Een doodgewone buurvrouw op de foto uit de serie ‘De buurvrouw is de baas’

Bij het openen van mijn mailbox viel mijn oog direct op het mailtje van Anke. Ik was net van plan om hard aan de slag te gaan met een opdracht die eigenlijk afgerond moest worden. Maar natuurlijk kon ik het niet laten dit mailtje te openen.

Het duurde even voordat ik kon lezen wat Anke te vertellen had. En vooral kon kijken naar de foto die ze als attachment had meegezonden. Ik voelde hoe de opwinding alweer bezit van me nam en baalde daar een beetje van. De opdracht moest immers af. Bovendien vroeg ik me af hoe het kwam dat ik zo heftig reageerde op deze vrouw.

Op het scherm zag ik mezelf naakt en geknield met een flinke erectie. Mijn handen waren evenals mijn de polsen voorzien van leren boeien en ook om mijn hals droeg ik een leren halsband. Daaraan was een ketting bevestigd die Anke in haar hand hield en naar het leek een beetje aantrok. Zij was volledig gekleed. Haar doodgewone rok en blouse waren zelfs niet bijzonder sexy. Meer heel gewoon eigenlijk. Feitelijk een stevige blondine van begin vijftig in het soort nette outfit dat je aantrekt voor een avondje bioscoop. Het geheel kwam op me over als een bijna onwerkelijke tegenstelling. Wat het natuurlijk niet was. De blik van Anke was in dat opzicht veelzeggend. Superieur keek ze bijna langs mij heen, terwijl ik haast devoot haar kant op keek, mijn handen geopend naast mijn lichaam en daarmee ontvankelijkheid suggererend. Op het eerste gezicht was van de foto af te lezen wie de touwtjes in handen had.

Ik wist nog goed dat ze deze foto perse zo wilde maken. Met de zelfontspanner. Ze had me uitgenodigd voor een kopje thee, terwijl manlief Wim voor de time being naar zijn werkkamer was gestuurd. Anke maakte duidelijk dat ze het prettig vond wanneer ik in adamskostuum blijk gaf van mijn bewondering voor haar. Ook in haar gewone kleding. Ze wilde mijn verlangen naar haar zien zonder dat ik geprikkeld werd door een bepaalde outfit. In haar ogen moest ‘het weten hoe zij eruit zag’ al voldoende zijn.

Tot mijn teleurstelling was van enige seks die middag geen sprake. Het kostte nogal wat tijd om een foto te maken die de goedkeuring van Anke kon wegdragen. Daarop zond ze me weg met de mededeling dat ik spoedig weer van haar zou horen. De dagen daarna groeide mijn verlangen naar haar. Vooral wanneer ik haar min of meer toevallig haar huis zag verlaten of juist zag binnengaan. Steeds in haar ‘gewone’ kleding. Maar het devies was duidelijk geweest: niet zelf toenadering zoeken én een streng verbod om klaar te komen.

Wellicht verklaarde de ‘onthouding’ die ik de afgelopen dagen keurig had betracht, waarom ik nu zo opgewonden werd van de foto. Hoewel de tekst van Anke er ook niet om loog. Ze maakte duidelijk dat het maken van deze foto en alles wat daaruit nog zou voortvloeien een bepaald doel diende. Namelijk het mij ervan doordringen dat ik niet anders kon dan de superioriteit van Anke erkennen. Dat ik dankbaar moest zijn voor mijn rol bij het cuckolden van echtgenoot Wim. Maar ik moest me geen moment verbeelden dat Anke ook maar het kleinste dominante trekje van mij zou dulden. In tegendeel; Anke wilde mij nadrukkelijk tot haar slaaf maken.

Het mailtje van Anke eindigde met een concrete opdracht. Ik moest de foto uitprinten en me er goed op concentreren. Daarna kreeg ik toestemming om mezelf af te trekken terwijl ik mijn gedachten volledig op haar richtte. Achteraf moest ik dan precies beschrijven wat mijn gedachten waren geweest. Anke was van plan, gaf ze onomwonden toe, ook mijn tot nu toe vrije geest aan haar wil te onderwerpen. Het hoe en waarom zou ik nog wel ervaren. Last but not least ging ze ervan uit dat ik nu wel meer dan slechts één keer zou klaarkomen. Ik diende mijn zaad op te vangen en de eerstvolgende keer dat we elkaar zouden zien aan haar te overhandigen. Na deze eenmalige toestemming om klaar te komen, moest ik mij weer onthouden. Met een mailtje moest ik Anke laten weten dat ik de opdracht naar behoren had uitgevoerd.

Het op de foto van Anke klaarkomen lukte tweemaal uitstekend. Ik ving mijn zaad op in een bakje dat ik vervolgens kon afsluiten en in de koelkast plaatste. Daarna schreef ik het verlangde verslag waarin ik zo goed mogelijk probeerde te verwoorden wat mijn gedachten waren geweest. Het kwam neer op een heftig verlangen naar haar fraaie, volle borsten. Ik beschreef hoe ik vanaf onze eerste kennismaking als buren onder de indruk was geweest van die twee forse rondingen, ook toen er alleen nog maar wat te vermoeden viel. Ook benadrukte ik hoe de gedecideerde en strenge uitstraling van Anke mij steeds weer opwond. Natuurlijk schreef ik haar eveneens dat de beelden die ik van haar uitnodigende kutje op mijn netvlies had mij steeds weer heftig prikkelden. Last but not least maakte ik duidelijk van dit alles te genieten in de wetenschap dat ik mij graag tot haar trouwe lustslaaf zou willen ontwikkelen. Dat laatste klonk misschien wat gewaagd, overdreven misschien. Maar ja, ik was op het moment van schrijven alweer geil aan het worden en wilde wel eens een gokje wagen.