hij in een weekend tas propt. De ramen sluitend die nog open staan, loopt hij weer naar beneden. In de kamer zijn de gordijnen nog steeds dicht, hij besluit ze een klein beetje open te zetten, dit het idee gevend aan eventuele inbrekers dat hij wel degelijk thuis is. Je weet het maar nooit. Ook zet hij een tijdschakelaar aan, die om de zoveel tijd enkele uren het licht zal laten branden. Niet dat er bij hem in de straat veel word ingebroken, maar je weet het nooit. Zulke mensen liggen altijd op de loer en hij zal niet de eerste zijn die denkt dat zijn huis zal worden overgeslagen. De deur uitlopend en achter hem dichttrekkend stapt hij zijn auto weer in.

De sleutel van Jasmijn haar woning haakt hij aan zijn eigen sleutelbos om deze niet kwijt te raken, dan gaat hij naar zijn favoriete supermarkt. Een winkelwagen pakkend besluit hij alles wat er in hem op komt mee te nemen, dit geld ook voor de vrouwelijke producten en allerlei andere dingen. Pas voor pad inlopend word zijn karretje steeds voller en voller, bedenkend dat haar lift kapot is besluit hij voor deze keer gebruik te maken van de breng service, iets wat de bezorgers nog lang zullen heugen. Twee trappen op en dan ook nog veel heel veel boodschappen. Dat kunnen beter die jongelui slepen als ik denkt hij lachend. Blij met zijn besluit winkelt hij verder, de kar puilt al bijna uit. Nog het laatste pad en dan is hij klaar om zich richting de kassa te begeven. De manager komt hem tegemoet lopen en zegt; zo Rob is het zo erg dat je bijna heel de winkel leeg koopt. Ha Robbert, ja het is echt heel erg, nu ik je toch zie, komt het mooi uit, kan dit nog mee wijzend naar zijn kar met de bezorg service. Je bent net op tijd Rob, ze staan op het punt om te vertrekken, ze zullen wel blij zijn, met die vele boodschappen en hij begint te lachen. Ach, zegt hij de klant is koning. Zeker waar hoort hij de manager zeggen, zijn telefoon grijpend belt hij naar het magazijn, Ivo die de bezorgingen doet word naar voren geroepen, neem maar een paar sterke dozen mee, plus nog wat jongere jongens.

Rob maakt snel nog zijn rondje af en begeeft zich richting de kassa, daar ziet hij Ivo al staan met een paar studenten en een flinke stapel dozen. Als ze Rob opmerken beginnen ze te lachen, ook Ivo die Rob al iets langer kent, weet dat dit geen boodschappen zijn voor zichzelf. Lachend beginnen de jongens met inpakken, maandverband, tampons, hij had de nodige dingen zien staan in de badkamer en uit eigen zorg dacht hij dat hij wel een voorraad zou kunnen aan leggen voor Jasmijn. Iemand leren kennen hoort hij Ivo vragen. Ja, antwoord hij naar waarheid, kan geen genoeg voor haar krijgen, deze boodschappen mogen dan ook naar haar toe, hem het adres doorgevend, zegt hij er nog bij dat de lift kapot is, dus alles moet via de trap. Nu begrijp ik waarom je gebruik maakt van onze bezorgingservice ik zou dat ook hebben gedaan. Hoe laat kom je ongeveer, vraagt Rob, want ik moet nog even langs de bloemist. Met een uurtje zal ik er ongeveer zijn, antwoord Ivo. Prima, tot straks.

