Koud sperma

Ik stond erbij en keek ernaar.

Ik deed niet mee, was daarvoor te verlegen. Ik hoorde overigens ook niet bij die groep jongens — wilde daar ook niet bijhoren, of misschien ook wel, maar de situatie was zoals die was en ik kon er met geen mogelijkheid iets aan veranderen: het wíllen liet ik dan ook uit mijn hoofd, ik vecht eigenlijk nooit voor een verloren zaak… rationalist die ik ben. Ik mocht er ook niet teveel naar kijken, dat zou opvallen, alhoewel ik bijna wel zeker wist dat ze het niet alleen voor zichzelf deden: bewonderen maar vooral bewonderd worden, daar deden ze het voor. Ik was zeventien, het was vier uur geweest, de laatste les van die week was voorbij. We stonden met ongeveer vijftien jongens in de doucheruimte. Enkelen waren sneller, en waren zich al aan het afdrogen. Anderen waren langzamer, zoals de vier jongens die zich aan het aftrekken waren: hun fiere lullen hoog de lucht in, hun heupen naar voren, met gekromde ruggen en glinsterende ogen, natte haren, glanzende lichamen. Zaak was voor hen wie het hoogst kon spuiten: een eerlijke wedstrijd gezien ze ongeveer even lang waren (Kees was de kleinste), maar als de strijd beslist was, de lengte van hun lichamen meenamen in de telling. Het waren de drie jongens die duidelijk de baas waren in de klas, die konden doen wat ze wilden. Ze hadden alledrie een meisje, hoefden zich wat dat betreft niet meer te bewijzen. Ze waren macho, alle drie op hun eigen manier knap, flink, sterk en goed in leren én spel. Ach, zo’n jongen te zijn…

Ze bestaan: jongens zonder complexen, zonder trauma’s, zonder duistere verlangens… Ik draaide de douche uit op het moment dat de eerste jongen klaar kwam, telde de tegels, zes van links, zevende tegel vanaf de vloer en verdween. Ik droogde me langzaam af, liep terug de zaal in om mijn horloge op te halen, kon die natuurlijk (allemaal met opzet) niet meteen vinden, vond hem, keek wat uit het raam en liep met kloppend hart de kleedkamer weer in. De drie jongens, (Wouter, Kees & Stefan) waren nét klaar. Ze groetten me nog even (zo’n rare jongen was ik nou ook weer niet dat ik niet gegroet kon worden) en verdwe-nen. Ik was alleen. Ik pakte mijn sjampoo en liep de badkamer in. Stel dat iemand binnen zou komen, dan kon ik zeggen dat ik alleen maar even mijn sjampoo pakte. Ik vond het allemaal wel slim van mezelf. Ik liep om de muur heen waaraan de douches bevestigd waren en liep, trillend op mijn benen want dit was de eerste keer en ik had me grondig voorbereid, ervan liggen dromen zelfs, naar de plek waar de drie jongens hadden gestaan. Op de muur glinsterden zilvergrijs hun klodders sperma. Zes vanaf links, 7 omhoog. De klodder was niet de hoogste, maar behoorde toe aan Wouter, mijn favouriet. Hij was licht gespierd, met een buik waarop soms zijn spieren te zien waren, kort, dik, blond haar en donkerblauwe ogen. Hij was niet alleen mooi, maar had ook de juiste houding: hij was zelfverzekerd zonder arrogant te zijn, ging op een koele, onverschillige manier om met iedereen (ook met Kees en Stefan) en leek om de twee of drie maanden een nieuw vriendinnetje te hebben. Op de vloer stond een fles badschuim en ik besteedde er geen aandacht aan. Ik hurkte neer voor de betreffende tegel en stak mijn tong uit. Ik kon het ruiken: een sterke, iets zoete en weeëe geur — en ik gleed met mijn tong over de tegel. Zijn sperma, koud van de tegel, gleed op mijn tong, mijn mond in. Ik liet het heen en weer glijden en slikte het door. Ik likte de omringende klodders sperma op waarvan ik zeker wist dat ze van Wouter waren. Het sperma van de andere jongens bevond zich zo’n veertig centimeter verderop. Ik wist hoe pathetisch het was, waar ik mee bezig was, maar deed het toch. Het was op en ik verschoof naar links, naar de volgende plek. Ik proefde daar een klodder van Stefan: de smaak was vrijwel iden-tiek. Ik kon mezelf niet tegenhouden en likte alles op wat ik kon vinden. Ik heb de deur niet gehoord, hoorde zijn voetstappen niet… `Godverdomme,’hoorde ik opeens een stem zeggen, en voordat ik geschrokken omhoog kon kijken, wist ik al dat het Wouter was. De zwarte fles badschuim was van hem, en hij was teruggekomen om hem op te halen. Ik verloor mijn evenwicht, viel op de nog natte vloer. Hij pakte zijn badschuim en we keken elkaar even aan. Hij schudde zijn hoofd, hij leek medelijden te hebben. `Sjit man, dat jij d’r een bent,’zei hij zacht, een beetje ongelovig. Hij keek van mij naar de muur, naar de overgebleven klodders. `Waarom lik je de rest ook niet op?’ Ik schudde mijn hoofd. Ik hoef de angst niet te beschrijven, de gedachten die door mijn hoofd schoten, de consequenties.

