warme tijden, goede tijden

Deel 1.
Linda, een jonge vrouw van 28 jaar is sinds een paar maanden geleden gescheiden van haar man, haar eerste echte jeugdliefde. Ze voelt zich inmiddels weer een beetje meer zelfverzekerd, maar op het pad der liefde gaat het nog niet zo goed. Ze komt onschuldig over, misschien zelfs een beetje naïef, maar ze is slim, heeft inhoud, ziet er goed uit, is lang, heeft lange haren vaak in een staart en weet waar ze voor staat. Door haar houding, die vanwege intensief sporten in haar jeugdjaren erg goed is, komt ze ietwat arrogant over. Linda is begonnen op een nieuwe afdeling binnen bij huidige werkgever en heeft een nieuwe baas, Peter. En Peter is………….

Peter is eind dertig. Hij is gelukkig. Gezinnetje, huisje, vrouw, vrienden, BBQ-en met mooi week, leuke auto, kortom; alles goed. Peter is moeilijk in de omgang, een man met gebruiksaanwijzing. Soms vreselijk empathisch en meegaand en af en toe knetterhard en dodelijk. Je bent niet op je werk om vrienden te maken, bovendien krijgen maar weinig mensen het predikaat vrienden, van deze man. Peter werkt al een tijd in dezelfde functie. Veel van zijn medewerkers zijn vrouw. Sommige mooi andere iets minder en een aantal, uitgesproken lelijk. Maar sinds enkele weken is er een nieuwe meisje op zijn afdeling gekomen, ene Linda, en die is nou ja, geen lelijkerd. Vandaag heeft bilaterale gesprekken met zijn medewerkers. Als eerste heeft hij een gesprekje met Linda, samen in een klein afgesloten hokje.

Het is maandagochtend. De warmte van het weekend is in de ochtend een stuk minder, maar je voelt het nog steeds. De lucht is blauw, geen wolkje te zien. Het wordt een warme dag. Peter loopt naar z’n kantoor. Vandaag niet in te veel afspraken op verschillende lokaties, maar de hele dag op kantoor. Zelfs de hele week op kantoor. Geen afspraken, geen bezoeken, gewoon de hele dag op kantoor. Ach weer een beetje bijkletsen met de oude collega’s. De dresscode van het bedrijf waar Peter werkt is Smart Casual. Over het algemeen heeft Peter een pak aan, stropdas en een net overhemd eronder. Maar vandaag heeft hij zich beperkt tot een blouse met korte mouwen en geen stropdas. Wel een nette broek, want stel je voor dat je plots op bezoek moet.

Linda staat voor haar klerenkast. Ze komt net onder de douche vandaan. Haar lange, natte haar nog met een handdoek omhoog gestoken en voor de rest nog niets aan. Ze heeft de kastdeuren open om te bekijken wat ze vandaag nou weer aan gaat doen. Smart Casual, wat een stomme dresscode. Waarschijnlijk weer door één of andere bevroren truthola bedacht die alleen maar van die hoog gesloten wollen pakjes draagt. Linda bekijkt zichzelf in de spiegel die aan de binnenkant van de deur hangt. Ze ziet dat ze nog steeds een mooie houding heeft. Daardoor steken haar grote borsten ver naar voren alsof het antennes zijn. Ze pakt ze van onderaf beet en lift ze een klein beetje omhoog. Het decolleté wordt wel beter zo, maar om nu een push-up BH aan te doen dat ik ook al zo wat. Vandaag maar eens geen BH, gewoon een strak truitje of een sluitende jurk, maar geen BH. Wel een beetje uit de buurt van de airco blijven, denkt ze bij zichzelf. Ze zucht nog een keer en kijkt naar haar kleren. Onderbroek, o ja dat moet ook nog. Een onderbroek, daar heeft Linda een hekel aan. Niet zozeer de onderbroek op zich, maar die knellende elastieken of banden. Een mens zou gewoon de hele dag in z’n blote kont moeten rondlopen. Linda pakt een witte string uit haar doos met onderbroeken. Ze stapt in de gaten voor haar benen en trekt de onderbroek omhoog. Een luchtige jurk in haar kast trekt haar aandacht. Spaghetti bandjes aan de bovenkant, lekker luchtig. Een beetje sluitend aan de bovenkant, moet kunnen. De rok loopt aan de onderkant een beetje asymmetrisch, waardoor hij aan de voorkant langer is dan aan de achterkant. Wanneer ze haar jurk aantrekt voelt ze hoe haar string naar boven getrokken wordt. Deze komt ongemakkelijk te knellen in haar kruis. ‘Stom ding, blijf zitten, goedkope rotzooi van de HunkerMoller’, scheldt ze tegen zichzelf. Ze flapt de jurk van onderaf omhoog, wringt haar vingers achter de onderbroek en trekt deze zonder pardon uit. ‘Dan maar zonder, mompelt ze tegen de spiegel. Ze draait haar heupen om te zien of het niet doorschijnt. Maar de zwarte/grijze jurk valt soepel om haar lichaam en verhult niet haar mooie vormen maar wel haar blote lijf. Met een glimlach op haar mond stapt ze in haar schoenen, Hakjes met touwtjes om je been. Ze kijkt nog een keer naar zichzelf en loopt weg om haar haren te drogen.