Rob betaald de boodschappen en loopt dan rustig verder door naar de bloemist, hier kiest hij enkele vrolijke boeketten uit, ook nog eens lekker geurend, dan loopt hij naar de bakker, haalt wat lekkere dingen op en besluit dan dat het tijd word om terug te keren naar het appartement van Jasmijn. Zijn auto terug instappend, geniet hij al van het vooruitzicht als Jasmijn vermoeid thuiskomt, denkend dat ze nog boodschappen zal moeten doen. Verrast zal ze zijn, te weten dat hij haar koelkast al even heeft aangevuld. Ook heeft hij van haar favoriete rosé gelijk maar één hele doos meegenomen, kan ze even vooruit, voor hem een klein kratje bier en nog wat sterker spul, eventueel voor een afzakkertje. Bijna was hij voor haar appartement gereden, maar al snel zag hij zijn kans schoon om nog op het allerlaatste moment de parkeerplaats op te draaien. Uiteraard zorgde dit wel voor wat getoeter, omdat hij natuurlijk zijn richting niet had aangegeven, maar gelukkig zijn er geen ongelukken gebeurd. Zijn auto netjes weg te hebben gezet, pakt hij de bloemen uit de auto en de andere dingen die hij heeft gehaald, dan loopt hij het portaal in en ziet opnieuw de nieuwsgierige blikken van een aantal mensen. Deze zijn maar wat benieuwd, bij wie hij natuurlijk hoort. Snel loopt hij de tweede verdieping op, de sleutel uit zijn zak halend, loopt hij snel naar binnen, in zichzelf lachend voor het feit dat hij de nieuwsgierige blikken te vlug is af geweest.

De bloemen zet hij even vluchtig in een emmer op het balkon, dan trekt hij zijn vrijetijdskleding aan en gaat aan de slag. Allereerst sopt hij de koelkast helemaal uit, zodat deze lekker fris en schoon is als hij dadelijk helemaal vol word gepropt, dan neemt hij stof af en zoekt ondertussen ook naar de stofzuiger. Als hij dan klaar is met stofzuigen gaat de bel. Ivo staat met een aantal jongens voor de deur met de boodschappen, waar wil je het hebben vraagt hij nieuwsgierig. Ohh laat maar buiten staan, zegt hij lachend, ik ben nog even bezig hier binnen en dan ga ik het daarna op mijn dooie gemakje allemaal opruimen. Is de vrouw des huizes niet thuis, vraagt Ivo hem weer. Nee, zij is aan het werk, haar privacy afschermend, maakt Rob zich iets breder dan dat hij werkelijk is. Ivo begrijpt de hint en roept naar de jongens die nog beneden staan, kom op uitladen die handel we hebben niet de hele dag de tijd.

Als de laatste dozen met boodschappen op het balkon staan, geeft Rob hun allen een glas water, bedankt mannen heeft mij weer een hele hoop werk gescheeld. Lachend nemen ze afscheid, mocht je nog meer nodig hebben, dan bel je maar naar Robbert dan komen we het nog wel even brengen. Zal niet nodig zijn, maar toch bedankt voor het aanbod. De voordeur achter hen te hebben gesloten, maakt Rob nog snel even de laatste dingen schoon, dan opent hij de deur weer. Eerst even roken denkt hij, dat heb ik wel verdiend. Een sigaretje opstekend kijkt hij over de balustrade naar de lopende mensen onder hem, voor hem ziet hij de stad, ze zit hier heel centraal en ze is snel op haar werk. Een betere plek om te wonen had ze zich niet kunnen wensen.

Na zijn sigaretje te hebben gerookt, begint hij aan het opruimen van de boodschappen, als hij bij de doos met vazen komt, pakt hij gelijktijdig de bloemen die hij voor even op het balkon had gezet en begint ze te schikken . Het huis, is weer lekker fris en ruikt naar lekkere geurende bloemen. Ook is het aanzicht een stuk leuker nu, hij hoopt ook dat Jasmijn er zo over denkt als ze straks thuis komt.