Hij schudde nogmaals zijn hoofd en verdween. Toen ik in de kleedkamer kwam, was hij verdwenen. Ik liep het gebouw uit en pakte mijn fiets. Bij de uitgang stond hij op me te wachten. Ik liep naar hem toe en vroeg: `Wat ga je doen?’ -`Hoelang doe je dat al? Ons sperma likken?’ `Vandaag was de eerste keer.’ Hij lachte kort: `Jaja. Hou een ander voor de gek. Wel erg toevallig dat ik je net betrap.’ -`Echt waar.’ Hij wierp me een vorsende blik toe en schudde zijn hoofd. `Donder op man.’ En ik fietste naar huis.

II

Natuurlijk kon ik niet slapen dat weekend. Ik zag met angst en beven de maandag tegemoet. En tot mijn grote verbazing gebeurde er niets raars. Dennis kwam gewoon naast me zitten, Stefan noch Kees keken me raar aan, de meisjes giebelden niet meer dan normaal, geen rare opmerkingen. Op het gymnasium zijn de leerlingen razend slim in het bedenken van gemene plannen dus ik bleef op mijn hoede, maar toen er een week verstreken was, zocht ik Wouter op. Ik wist dat ik het niet doen moest, maar er was teveel onzeker-heid. `Heb je het aan niemand verteld?’vroeg ik hem op de vrijdagmiddag na de gymlessen. `Wil je dat soms?’vroeg hij gemaakt verbaasd. `Nee natuurlijk niet, maar ik wil graag weten waarom je het niet verteld hebt.’ -`Och, het is er nog niet van gekomen.’ De moed zonk me in de schoenen toen ik dat hoorde. Hij zag mijn gezicht betrekken en haalde zijn schouders op. `Kom op, zo erg is het allemaal niet.’ Ik neeg mijn hoofd en zei niets meer. `Je bent helemaal niet zo’n gekke gozer. Ik denk niet dat je het verdient door iedereen geminacht te worden. Daarom heb ik het nog niet verteld.’ -`Bedankt,’zei ik na een tijdje. Hij bekeek me nadenkend en zei toen: `Of wil je soms graag dat ik het aan bepaalde jongens vertel?’ -`Wat bedoel je met “bepaalde” jongen?’ `Jongens waarvan ik weet dat ze je niet al te rot behandelen, maar je geven wat je wilt.’ Ik keek hem verbaasd aan en hij grijnsde: `Volgens mij ben jij een ongelooflijke hoer.’ Logisch dat hij dat constateerde, gezien het feit dat ik hem geen mep had verkocht toen hij me voorgesteld had me bij bepaalde jongens te introduce-ren als.. als.. Ik schudde mijn hoofd. `Denk erover.’ En hij verdween. Ik wist niet of hij een spelletje speelde of me iets serieus had voorgesteld. Maandag op school klampte ik hem aan. Ik voelde me heel klein toen ik tegenover hem stond, al was hij maar een paar centimeter langer dan ik. Ik kon hem maar even in zijn donkerblauwe ogen kijken, toen keek ik naar de punten van mijn schoenen. `Wat moet je?’ -`Leren lukt me niet meer, ik kan niet meer slapen; je hebt gezien dat mijn laatste proefwerk slecht was?’ Ik was moedeloos, radeloos, bang — en dat was te horen ook. `Ik heb er niet op gelet. Wat is er?’ -`Ik wil.. graag weten wat je ervan vindt.’ `Van de situatie? Van wat ik van je weet?’ Ik knikte. `Kom vanavond rond een uur of negen hierheen. Ik ben er dan ook.’ Hij vermeed me de rest van de dag. Ik was er ondertussen van overtuigd geraakt dat niemand iets van me wist. Ik wist niet goed wat ik ervan denken moest. Ik wilde Wouter graag pijpen, hoopte eigenlijk dat hij het erop aan zou laten komen, maar wist tegelijkertijd dat het niet reëel was dat te hopen. Het bleek dat hij me wel een aardige jongen vond en misschien zou het nooit aan iemand vertellen…