Peter komt op kantoor. Het is er muf en duf. Alle ramen open en de mobiele airco’s aan. “Veel te weinig capaciteit voor z’n klein ruimte”, niemand die het hoort. Hij zet zijn computer aan en loopt naar de keuken. “Zo effe een kopie koffie, het is dan wel warm weer, maar een bakkie kan er altijd in. Als hij gaat zitten komen de eerste collega’s ook binnen. Iedereen even pufferig en zweterig. Mannen allemaal in nette broek of pak en de vrouwen allemaal in een korte jurk of rok Ja, dat warme weer heeft ook zijn voordelen. Blote benen, af en toe een beetje meer dan been. Als er eentje niet oplet als ze voorover bukt misschien wel een klein stukje onderbroek. Trouwens vrouwen die een witte string onder een witte broek aan doen, snappen natuurlijk ook wel dat mannen daar dwars doorheen kunnen kijken. Ach, misschien doen ze het er ook wel om. Linda komt binnen. Ze zegt vriendelijk goedendag en knikt naar de aanwezige heren en dames. Peter lacht vriendelijk naar haar terug en groet haar ook. Hij vind het een mooie vrouw. Zoals ze loopt. Haar heupen wiegen een beetje. Ze heeft een mooie rechte houding, volle borsten die ze niet verborgen houdt onder grote stukken kleding. Haar lange haren altijd in een lange rechte staart. Hij zou wel eens willen weten hoe ze eruit ziet zonder die staart, maar wapperende haren. Het valt hem op dat ze mooie benen heeft, niet van die magere stokken, maar ook niet van die grote stampers. Gewoon mooie benen. Hij betrapt zich er zelf op dat hij haar van top tot teen aan het bekijken is op een manier zoals hij eigenlijk alleen naar zijn vrouw kijkt. Hoe zou het zijn om haar benen eens te voelen. Je hand langs haar knie omhoog te laten glijden.
‘Wil je nog koffie’ vraag Linda. Peter schrikt op.
‘Wat’, sorry, wat zeg je?’
‘Of je nog koffie wil’, vraagt Linda voor de tweede keer.
‘Ehh., lekker’, Peter voelt zich betrapt.
Als Linda langs hem weg loopt dan ruikt hij haar frisse, ietwat zoete parfum. De geur van vanille en rozemarijn. Hij volgt haar schreden naar de keuken en deinst mee op de wiegende bewegingen van haar heupen. Hmm, wat schudden die billen toch lekker in die jurk. Ik zou wel eens. Peter betrapt zich er alweer op gevoelens die hij begint te krijgen voor Linda. Vorige week was dat niet minder. Toen hadden ze een eerste gesprekje en Linda zit dichtbij het bureau. Haar knieën staken ver onder zijn bureau door en kwamen, geheel onbedoeld, tegen zijn knieën aan. Hij moest gewoon wachten met opstaan, omdat hij een erectie kreeg van die aanraking. En Linda, het is zo’n leuk mens en vriendelijk en onschuldig. Die….nee, hij moest zichzelf beheersen.
‘Alsjeblieft, alleen suiker hé’, Linda zet het kopje op de tafel.
‘Dank je Lin’, zegt Peter terug, Lin, Lin wat maak je me nou, je gaat haar naam afkorten dat is helemaal niet jou stijl, let op man. Peter probeert zich onder controle te houden.