In haar kleedkamertje is hij zo vrij geweest om een beetje ruimte te maken voor zijn eigen kleren, even op de klok kijkend ziet hij dat het rond 15:00 uur is, nog een zeker twee uur, dan is ze pas thuis. Na even te hebben gerust op de bank onder het genot van een lekker verkoelend drankje besluit hij alvast wat voorbereidingen te treffen voor het avondeten. Dan gaat hij daarna lekker douchen en wachten tot ze thuiskomt. Richting de keuken lopend, schiet het door hem heen, dat hij zijn zoon eerst even moet bellen om te horen hoe het met hem gaat. Of hij eventueel nog iets nodig heeft of dat alles naar wens is. Het nummer intoetsend van zijn zoon, gaat de telefoon wel over, maar word er niet opgenomen. Vreemd denkt hij, dan schiet het beeld van de jonge vrouw hem voor zijn gezicht, nee niet vreemd, hij heeft het natuurlijk veel te druk met haar. Hij besluit het later op de dag nog een keertje te proberen. Dan begint hij piepers te schillen, klaar zettend op het fornuis in een pan met water richt hij daarna zijn aandacht op de groenten. Het vlees een lekker mals biefstukje hoeft straks alleen nog maar aangebraden te worden, nu alles klaar staat en ze binnen een mum van tijd kunnen eten, besluit hij zich even op te frissen, richting de douche lopend draait hij de kraan vast open en gaat dan op zoek naar een schone handdoek. Nu hij deze heeft gevonden wandelt hij richting de douche. Daarbij passeert hij een lange staande spiegel, zichzelf eens goed bekijkend vind hij dat hij er nog best wel goed uitziet voor een 52 jarige man. Hij kan zijn geluk niet op, heb een vriendin met de leeftijd van vierentwintig jaar, wat net zo goed mijn dochter had kunnen wezen.

Snel haast hij zich naar de douche hij wil immers helemaal schoon en fris voor Jasmijn zijn als ze thuiskomt. In de douche denkt hij na over zijn leven, over zijn zoon Tom, maar ook over zijn andere zoon Stijn, die hij nu al elf jaar niet meer heeft gezien. Zijn ex-vrouw, die hem destijds van, van alles had beschuldigd en hoe ze uiteindelijk uit elkaar zijn gegaan. Nog steeds heeft hij spijt van hoe het toen is gelopen, gedacht te hebben dat hij Stijn wel regelmatig zou zien. Nog erger vind hij het voor Tom, die zijn broer heeft moeten missen, nog steeds moet missen. Hij heeft een poging gedaan om ze op te sporen, maar is op niets uitgelopen. Zo zie je maar, zegt hij hardop tegen zichzelf, mensen kunnen zomaar ineens verdwijnen.