Het was donker. Onder de basket zag ik een cigarettepeukje gloeien. Ik zette mijn fiets tegen een boom en klom over het hek. Voorzichtig liep ik naar de basket: misschien was het iemand anders dan Wouter. Maar het was toch Wouter die daar stond. Toen hij mij zag gooide hij zijn peukje weg en stak een nieuwe cigaret op. `Je wilde weten wat ik ervan vindt?’vroeg hij vrijwel onmiddellijk. De manier waarop hij sprak, hoe hij het gesprek begon, gaf aan dat hij zich de baas wist. Hij was sowieso een dominantere persoonlijkheid dan ik. `Ja, heel graag.’ -`Volgens mij leef jij een dubbelleven.’ Ik was nog jong en kende mezelf nog niet zo goed. `In de klas sta je bekend als een stille maar zelfverzekerde jongen — arrogant soms, onaantastbaar. Misschien dat je daarom nergens bij hoort. Volgens de meisjes ben je best knap en je zou d’r heel wat kunnen versieren als je wilde… Je bent slim, je haalt hoge cijfers: je sport redelijk veel, je ouders verdienen redelijk veel geld.’ Hij kon het weten want zijn ouders woonden in dezelfde, tamelijk sjieke buurt als ik. `Je ziet er niet uit als een flikker; je gedraagt je niet naar en niemand denkt dat je er ééntje bent. Maar in dat hoofd van jou gaan de smerigste dingen rond. En als niemand kijkt, voer je ze nog uit ook. Het viel me op dat je niet fel protesteerde toen ik voorstelde om het te vertellen aan bepaalde jongens van wie ik weet dat ze het niet erg zouden vinden als een flikker z’n best zou doen voor ze…’ Ik knikte begrijpend. Ik zei niets. Het viel me mee dat hij zo spraakzaam was. Hij stond bekend als tamelijk zwijgzaam en nors. `Klopt het tot nu toe?’ -`Dat van die smerige dingen waaraan ik zou denken…’begon ik, maar zweeg toen. Hij vond het smerig, einde discussie. Hij zag me nadenken en glim-lachte. Ik stond te trillen op mijn benen van de spanning en hij zag er heel ontspannen uit, alsof hij dit soort dingen dagelijks meemaakte. Wat een verschil… Misschien het verschil tussen een echte jongen en.. Ik durfde niet verder te denken. Hij wachtte tot hij zeker wist dat ik niets meer zou zeggen en zei: `Een dubbelleven, ja…Als ik je nu zou vragen me te pijpen, dan zou je het doen.’ Hij stelde het, wíst het — het had geen zin om het te ontkennen. Ik kon het overigens toch niet erger maken dan het al was. Het zou niet uitmaken. `Ja…’zei ik zacht en ik knikte. Het was een tijd lang stil. Hij rookte zijn cigaret, ik keek overal heen, zag alles, maar keek niet naar hem. `Heb je het eerder gedaan?’ `Wat?’ `Pijpen, sukkel!’ Hij sprak niet boos, integendeel. Hij gebruikte het woord sukkel zoals hij dat kon doen naar zijn kameraden toe. `Ja…’ -`Vertel er eens wat meer over.’ Ik aarzelde weer, maar wat had ik te verliezen? `Ik was veertien,’begon ik,`en ik was op vacantie met mijn ouders. Ik lag met twee jongens die ik had leren kennen op het strand van een zandafgra-ving. Een van die jongens maakte een grapje over een slang die in zijn lul zou bijten en of ik hem zou uitzuigen. Ik antwoordde toen dat ik dat zou doen. Later deed hij alsof hij gebeten was en ging voor me staan. Toen heb ik hem gepijpt.’ `En die andere jongen ook?’ Ik knikte. `En daarna?’ -`We gingen terug naar de camping. Ik heb ze nog wel weer gezien, maar we hebben sindsdien niets meer samen gedaan.’ `Was je niet goed genoeg?’ Ik keek verontrust op; hij was steeds eerlijk geweest en vriendelijk… Maar hij keek me grijnzend aan en ik klapte mijn mond op tijd dicht. `Ben je trots op wat je gedaan hebt?’ -`Hoe bedoel je?’ `Dat je twee hetero’s hebt versierd?’ -`Hoe kan ik daar trots op zijn? Zij wilden het, daagden me zelfs uit.’ `Tja,’zei hij enkel. Hij maakte zich los van de paal waartegen hij steeds nonchalant leunde en liep in de richting van het fietsenhok.

Ik liep met hem mee. `Ik weet eigenlijk nog steeds niet goed wat je ervan vindt; wat je van plan bent.’ Hij lachte zachtjes en haalde zijn schouders op. `Tja, ik vind het een smerig idee, allemaal. Ik denk dat ik nog liever.. Ik zal nooit van mijn leven het zaad van een andere jongen van de muur likken. Smerig lijkt me het. En dat jij het wel doet, verbaast me. Je lijkt zo normaal.’ `Ja.. Maar wat ga je doen?’ -`Wat wil je dat ik doe?’vroeg hij nu wat geërgerd.`Je denkt toch niet dat je aan mijn lul mag komen? En dat van die jongens, die bepaalde jongens, die ik misschien zou kennen, forget it! Think real man.’ Ik hoorde dat hij boos was en werd bang. `Dat bedoelde ik niet…’zei ik zacht. -`Wat dan?’ `Laat je alles rusten? Vertel je het aan niemand?’ Hij keek me duister aan, vanonder de rand van de klep van zijn pet; zijn donkerblauwe ogen glinster-den gevaarlijk in het maanlicht. Het was helemaal donker in het fietsenhok en we waren alleen. `Kniel,’zei hij zacht, streng, bevelend. Mijn hart begon wild te pompen terwijl ik door mijn knieën ging. Ik probeerde mezelf te vertellen dat ik het niet moest doen, dat het alleen maar erger zou worden, maar ik wilde het doen voor hem: als er een jongen was voor wie ik het wilde doen, dan was hij het. Hij stond minder dan een halve meter voor me, wijdbeens, met zijn handen in zijn zakken. `Kom dan,’zei hij zacht. Ik schuivelde op mijn knieën naar hem toe tot mijn hoofd zich enkele meters van zijn kruis bevond. Zijn handen bewogen zich langzaam naar zijn riem. Met kordate bewegingen gespte hij hem los, knoopte daarna zijn broek los. Ik trilde over mijn hele lichaam. Dit was een moment waarop ik jarenlang gewacht had, nu zou ik zijn sperma proeven, warm en vers! Zijn boxershort was hagelwit en er kwam een geur uit die te vergelij-ken was met de mijne. Hij duwde het elastiek naar beneden, zijn blonde schaamhaar verscheen eerst, daarna zijn lange, slanke penis, die al half hard was. De penis schoof langzaam over de rand van het elastiek naar voren, de