Linda heeft koffie gehaald voor Peter. Ach je moet toch wat als je net een nieuwe baas hebt. En trouwens, hij is best leuk, jammer dat ie getrouwd is. Hij zou best wel materiaal kunnen zijn voor een avond vol plezier en actie. Linda gaat achter haar bureau zitten en slaat haar benen over elkaar. Ze voelt dat ze geen onderbroek aan heeft. ‘Shit Lin, das waar ook, bijna vergeten. Wel even opletten, want dat niet iedereen te weten.Anders ben je de lul voor de komende periode.’
‘Kom je’, Peter roept haar.
‘Ja, ik kom eraan, even een mailtje afmaken’, liegt Linda.
Linda pakt wat spullen en een pen en loopt achter Peter aan het kantoor binnen. De kantoor ruimte van hun beide werkgevers is nog een van de oude stijl. Dus geen ramen en doorkijk deuren of glazen langs de deur.
‘Ga zitten, nog koffie’, vraagt Peter volledig overbodig.
‘Ik heb net gehaald, weet je nog ook voor jou’.
‘Ja sorry de warmte denk ik. Ik wil het graag hebben…..’, begint Peter.’
‘Sorry, mag het raam open’, vraagt Linda.
‘Tuurlijk’. Maar voordat Peter dat kan doen staat Linda op en loopt naar het raam. Ze schuift de luxaflex voor de ramen weg en schuift één van de ramen open. Een warme bries blaast door het kantoor en doet de jurk van Linda ligt opwaaien. Peter zijn blikt is gelijk op haar benen en billen gericht, maar zij ziet alleen maar meer been. Wel mooi trouwens. Als Linda gaat zitten blijft de blik van Peter gericht op haar kruis, om te kijken of hij misschien nog iets kan ontdekken. Dit ontgaat Linda niet. Linda vindt het wel leuk. Een baas die in haar geïnteresseerd is, hmmm, dat biedt perspectief. Ze schuift de stoel iets naar achteren en slaat haar benen over elkaar. Daarbij trekt ze haar jurk een beetje te ver omhoog, zodat een groot deel van haar been te zien is. Zou ze hem haar naakte kruis laten zien? Terwijl Linda dit bedenkt kijkt Peter naar de blote benen van zijn collega. Damm, doet ze het er nou om of.
‘Jullie vrouwen hebben toch maar geluk met dit weer?’ zegt Peter,
‘Hoezo?’
‘Nou je hoeft geen broek aan’.
‘Ja, maar wel netjes erbij lopen, dus te kort kan ook niet.’
‘Nee das waar’ en Peter kijkt nog een keer naar die twee mooie benen die in een soort wurggreep elkaar vast hebben.
‘Je mag je korte broek wel aan doen hoor’, plaagt Linda Peter .
‘Dat zou er raar uit zien, ik in een korte broek. En dan zeker zo’n nette als in Burmuda? Daar heb ik helemaal de benen niet voor’
‘ Dat zal mee vallen, laat eens kijken dan?’
Voordat Peter het weet laat hij zijn licht behaarde benen aan Linda zien, terwijl zij voorover geboden naar zijn harige benen staat te kijken. Daarbij valt het Peter natuurlijk op dat zij haar volle boezem niet ondersteund heeft met een BH. Haar mooie, nog jonge borsten hangen niet en zien er uit om aan te zuigen. Haar tepels steken niet vooruit, want met dit warme weer gebeurt daar natuurlijk niets en van zijn harige benen wordt zijn waarschijnlijk niet opgewonden.
‘Kom laten we beginnen’, en Peter schuift achteruit om goed te gaan zitten. Daarbij vallen per ongeluk zijn papieren en pen op de grond. Als in een reflex duikt hij voorover en naar benenden om de rotzooi op te pakken. Linda bekijkt het tafereel en ziet hierin de kans om haar erotische gevoel van vandaag met iemand te delen. Ze trekt haar rok nog een beetje omhoog, maar vooral strak om haar bovenbenen. Door haar benen een beetje uit elkaar te doen, vormt er zich een tunnel van stof boven haar benen, maar is haar kruis ook te zien. Peter pakt de papieren op. Eentje is een beetje ver onder de tafel door geschoten en als hij deze pakt ziet hij de benen van Linda. Onbewust kijkt hij omhoog. Langs haar onderbenen, naar haar knieën tussen haar benen naar haar kruis. Peter schrikt, ziet hij dit goed, heeft hij het kruis van zijn medewerker in het vizier. Hij kijkt verschrikt verder omhoog, maar Linda kijkt naar buiten. Peter kijkt naar beneden. Het is wat moeilijk te onderscheiden, want het is donker, maar hij ziet wat donkere schaamhaartje boven op de heuvel van Linda. Haat schaamlippen zijn goed te zien, want deze zijn mooi kaal geschoren. Haar bovenbenen gaan nog iets verder uit elkaar en een been draait naar het raam. Licht valt naar binnen en Peter ziet het nog beter. Aan de onderkant van de schaamlippen kun je het begin van de billen van Linda zien. Peter stelt zichzelf voor met zijn hoofd tussen haar benen. Met zijn tong op zoek naar haar knopje om haar een geweldig orgasme te geven.

einde deel 1