Als hij weer fris vanonder de douche uitkomt, schiet hij een makkelijk zittende broek aan en loopt via de keuken naar het kleine balkon. Zichzelf op een stoel zettend geniet hij ook hier van het uitzicht, zijn ogen sluitend voor de felle zoon, valt hij al snel in een diepe slaap. Hij droomt over zijn twee jongens die rennend elkaar achter na zitten op het grasveld, zijn vrouw die hen nauwlettend in de gaten houd, terwijl hij tegen haar zegt dat ze het rustiger aan moet doen. Laat ze vrij Anja, hoort hij zichzelf zeggen. Al gauw veranderd de stemming tussen hem en zijn vrouw, vrij laten Rob, net zoals jij zeker, hele dagen weg van huis terwijl ik braaf iedere avond zit te wachten met het eten. Deze discussie hebben we al vaker gevoerd Anja, ik blijf daar niet op terug komen, je weet hoe het zit met mijn werk. Je werk krijst ze, het is altijd maar je werk, terwijl je zoons ook om je aandacht schreeuwen en ik schreeuwt ze hem toe, waar kom ik ergens in het plaatje voor. Jij bent ook heel belangrijk voor me, dat weet je toch? Geloof ik niks van, schreeuwt ze hem opnieuw toe, je hebt het alleen nog maar over die blonde snol op kantoor, die haar werk zo goed kan, het zal me niks verbazen als je met haar ook het bed deelt. De gedachte dat zijn vrouw dacht dat hij vreemd ging benam hem bijna de adem, denk jij dat ik met Jolijn naar bed ga, had hij haar gevraagd. Ze had mijn dochter kunnen zijn. Wat maakt dat tegenwoordig nog uit, had zijn vrouw opnieuw tegen hem geschreeuwd, lekker jong en strak, is toch wat alle mannen willen. Vervolgens was ze kwaad naar binnen gelopen. Stijn die hun gesprek van een afstandje had gevolgd wierp zijn vader een woedende blik toe om vervolgens zijn moeder te gaan troosten. Tom die er destijds nog niet veel van begreep kwam altijd naar hem toe en vroeg dan; papa is mama weer boos. Hij had zijn zoon opgetild hem op zijn schoot gezet en had dan toegegeven dat mama inderdaad weer boos was op papa. De ruzies bleven voortduwen en gingen van kwaad tot erger. Beiden hadden ze besloten dat het zo niet verder kon gaan en kwamen tot de conclusie dat ze beter gescheiden door het leven konden gaan, ook zou dit beter zijn voor de kinderen. Vlak na de scheiding, waren ze nog een keer samen geweest in het huis waar ze jaren hadden gewoond, hoe het kwam weet hij niet, maar even leek het weer zoals vroeger, de liefde die tussen hen was doodgebloed was voor heel eventjes weer aanwezig. Ze hadden voor de laatste keer met elkaar gevreeën, in het huis waar ze eerst zo gelukkig waren geweest. Daarna hadden ze afscheid van elkaar genomen en had hij haar nooit meer gezien.

Zijn toen vijftiende jaar oude zoon wilde niks met hem te maken hebben, wat hem erg veel verdriet deed, hij hoopte altijd dat er een vakantie aan kwam, waarin zijn zoon het hem uiteindelijk zou vergeven wat er was gebeurd tussen zijn moeder en hem. Nu elf jaar later heeft hij nog steeds niks van zijn zoon vernomen, maar vergeten kan hij hem niet, daarvoor houd hij teveel van zijn zoon, ook al wil deze niks met hem te maken hebben. Tom daarentegen ging in het begint nog weleens naar Anja, maar toen hij moest verhuizen voor zijn werk, kwam het er steeds minder van, hij werd ook ouder en vond andere dingen belangrijker dan op bezoek gaan bij zijn moeder. Zijn broer was er nooit als hij kwam logeren. Iets wat erg kwetsend was voor de jonge Tom die toch wel tegen zijn broer opkeek.

Jasmijn is inmiddels thuisgekomen van haar werk, de vragende maar ook nieuwsgierige blikken van haar buren doen haar blozen. Haar boven buurvrouw is niet op haar mondje gevallen en vraagt, die man die hier vanmorgen liep is dat je nieuwe vriend? Denk het wel antwoord Jasmijn blozend, ze is niet gewend om in de belangstelling te staan en wil daarom ook zo snel mogelijk haar veilig woning invluchten, weg van al die nieuwsgierige mensen. Is hij niet wat te oud voor je hoort ze haar boven buurvrouw weer vragen. Te oud, te jong het maakt allemaal niks uit hoort ze een ander zeggen, als Jasmijn er gelukkig mee is, waarom dan niet. Dankbaar voor diegene die deze opmerking heeft gemaakt, geeft ze diegene een knipoog. Als jullie het niet erg vinden, zegt ze, ik heb een dag hard gewerkt en ben bekaf, heb zin in een verwarmende douche. Tuurlijk Jasmijn, begrijpelijk, heel begrijpelijk. Dan verdwijnen alle hoofden en opgelucht haalt Jasmijn adem. De sleutel in het slot stekend, is het verrassend stil in haar woning. Toch stond zijn auto echter wel op de parkeerplaats. Haar woonkamer binnenlopend ziet de enorme hoeveelheid bloemen staan, allemaal aparte kleuren, genietend van de geur die de bloemen verspreiden loopt ze van vaas naar vaas en ruikt aan iedere boeket. De één ruikt nog beter als de andere, maar allemaal tezamen ruikt het geweldig.