eikel recht voor mijn lippen. Ik opende mijn mond en zoog zijn penis naar binnen. Ik hoorde hem zuchten toen hij binnen was. Ik wachtte even, genietend van het moment, schoof toen langzaam op en neer. Ik wilde mijn tong gaan gebruiken toen hij zich opeens terugtrok. Hij deed twee stappen achteruit, zijn glanzende penis verborg hij snel in zijn broek.. `Deed ik het niet goed?’ vroeg ik geschrokken. -`Shut up,’mompelde hij. Hij gespte zijn riem vast en liep met snelle passen weg. Ik bleef geknield achter. Natuurlijk schoten er geen tranen in mijn ogen, ik voelde me niet verdrietig, alleen teneergeslagen. Hij was geen geliefde van me die me plotseling in de steek liet. De daarbij behorende emoties voelde ik niet. Ik was teleurgesteld, en nu hij weg was en ik alleen achter bleef, geknield op de koude tegels, werd ik bang. Ik had iets verkeerd gedaan… Misschien mijn tanden? Misschien was ik niet goed genoeg? Later op mijn fiets, terug naar huis, bedacht ik dat hij misschien achter zijn ware gevoelens was gekomen, dat het juist heel fijn was geweest en dat hij opgewonden was geraakt door het idee gepijpt te worden door een jongen, maar verwierp dit idee vrijwel onmiddellijk. Ik wist vrijwel zeker, op intuïtieve basis, dat hij hetero was. Wist het ook omdat hij verliefd was geweest op Sonja, een mooi meisje uit onze klas. Wist het omdat hij anders was dan ik, en hetzelfde als veel andere jongens.

III

Weken verstreken. Wouter negeerde me volkomen maar niemand deed anders dan normaal. Ik wist daarom dat hij niets had verteld. Dat was ook wel een beetje zijn eigen belang, want ik had zijn lul in mijn mond gehad, zij het te kort. Op een dag, vier of vijf weken na het voorval in het fietsenhok, was ik mijn agenda kwijt. Ik ging naar de conciërge om te vragen of hij daar was, tevergeefs. De volgende dag ging ik, onthand, naar school. Stefan bleef voor mijn tafel staan en zei: `Je had gisteren je agenda laten liggen, dus ik nam hem mee naar huis.’ Hij gaf me mijn agenda terug en ik bedankte hem. Ik merkte dat hij me tijdens de geschiedenis les in de gaten hield, maar had geen idee waarom. Ik ben niet altijd zo snel van verstand. Tijdens de pauze, die ik soms doorbreng in de bibliotheek, waar het rustig is, sloeg ik mijn agenda open. Op een plek, ergens in september was iets geschreven in een handschrift dat ik niet kende. Er stond: `Wouter vertelde me h.e.e.a. E-mail me: stefan@hotmail.com (rustig: is gefingeerd – Niels.)’ Het bloed steeg onmiddellijk naar mijn hoofd. De lessen die volgden die dag verliepen langzaam. Ik keek af en toe naar de bewuste bladzijde in mijn agenda. Die middag mailde ik hem. Uit de brief-wisseling die volgde kwam naar voren dat Wouter Stefan had verteld dat ik hem gevraagd had of ik hem mocht pijpen, en dat Wouter had geweigerd. Stefan wist ook van de doucheruimte. Wouter had hem ervan verteld op een feestje, toen “hij dronken was”. Stefan wilde dat ik niets tegen Wouter zou zeggen, want Wouter wist niet dat hij contact met mij had opgenomen.