De koelkast opentrekkend, zit ze dat deze aardig volgestouwd zit met voedsel, iets wat bij haar maar zelden of haast nooit voorkomt, aangezien ze altijd buiten de deur eet. Op het fornuis, staan de piepers al geschild en ook de groenten staan klaar om aan de kook te worden gebracht. Dan ontwaard ze hem zittend op het balkon. Het balkon opstappend ziet ze echter dat hij onrustig aan het dromen is, als ze de naam Anja hoort gaan haar nekharen overeind staan. Als hij zijn ogen open slaat ziet hij haar staan. Jasmijn, ben je thuis, hoe laat is het dan. Eerst was ze blij dat ze hem aantrof in haar woning maar nu hij een andere vrouwen naam heeft uitgesproken weet ze niet zo goed wat ze denken moet. Aangezien ze niet op haar mondje is gevallen, vraagt ze hem dan ook op de man af. Wie is Anja, Rob? Mijn ex-vrouw zegt hij met een doodongelukkige blik ik zijn ogen. Nog steeds kijkt Jasmijn hem niet begrijpend aan, ik zal het je vertellen, maar dan wel liever binnen, nu kijkt ook Jasmijn omhoog en ziet de nieuwsgierige buurvrouw van even daarvoor over de balustrade kijken. Binnen lijkt me inderdaad verstandiger, wil je wat drinken vraagt hij. Neem maar een rosé mee voor mij. Voor haar het wijntje meenemend en voor zichzelf een flesje bier volgt hij haar naar haar woonkamer. Tegenover haar neemt hij plaats. Een tijd lang zegt hij niks, zonder enige emotie kijkt hij voor zich uit en begint dan te vertellen. Over zijn relatie met Anja en hoe het verslechterde, zijn zoon die het hem verweet, dat het zo slecht ging tussen hem en zijn moeder, met Tom. Ongemerkt is Jasmijn naast Rob op de bank gaan zitten, haar wijnglas wegzettend slaat ze haar armen om hem heen, spijt me zo Rob, het spijt me zo. Dankbaar voor haar omarming, laat hij zich tegen haar aanzakken, eindelijk na zoveel jaren heeft hij er weer eens over kunnen praten, met Tom probeert hij het onderwerp te vermijden, omdat het voor zijn jongere zoon nog steeds pijnlijk is, dat zijn oudere broer hem altijd uit de weg ging. Kwam Tom dan altijd verdrietig thuis van een bezoek aan zijn moeder, vraagt Jasmijn voorzichtig. In het begin wel, hij snapte het maar niet, waarom Stijn er nooit was als hij kwam, later is dit ook één van de redenen geweest dat hij niet meer naar zijn moeder wilde. Zijn broer kon hem niet uitstaan en zijn moeder was te moe om echt iets met hem te ondernemen. Hij heeft me op een dag gezegd, waarom zou ik er nog heen willen, ze zien me toch liever gaan dan komen. Sindsdien is hij niet meer gegaan en is het contact uiteindelijk verloren gegaan. Jeetje hoort hij Jasmijn zeggen, maar dan snap ik je ex vrouw ook niet, hij Tom is toch ook haar zoon. Ja, dat zou je wel zeggen, maar misschien deed Tom, haar teveel aan mij denken, ik weet er ook het fijne niet van. Tot op de dag van vandaag staat altijd mijn deur open voor Stijn, maar nu eigenlijk na elf jaar denk ik niet dat hij me ooit nog op komt zoeken.