En wat kon ik? Ik zei dus niets. Er was voor overigens ook geen aanleiding om het er met Wouter over te hebben. Stefan was een slanke, gespierde jongen die veel aan basketball deed. Hij had donkere ogen, een gezonde, licht getinte huid en moest zich af en toe al scheren. Daarmee was hij vroeg voor zijn leeftijd. En zo ontmoetten wij elkaar ‘s avonds aan de rand van een groot park. Hij was op zijn scooter, zijn helm had hij afgezet. Hij was meer macho dan Wouter, maar bij hem had ik soms het idee dat het aangeleerd was, terwijl Wouter een natuurlijker houding had. Tijdens de electronische briefwisse-ling had Stefan me de wens laten uitspreken dat ik hem wilde afzuigen. Dat hij me er min of meer toe had gedwongen nam hij voor lief. Daar stonden we in het duister. Het was een frisse avond, er hingen donkere wolken boven ons die het licht van de maan en de sterren tegenhielden. We hoefden niets te zeggen: alles was al beschreven in onze mailtjes. We reden naast elkaar, zwijgend, het park in. Het laatste stuk, over een smaller paadje, liepen we. De scooter had hij ergens stevig vastgezet. Ergens in het park stuitten we op een omgevallen boom. Hij ging erop zitten en spreidde zijn benen. Ik knielde tussen zijn schoenen neer en wachtte tot hij zijn riem en broek had losgemaakt. Uit zijn broek kwam de penis die ik wel kende van zijn aftrek-wedstrijden met Wouter en Kees. `Ik ben geil en een warme mond is altijd welkom. Doe het goed, want je bent niet de eerste.’ Zijn lul was al stijf toen ik hem omsloot met mijn mond. Ik deed erg mijn best, hobbelde op en neer, zoog, probeerde hem zo diep mogelijk te pijpen, wat hij lekker vond. Hij liet me het eerst allemaal zelf doen, pas later legde hij zijn handen op mijn hoofd en duwde me op en neer. `Dieper, sukkel.’ Het woord sukkel sneed door mijn ziel: hij gebruikte het minachtend, op een manier waarop geen klasgenoot ooit tegen mij gesproken had. Maar goed, waarom zou hij niet? Ik deed mijn best voor hem, hoopte dat hij het lekker vond. Vlak voordat hij kwam ging hij staan, duwde me bijna omver en ik moest moeite doen om zijn penis in mijn mond te houden. Hij ging op zijn tenen staan en hield mijn hoofd stijf vast terwijl hij heel langzaam zijn eikel tussen mijn lippen heen en weer schoof. Hij fluister-de/hijgde: `Zuigen, harder…’ Zijn sperma vulde mijn mond, spurt na spurt. Ik verspilde geen druppel. Ik bewaarde alles tot hij helemaal leeggespoten was en slikte het door terwijl zijn penis zacht werd op mijn tong. Ik had het geweldig gevonden. Ik zou het weer doen als hij het me vroeg. Ik wilde het zo vaak doen voor hem als hij wilde: ik vond dat hij het verdiende — puur om de jongen die hij was — om te genieten. `Wat ben jij een flikker…’zei hij zachtjes terwijl ik zijn penis schoon-likte. Hij stond wijdbeens voor me en keek op me neer. `Wie had dat gedacht van Niels, die arrogante lul, die altijd alles zo goed weet? Zuigt m’n lul, slikt m’n zaad en likt ’em schoon?’ Ik haalde mijn schouder alsof het me niet interesseerde. `Wat ga jij doen? Ga je je nu aftrekken?’ Ik schudde mijn hoofd. `Ja doe ‘et thuis maar, dan hoef ik er niet naar te kijken.’ We liepen zwijgend terug naar zijn scooter en mijn fiets. `Wat nu?’vroeg ik. `Wat nu?’herhaalde hij gemaakt verbaasd:`vond je het niet lekker?’ Ik knikte. `Heb je geen vraag aan me?’ Ik keek hem niet aan toen ik zei: `Mag ik je misschien… mag ik het misschien nog een keer voor je doen?’ -`Goed dan,’zei hij quasi serieus. En hij zette zijn helm op, startte de scooter en ging er vandoor. Ik fietste alleen naar huis. Ik vroeg me af wat er allemaal ging gebeuren.