Jasmijn is geschokt bij het horen van deze familie story, ze kan hier er het beste met Lies even over hebben, denkt ze. Misschien heeft ze ook iets gehoord van Tom en hoe hij erover denkt. Misschien kunnen wij samen iets betekenen voor hen, een zoekactie op touw zetten. Haar plannetje naar de achtergrond schuivend zegt ze opeens; je hebt wel je best gedaan om mij erg welkom te heten in mijn eigen huis. Lachend kijkt hij haar aan, heb het geprobeerd antwoord hij. Nu hij iets rechter op is gaan zitten klimt ze op zijn schoot, zijn hoofd omvat ze met haar handen, dan zegt ze; ik vind het geweldig en dan laat ze haar mond op de zijne neerdalen. De elektrische golven schieten door beiden hun lichamen, gretig beantwoord hij haar kus, zijn handen dwalen over haar lichaam en als hun tongen elkaar vinden voor een opwindende kus begint hij zacht te kreunen. Zijn handen verplaatsen zich naar haar heupen en hij drukt haar tegen zijn opkomende stijve.

Jasmijn voelt hoe zijn lid begint te groeien in zijn broek, ze word hier enorm opgewonden van en ze trekt haar werk blouse over haar hoofd uit. Zittend in haar bh voor zijn neus, wordt het Rob bijna teveel, hij haakt haar bh open en haar borsten zijn blij verlost te zijn van het stukje stof. Zijn mond maakt zich los van de hare, hij duikt met zijn hoofd richting haar borsten en begraaft zijn gezicht hierin. Jasmijn vind dit gevoel bijzonder opwindend en kreunt luider en luider. Dan trekt hij zijn hoofd met een ruk terug. Verbaasd kijkt ze hem aan, we gaan eerst eten, wilde voor je koken. Terwijl ik kook kan jij lekker ontspannen in bad, kom ik je zo iets lekkers brengen. Hup, hup, zegt hij, of moet ik je soms even komen helpen? Jasmijn begint te lachen, wat ben je streng! Beter iets te streng als te makkelijk en nu hup naar de badkamer jij. Haar een zetje richting de gang gevend staat hij ook op van de bank en begeeft zich naar de keuken. Als de aardappels en de groenten hebben gekookt begeeft hij zich richting de badkamer. Jasmijn zit in een heerlijk geurend bad. Hij komt naast haar zitten op een krukje en steekt zijn arm in het water. Het is maar goed dat ze een grote hoeveelheid sop heeft gemaakt anders weet hij niet of hij zich had kunnen inhouden. Zijn arm streelt over haar been door het water, gelijk is Jasmijn alert op de aanraking van Rob, als hij verder omhoog en omhoog gaat houdt ze haar adem ongemerkt in. Adem maar rustig door zegt hij tegen haar, dan is het nog veel fijner. Zijn vingers gaan opzoek naar haar naakte gladde lippen, als hij ze heeft gevonden begint hij haar zachtjes te strelen. Al gauw gaat haar ademhaling gejaagd en met stoten. Als ze tot een orgasme is gekomen trekt Rob zijn hand terug. Zie ik je zo lieverd, we gaan zo eten. Voor hij de badkamer verlaat drukt hij nog een kus op haar lippen. Hongerig kijkt ze hem na, hoe hij verdwijnt uit de badkamer.

Nagenietend van wat hij haar zo net voor lekkers heeft gegeven, spoelt ze zich af wanneer ze haar lichaam weer vertrouwd, uit het bad stappend hoort ze aan de geluiden in de keuken dat hij bezig is twee borden op te scheppen. Haar badjas aan schietend loopt ze in de richting van het geluid. Hoe zacht ze ook is geweest met lopen, toch heeft Rob haar opgemerkt, zich omdraaiend naar haar begeleid hij haar galant naar haar stoel. Nog een wijntje voor haar inschenkend nadat ze heeft plaatsgenomen op de stoel zegt hij zacht; tast toe, dat het je mag smaken. Tegenover haar plaatsnemend beginnen ze gezamenlijk aan hun avondeten.