IV

Stefan werd er niet onvriendelijker op de daarop volgende weken. Ik meende echter een neerbuigend ondertoontje te horen als hij met me praatte. Wouter keek af en toe wel wat nadenkend nu Stefan voor het eerst in vijf jaar af en toe aandacht voor me had en af en toe met me sprak, maar hij zei niets. Ik dacht dat hij al wel wat vermoedde, maar zijn stugge verstand kon het waarschijnlijk niet aan dat een goede vriend van hem zich had laten afzuigen door een jongen. Er werden plannen gemaakt om met het hele vijfde jaar naar Brussel te gaan, in het kader van de politieke ontwikkelingen aldaar. Zo ongeveer halverwege het jaar was het zover. De hele klas in een touringbus, de jongens achterin, de meiden voorin. Twee bijna overspannen docenten die verantwoordelijk waren voor ons en een jolige busschauffeur. Ik bleef een beetje uit de buurt van het drietal, die helemaal achterin zaten en de achterbank voor zichzelf hadden opgeëist. In het ietwat morsige hotel kreeg ik een kamer toegewezen samen met Thomas en Diederick, twee gewone jongens, niet onaardig. Er gebeurde weinig spectaculairs tot de laatste avond van de korte week. Ik lag alleen in de kamer: Thomas en Diederick waren uit (mocht alleen op de laatste nacht) en ze zouden nog wel even wegblijven. Ik lag nog wat te lezen alhoewel het twee uur ‘s nachts was. Ik lag eigenlijk te wachten op mijn twee kamergenoten omdat ik wist dat ik toch niet kon slapen tot ze er weer waren. Er werd kort op de deur geklopt en voordat ik “ja” kon zeggen kwam Stefan binnen. `Ah, we dachten al wel dat je alleen zou zijn. We zagen Diederick en Thomas en ze waren hartstikke dronken. Die komen vooralsnog niet thuis hoor.’ -`Vervelend,’mompelde ik. Ik kon aan hem zien dat hij ook het nodige op had. `Kees is ook in de stad gebleven, Wouter en ik zijn alleen teruggekomen.’ -`O.’ `Ik ga zo op bed liggen en ben zo geil als een beer. Jij kan me daar mooi mee helpen.’ Ik kwam meteen overeind uit bed en hij lachte. `Niet hier… Ik wil dat je naar onze kamer komt.’ -`En Wouter dan?’ `Wouter weet dat je graag pijpt. Voor hem weinig schokkends.’ -`Ik denk niet dat ik kom.’ `Je komt wel, anders…’ Hij sprak zijn dreigement niet uit en verdween. De deur deed ik zelf dicht. Ik wachtte een kwartier en liep toen naar hun slaapkamer. Wouter keek verbaasd, Stefan glimlachte. Ik rook de alcohol: ze hadden beiden flink gedronken. `Ik ben geil en ik heb geen zin om het zelf te doen,’legde Stefan uit;`Mis-schien ben ik wel te lui…’ Wouter bromde: `Zoiets dacht ik al wel.’ Maar hij ging op zijn bed zitten, met zijn voeten op de vloer en keek toe hoe Stefan op het voeteneinde van zijn bed ging zitten en zijn benen spreidde. Ik knielde ertussen neer en hij duwde zijn boxershort naar beneden. Ik zag zijn ballen niet, die hield hij voor me verborgen. Ik zag dat hij toekeek hoe ik aan het werk was voor Stefan. Het feit dat de jongen gedronken had maakte het niet gemakkelijker, maar ik vond het niet erg dat het langer duurde. De vorige keer was me eigenlijk te snel gegaan. Er werd gezwegen: Stefan was heel stil en kwam zonder iets te zeggen klaar. Natuurlijk slikte ik alles door. Hij liet me hem daarna aflikken, zei zelfs dat ik het moest doen. Ik ging daarna staan, blij dat mijn vermoeide spieren even in beweging kwamen. Ik keek naar Wouter, die duidelijk een stijve had. Stefan zag het ook en zei: `Waarom vraag je niet of je hem ook mag doen?’ Ik schraapte mijn keel en zei zacht: `Mag ik hetzelfde doen voor jou?’ Het interesseerde me op dat moment niet wat ze van me dachten of dat ik hun klasgenoot was. Wouter ging staan en duwde bij wijze van antwoord zijn boxershort naar beneden. Hij greep mijn hoofd beet en bewoog mijn hoofd heen en weer en neukte me tegelijkertijd vanuit zijn heupen. Er was geen variatie: het was rechtoe-rechtaan, de snelste manier voor hem om klaar te komen, wat hij na enkele minuten dan ook vol overgave deed. `Slikt hij het door?’hoorde ik hem verbaasd aan Stefan vragen. `Jep,’antwoordde die op een toon alsof het hem niet interesseerde. Ik maakte hem schoon, voorzichtig en eerbiedig. Hij liet zich achterover op het bed vallen en zuchtte. Nu het voorbij was, bedacht ik me dat ik me in een zeer ongemakkelijke positie bevond. Ik kwam snel overeind en ging weg. Ik lag nauwelijks een half uur op bed of Diederick en Thomas kwamen terug. Ze waren ladderzat en ploften neer op hun bedden, trokken voor de sier de dekens omhoog en vielen vrijwel onmiddellijk in slaap. Ik sliep ook bijna, toen er op de deur geklopt werd. Het was Stefan, die me stil beduidde met hem mee te komen. Ik had geen idee wat hij voor me in petto had, was te moe en te suf om na te denken. Hij nam me mee naar de kamer waar hij sliep. Wouter lag op zijn rug op zijn bed en bekeek me met onverholen minachting aan. Kees was thuisgekomen en bekeek me met glinsterende ogen. Hij zat op de rand van zijn bed en knikte bij wijze van groet. Kees was een wat kleine jongen maar een krachtpatser met wie ik op de lagere school had gezeten. Hij was toen al lichamelijk heel sterk. `Ik heb van Stefan en Wouter begrepen dat jij…’ Ik schudde mijn hoofd en keek naar Stefan, van wie ik vermoedde dat dit zijn idee was. `Ik ga weer naar bed.’ -`Moeten we Diederick en Thomas inlichten over jouw kwaliteiten als pijper? En Frederik en Martijn?’ `Je hebt me beloofd dat…’ Hij lachte en schudde zijn hoofd. `Beloftes aan een hoer als jij gelden niet. Dat had je kunnen weten.’ -`Ik zal je niet teleurstellen; ik ben al een week niet klaargekomen dus je krijgt heel wat te slikken,’zei Kees stoer. Hij wenkte me. Er zat niets anders op. Kees was een jongen voor wie ik het graag gedaan had, onder andere omstandigheden. Toch besloot ik er het beste van te maken. Ik hurkte neer en wachtte tot hij zijn penis uit zijn onderbroek had. De manier waarop hij deed was gehaast, hij hield zijn penis vast terwijl hij hem in mijn geopende mond stak en duwde met zijn andere hand mijn hoofd naar beneden, tot mijn lippen tegen zijn vuist aanduwden. Ik sloot mijn lipen hermetisch rond zijn schacht en begon te zuigen. De hand op mijn hoofd dirigeerde me in een snel tempo op en neer, de vuist bonkte hierbij steeds tegen mijn lippen. Hij kwam binnen twee minuten klaar, zijn sperma was dun en smaakte sterk en bitter tegelijkertijd en, zoals hij beloofd had, was het veel. Ik voelde het bijna uit mijn mond lopen en begon te slikken terwijl hij nog klaarkwam. `More than willing to serve you,’merkte Stefan schamper op. Kees lachte zacht toen ik hem schoon begon te likken. Ik trok me er niets vanaan dat Wouter en Stefan lagen te kijken, trok me niets aan van wat ze voor me voelden: dit was mijn moment en ik besefte heel goed dat het precies was wat ik wilde. De nare bijkomstigheid was, dat ik nog anderhalf jaar bij ze in de klas moest zitten. `Ik zal Diederick en Thomas vertellen wat voor kamergenoot ze hebben,’zei Kees,`ik gun het ze.’ Ik wist Kees ervan te overtuigen dat ze het niet moesten doen. Of eigenlijk was het Wouter die voorkwam dat de twee naar mijn kamer zouden lopen, door te zeggen: `Ik heb medelijden met hem. Laat hem.’ Ze haalden hun schouders op, wilden Wouter niet tegen de haren instrijken, en ik mocht alleen terug naar mijn kamer. En reken maar dat ik alleen was, daar in die hotelkamer en later, toen we terugkwamen en weer naar school gingen en in het jaar dat daarop volgde… Ik weet naderhand niet goed of ik die prijs had willen betalen als ik het van tevoren had geweten, maar op dat moment deed ik wat mijn hart me ingaf.